ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 361

สรุปบท บทที่ 361: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย

บทที่ 361 – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย

ตอนนี้ของ ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย โดย GoodNovel ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 361 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

“กระหม่อมมิคู่ควรกับความไว้วางใจของท่านเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ” ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว นางมิต้องการได้รับความไว้วางใจจากฟู่เฉินหวน

“เจ้าใสซื่อบริสุทธิ์นัก ข้าเชื่อว่าเจ้าจักมิเอ่ยปากเรื่องนี้ต่อผู้ใด” เสียงทุ้มลุ่มลึกของฟู่เฉินหวนเจือเมาบางส่วนดังเข้ามา

ลั่วชิงยวนตกใจเล็กน้อย

ฟู่เฉินหวนนอนกระดกเหล้าอยู่บนบันไดหิน เอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง "วันนี้ข้าอาจทำให้ชีวิตนึงสิ้นไปเพื่อบางสิ่งบางอย่าง"

“ข้ามิรู้ว่าข้ากระทำอันใดผิดไปหรือไม่...”

จิตใจของฟู่เฉินหวนเต็มไปภาพแววตาของลั่วชิงยวน บัดนี้เขาคิดว่า คืนนี้ลั่วชิงยวนอาจถูกทรมานจนสิ้นใจในจวนอัครเสนาบดี

หากนางร่วมกับตระกูลเหยียนก่อเรื่องร้ายแรงก็สมควรตายแล้ว

แต่จะเกิดอะไรขึ้นหากนางแค่ถูกตระกูลเหยียนหลอกใช้เล่า?

จิตใจของเขาสับสนยิ่งนัก

เหมือนมีบางส่วนขาดหายไปจากหัวใจ รู้สึกเหมือนถูกหินก้อนใหญ่กดทับลงไป ยากจะอธิบายว่ารู้สึกอย่างไร

มันแค่ไม่สบายใจ

ลั่วชิงยวนมองดูชายผู้นี้ด้วยความตกใจ

ทำให้ชีวิตนึงสิ้นไปหรือ?

เขากำลังพูดถึงนางงั้นหรือ?

นางเพียงแปลกใจอยู่ครู่หนึ่งก็พลันสงบลง พลางคิดว่าจะเป็นตัวนางเองได้อย่างไร

ฟูู่เฉินหวนเกลียดนางฝังลึก ครั้นเมื่อเขาบอกให้ลั่วไห่ผิงพาตัวนางไป เขาหนักแน่นยิ่งกว่าอะไรดี

“หากท่านอ๋องมีข้อสงสัยเช่นนั้นแล้ว แสดงว่าท่านเองรู้รู้สึกเสียใจ มิเช่นนั้น จิตใจของท่านคงมั่นคงดั่งศิลา มิไหวติงต่อสิ่งใด”

ฟู่เฉินหวนที่กำลังกระดกเหล้าอยู่พลันชะงักเล็กน้อย ขมวดคิ้วพึมพำ “เช่นนั้นรึ? ข้าเสียใจเช่นนั้นรึ?”

เขากระดกเหล้าเข้าไปอึกใหญ่ แต่ในใจยังคงสับสนวุ่นวายนัก

“เจ้าพูดถูก ข้าควรมีจิตใจมั่นคงแน่วแน่ดั่งศิลา หากมิใช่ใจและความโหดเหี้ยมเด็ดขาดของข้า คงถูกหมาจิ้งจอกและเสือพวกนั้นกลืนกินไปนานแล้ว”

บัดนั้นนัยน์ตาของฟู่เฉินหวนพลันฉายแววเหี้ยมไร้ปรานี

ฆ่าโดยมิได้ตั้งใจ ดีกว่าปล่อยไป!

ฟู่เฉินหวนเอ่ยแล้วกระดกเหล้าต่อ

ฟู่เฉินหวนมิรู้ว่าตนดื่มไปมากแค่ไหน ร่างกายของเขามีกลิ่นเหล้า วาจาของเขานั้นค่อนข้างเมาแล้ว

ลั่วชิงยวนแค่ดื่มเป็นเพื่อนเขาจนเหล้าหมด ฟู่เฉินหวนก็เมาจนแทบมิได้สติ

“ท่านอ๋อง เสด็จกลับพักผ่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ” ลั่วชิงยวนกำลังจะก้าวไปข้างหน้าและช่วยเขาลุกขึ้น

ฟู่เฉินหวนคว้าข้อมือของนาง รอยแผลจากแส้ยังคงอยู่ ความเจ็บปวดทำให้ลั่วชิงยวนสั่นไปทั้งร่าง แต่นางทำได้เพียงกัดฟันอดทนไว้

ในขณะนั้น นางหวังว่านางจะสลัดฟู่เฉินหวนออกได้

แต่นางกลับได้ยินเสียงทุ้มลุ่มลึกของฟู่เฉินหวน "อยู่คุยกับข้าอีกสักพักเถอะ"

ลั่วชิงยวนเอ่ยอย่างใจเย็น "กระหม่อมไม่มีเรื่องจักพูดพ่ะย่ะค่ะ"

“เช่นนั้นให้ข้าพูดเถอะ” เสียงทุ้มต่ำเจือขอร้อง ทำให้ใจนางอ่อนลงแล้วนั่งลงอีกครั้ง

ฟู่เฉินหวนพูดอย่างเมามาย "ท่านแม่ของข้าคือองค์หญิงแห่งแคว้นหลี..."

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย