ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 360

ดึกดื่นป่านนี้ท่านอ๋องมาที่นี่ด้วยเหตุใดกัน?

ลั่วชิงยวนรีบกลับไปท้ายเรือนแล้วผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าอาภรณ์ ทันทีที่นางเดินออกมาก็ได้ยินเสียง ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นด้านนอก

ซ่งเชียนฉู่ขยิบตาให้นางแล้วถามว่าควรจะทำเช่นใด

ลั่วชิงยวนส่ายหน้าเพื่อบ่งบอกว่านางจะไม่เปิดประตูให้

แต่ฟู่เฉินหวนที่อยู่ข้างนอกในยามนี้ กำลังถือสุราขวดหนึ่งแล้วทุบประตูร้านด้วยท่าทีเมามาย "ฉู่ลั่ว! ออกมาสิ!"

ซ่งเชียนฉู่รีบวิ่งไปหาลั่วชิงยวน จากนั้นพวกนางทั้งสองคนก็ยืนอยู่ท้ายเรือนเพราะตื่นตระหนกกับเสียงที่ดังขึ้นทางด้านหน้า

"เกิดอันใดขึ้นกับเขากันแน่? หรือว่าเขาจะล่วงรู้ตัวตนของท่านแล้ว?" ซ่งเชียนฉู่ถามด้วยความเป็นกังวล

ลั่วชิงยวนส่ายหน้า เพราะนางก็มิทราบเช่นกัน

เสียงทุบประตูยังคงดังขึ้นเรื่อย ๆ มิหนำซ้ำเสียงของฟู่เฉินหวนก็ฟังดูเมามาย ซึ่งยามปกติเขาคงไม่กระทำเช่นนี้เป็นแน่

"ท่านจักมิให้เขาเข้ามาหรือ?" ซ่งเชียนฉู่ลังเลใจ

เมื่อเหลือบไปเห็นรอยเลือดบนหลังมือ ดวงตาของลั่วชิงยวนก็ฉายแววเย็นชา "ห้ามเปิดเชียว!"

แต่เสียงข้างนอกกลับยิ่งมาก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อย ๆ

ตั้งแต่ทุบประตูจนแทบจะพังประตูอยู่แล้ว

ขณะที่ฟู่เฉินหวนดื่มสุรา เขาก็ทุบประตูพลางร้องตะโกนว่า "ฉู่ลั่ว! ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ตรงนั้น! ออกมาเดี๋ยวนี้!"

"ถ้าเจ้าไม่ออกมา พรุ่งนี้ข้าจะรื้อถอนร้านของเจ้าทิ้งเสีย!"

เมื่อลั่วชิงยวนได้ยินคำขู่เช่นนี้ นางก็กำหมัดแน่น

"เจ้ากลับห้องไปก่อนเถิด"

หลังจากบอกซ่งเชียนฉู่แล้ว นางก็ก้าวเดินไปเปิดประตูร้าน

ฟู่เฉินหวนกำลังทุบประตูด้วยท่าทีเมามาย ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกแล้วเขาก็สะดุดล้มใส่นาง

ลั่วชิงยวนไหนเลยจะต้านทานไหว นางจึงล้มลงใต้ร่างของเขา

ทว่าในขณะนั้นเอง ท่อนแขนแข็งแกร่งคู่หนึ่งก็โอบกอดเอวของนางเอาไว้ ฟู่เฉินหวนพลันพลิกตัวจนทั้งสองคนล้มลงกับพื้น

นางมิได้ล้มลงกับพื้นอย่างที่คาดคิดเอาไว้ แต่กลับหล่นทับลงมาบนร่างของฟู่เฉินหวน

ในตอนนั้นเอง ฟู่เฉินหวนก็แค่นเสียง