บทที่ 361 – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
ตอนนี้ของ ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย โดย GoodNovel ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 361 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“กระหม่อมมิคู่ควรกับความไว้วางใจของท่านเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ” ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว นางมิต้องการได้รับความไว้วางใจจากฟู่เฉินหวน
“เจ้าใสซื่อบริสุทธิ์นัก ข้าเชื่อว่าเจ้าจักมิเอ่ยปากเรื่องนี้ต่อผู้ใด” เสียงทุ้มลุ่มลึกของฟู่เฉินหวนเจือเมาบางส่วนดังเข้ามา
ลั่วชิงยวนตกใจเล็กน้อย
ฟู่เฉินหวนนอนกระดกเหล้าอยู่บนบันไดหิน เอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง "วันนี้ข้าอาจทำให้ชีวิตนึงสิ้นไปเพื่อบางสิ่งบางอย่าง"
“ข้ามิรู้ว่าข้ากระทำอันใดผิดไปหรือไม่...”
จิตใจของฟู่เฉินหวนเต็มไปภาพแววตาของลั่วชิงยวน บัดนี้เขาคิดว่า คืนนี้ลั่วชิงยวนอาจถูกทรมานจนสิ้นใจในจวนอัครเสนาบดี
หากนางร่วมกับตระกูลเหยียนก่อเรื่องร้ายแรงก็สมควรตายแล้ว
แต่จะเกิดอะไรขึ้นหากนางแค่ถูกตระกูลเหยียนหลอกใช้เล่า?
จิตใจของเขาสับสนยิ่งนัก
เหมือนมีบางส่วนขาดหายไปจากหัวใจ รู้สึกเหมือนถูกหินก้อนใหญ่กดทับลงไป ยากจะอธิบายว่ารู้สึกอย่างไร
มันแค่ไม่สบายใจ
ลั่วชิงยวนมองดูชายผู้นี้ด้วยความตกใจ
ทำให้ชีวิตนึงสิ้นไปหรือ?
เขากำลังพูดถึงนางงั้นหรือ?
นางเพียงแปลกใจอยู่ครู่หนึ่งก็พลันสงบลง พลางคิดว่าจะเป็นตัวนางเองได้อย่างไร
ฟูู่เฉินหวนเกลียดนางฝังลึก ครั้นเมื่อเขาบอกให้ลั่วไห่ผิงพาตัวนางไป เขาหนักแน่นยิ่งกว่าอะไรดี
“หากท่านอ๋องมีข้อสงสัยเช่นนั้นแล้ว แสดงว่าท่านเองรู้รู้สึกเสียใจ มิเช่นนั้น จิตใจของท่านคงมั่นคงดั่งศิลา มิไหวติงต่อสิ่งใด”
ฟู่เฉินหวนที่กำลังกระดกเหล้าอยู่พลันชะงักเล็กน้อย ขมวดคิ้วพึมพำ “เช่นนั้นรึ? ข้าเสียใจเช่นนั้นรึ?”
เขากระดกเหล้าเข้าไปอึกใหญ่ แต่ในใจยังคงสับสนวุ่นวายนัก
“เจ้าพูดถูก ข้าควรมีจิตใจมั่นคงแน่วแน่ดั่งศิลา หากมิใช่ใจและความโหดเหี้ยมเด็ดขาดของข้า คงถูกหมาจิ้งจอกและเสือพวกนั้นกลืนกินไปนานแล้ว”
บัดนั้นนัยน์ตาของฟู่เฉินหวนพลันฉายแววเหี้ยมไร้ปรานี
ฆ่าโดยมิได้ตั้งใจ ดีกว่าปล่อยไป!
ฟู่เฉินหวนเอ่ยแล้วกระดกเหล้าต่อ
ฟู่เฉินหวนมิรู้ว่าตนดื่มไปมากแค่ไหน ร่างกายของเขามีกลิ่นเหล้า วาจาของเขานั้นค่อนข้างเมาแล้ว
ลั่วชิงยวนแค่ดื่มเป็นเพื่อนเขาจนเหล้าหมด ฟู่เฉินหวนก็เมาจนแทบมิได้สติ
“ท่านอ๋อง เสด็จกลับพักผ่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ” ลั่วชิงยวนกำลังจะก้าวไปข้างหน้าและช่วยเขาลุกขึ้น
ฟู่เฉินหวนคว้าข้อมือของนาง รอยแผลจากแส้ยังคงอยู่ ความเจ็บปวดทำให้ลั่วชิงยวนสั่นไปทั้งร่าง แต่นางทำได้เพียงกัดฟันอดทนไว้
ในขณะนั้น นางหวังว่านางจะสลัดฟู่เฉินหวนออกได้
แต่นางกลับได้ยินเสียงทุ้มลุ่มลึกของฟู่เฉินหวน "อยู่คุยกับข้าอีกสักพักเถอะ"
ลั่วชิงยวนเอ่ยอย่างใจเย็น "กระหม่อมไม่มีเรื่องจักพูดพ่ะย่ะค่ะ"
“เช่นนั้นให้ข้าพูดเถอะ” เสียงทุ้มต่ำเจือขอร้อง ทำให้ใจนางอ่อนลงแล้วนั่งลงอีกครั้ง
ฟู่เฉินหวนพูดอย่างเมามาย "ท่านแม่ของข้าคือองค์หญิงแห่งแคว้นหลี..."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...