ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 450

“ซิ่งอวี่ เจ้ารู้จักท่านอาฉินมากเพียงใด? สตรีอย่างนาง เปิดหอนางโลมที่ใหญ่เช่นนี้ เบื้องหลังมีผู้อื่นเกี่ยวโยงอีกหรือไม่?”

ลั่วชิงยวนพยายามสืบข่าวด้วยทุกวิถีทาง

ซิ่งอวี่คิดพักหนึ่งก็พลันส่ายหัวเอ่ย “ข้าเองก็รู้มิมาก รู้เพียงแค่ท่านอาฉินราวกับจะรำเทพเหมันต์เป็น แต่นางมิเคยแสดงต่อหน้าผู้อื่น เถาหลีเป็นคนพูดอวดโอ้ออกมา”

“แต่ว่ากันว่าเบื้องหลังของหอเจาเซียงมีผู้เก่งกาจหนุนอยู่จริง ๆ”

“แต่รายละเอียดข้ามิรู้หรอก”

ได้ยินดังนี้ ลั่วชิงยวนพยักหน้า

เสียงของลิ่นฝูเสวี่ยดังขึ้น “รำเทพเหมันต์ข้าเป็นคนสอนนางเอง แต่นางเรียนไปเพียงครึ่งเดียว”

มิน่า เพราะนามฝูเสวี่ยและรำเทพเหมันต์ออกมาได้ทั้งเพลงในหอเจาเซียง จึงทำให้อาฉินเกิดอยากสังหารนาง

“ดูท่ากลับไปที่หอเจาเซียงมิได้แล้ว หากอยากหาเงินต่อก็ต้องเปลี่ยนที่”

ลั่วชิงยวนพูดไปและเอ่ยถามซิ่งอวี่ “เจ้ารู้หรือไม่ว่าในเมืองหลวงยังมีหอนางโลมชื่อดังที่ใดอีกบ้าง”

ซิ่งอวี่พูดอย่างลำบากใจ “หอนางโลมชื่อดังย่อมมี แต่เรื่องในวันนี้ ใช่ว่าจักมิเกิดขึ้นอีก”

“แม้ข้ามิรู้จักท่านอาฉิน แต่ข้าก็เคยได้ยินมาก่อนว่านางฝีมือโหดเหี้ยม เกรงว่าต่อให้หาที่ใหม่ นางก็จักหาทางทำร้ายท่านอยู่ดี”

ลั่วชิงยวนฟังจบก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย “มีเหตุผล!”

“ไปถิ่นของผู้อื่น อย่างไรก็ต้องฟังผู้อื่น”

“หากอยู่ในถิ่นตน…”

ลั่วชิงยวนพูดถึงตรงนี้ เสียงของลิ่นฝูเสวี่ยก็ดังขึ้นอย่างตื่นเต้น “ท่านก็เปิดหอนางโลมเป็นเจ้าของเองเสียเลย?”

ลั่วชิงยวนก็มีความคิดนี้เช่นกัน! จึงถามเรื่องเกี่ยวข้องกับซิ่งอวี่

ซิ่งอวี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเอ่ย “ข้ารู้มีที่หนึ่ง มีนามว่าหอหลินชุน! หอนี้ถูกหอเจาเซียงสยบ เพราะนางโลมของหอนี้ถูกหอเจาเซียงซื้อไปเกือบหมด”

“บัดนี้เจ้าของหอต้องขายหอนั้นทิ้งเพื่อคืนหนี้”

“หากแม่นางอยากเป็นเจ้าของเองก็ลองไปดูหอหลินชุนได้”

“เช่นนี้ผู้ใดจักมิใจสั่นเล่า ดังนั้นจึงมีนางโลมโด่งดังหลายคนถูกไถ่ตัว และออกจากหอหลินชุน”

“แต่ผู้ใดจะรู้ แม่นางที่ถูกไถ่ออกไป กระทั่งประตูจวนของคุณชายเหล่านั้นยังมิได้แตะ”

“พวกนางที่อยู่ด้านนอกไม่มีความสามารถในการเอาตัวรอดแต่นิด จึงถูกท่านอาฉินจากหอเจาเซียงนำตัวไป”

ได้ยินเช่นนี้ ลั่วชิงยวนชะงักเล็กน้อย ที่แท้ก็หลอกนางโลมไปได้ด้วยวิธีเช่นนี้

“พวกนางมิรู้ตัวหรือว่านี่คือแผนกับดัก?”

ซิ่งอวี่เอ่ยตอบ “พวกนางรู้ หลังข้าไปถึงหอเจาเซียง ข้าเคยถามพวกนาง แต่พวกนางมิยอมบอกเหตุผล ราวกับได้รับการข่มขู่”

“เอาเป็นว่าพวกนางมิกล้าไป และยืนกรานที่อยู่ในหอเจาเซียงต่อ”

ลั่วชิงยวนเข้าใจแล้ว ซิ่งอวี่เข้าไปที่หอเจาเซียง เพื่อไปสืบข่าวชัด ๆ

แต่ใจนางยังเป็นของหอหลินชุน

“ดังนั้นเจ้าจึงรู้สึกว่าอาฉินฝีมือโหดเหี้ยมหรือ?”