เสียงของลิ่นฝูเสวี่ยดังขึ้น
ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว “รูปงามหรือ? มิงามเท่าฟู่เฉินหวนหรอก”
“รูปลักษณ์ของอ๋องผู้สำเร็จราชการนั้นมิธรรมดาจริง ๆ แต่เขาเย็นชาเกินกว่าที่ข้าจักเข้าถึงได้”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็ประหลาดใจ “เจ้าหมายความเยี่ยงไร คุณชายท่านนี้เข้าถึงได้ง่ายงั้นรึ? แต่เจ้าเห็นหรือไม่ หลังจากที่เขาเข้ามา เขามิยอมให้สตรีนางใดแตะต้องเขาเลย”
ลิ่นฝูเสวี่ยหัวเราะเสียงดัง “เมื่อท่านมองบุรุษ ท่านมิอาจมองแค่รูปร่างหน้าตาของเขาเท่านั้น ท่านต้องมองตาของเขาด้วย เมื่ออ๋องผู้สำเร็จราชการมาที่หอฝูเสวี่ย แม้ว่าหอจะเต็มไปด้วยสตรีงดงามก็ตาม แต่สายตาของเขากลับว่างเปล่านัก”
“เหมือนพระภิกษุผู้ไกลจากกิเลสและมิเห็นสตรีอยู่ในสายตาเลย”
“ทว่าบุรุษผู้นี้อาจดูเหมือนเข้าถึงได้ยาก แต่สายตาที่เขาจ้องมองนางทั้งหลายมิอาจหลอกลวงผู้ใดได้ แม้เป็นพระภิกษุก็ยังเป็นภิกษุปลอมที่มิอาจหลุดพ้นกิเลสได้”
ลั่วชิงยวนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ “ดูเหมือนบุรุษทั้งในใต้หล้าจักมีความคิดเช่นเดียวกันนี้!”
“มันขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว ที่จะต้องพยายามดึงดูดความสนใจของคุณชายผู้นี้”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลิ่นฝูเสวี่ยก็ตกใจ “ข้าหรือ? ข้าต้องยอมเปลืองเนื้อเปลืองตัวเพื่อให้เจ้าบรรลุเป้าหมายหรือ? จ้างให้ข้าก็ไม่ทำหรอก!”
ลั่วชิงยวนพูดอย่างไม่พอใจ “เจ้ามีอะไรเสียหายกัน? ข้าเองต่างหากที่ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัว!”
“เจ้าไม่มีแม้แต่กายหยาบด้วยซ้ำ เจ้าจักเปลืองเนื้อเปลืองตัวได้เช่นไร?”
จากนั้นลิ่นฝูเสวี่ยก็โต้ตอบ “เอาเถิด ในเมื่อท่านยอมเปลืองเนื้อเปลืองตัว ดังนั้นข้าจักทำทุกอย่างที่ข้าต้องการ”
“นี่! เจ้ายับยั้งชั่งใจตัวเองไว้บ้างจักดีกว่า! ห้ามสัมผัสตัวกันเด็ดขาด!” ลั่วชิงยวนกลัวว่าลิ่นฝูเสวี่ยจะทำอะไรบางอย่างที่ไม่เข้าท่า
นางต้องการดึงดูดความสนใจของฝูจ้าวผู้นี้ แต่นางไม่มีความสามารถเหมือนลิ่นฝูเสวี่ยในการล่อลวงผู้คน ดังนั้นนางจึงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของลิ่นฝูเสวี่ยไป
……..
ตกกลางคืน
หอฝูเสวี่ยเต็มไปด้วยผู้คน
บรรยากาศกำลังคึกคัก แต่ทันใดนั้นทุกอย่างก็เงียบลง ทั้งหอมืดลงอย่างกะทันหัน
ไฟทั้งหมดดับลง
ความมืดฉับพลันทำให้ทุกคนต่างตกใจ
จากนั้นก็มีเสียงสับสนดังขึ้น “เกิดกระไรขึ้น? จู่ ๆ ทุกอย่างก็มืดลง?”
ในเวลานี้ ก็มีบางอย่างตกลงมาจากด้านบน ทำให้เกิดความปั่นป่วน
“นี่อะไร ขนอะไร ขนไก่รึ?”
ทันใดนั้นเอง
ก็มีแสงไฟตกกระทบลงมาจากด้านบน ส่องสว่างไปยังศูนย์กลางของเวทีทรงกลม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...