ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 508

ทันใดนั้น หัวใจของลั่วชิงยวนก็กระตุกวูบทันที และเต็มไปด้วยความโกรธทันที

นางหันกลับมาและจ้องมองเขาอย่างเดือดดาล “ออกไป!”

แม่เล้าเฉินเดินผ่านมา นางได้ยินเสียงโกลาหลจากด้านในห้อง จึงเดินไปที่ประตูแล้วถามว่า “แม่นาง เกิดกระไรขึ้น?”

“มีคนบุกเข้ามาในห้องของข้าโดยมิได้รับอนุญาต ส่งเขาออกไป!” เสียงของลั่วชิงยวนสั่น นางพยายามระงับความโกรธ เมื่อแม่เล้าเฉินได้ยินเช่นนั้น นางจึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันที ขณะนี้ที่นางกำลังพาบุรุษผู้นั้นออกไป นางก็พบว่าบุรุษผู้นั้นคืออ๋องผู้สำเร็จราชการ

นางสะดุ้งเฮือก

“ท่านอ๋อง นี่คือห้องของแม่นางฝูเสวี่ย แขกมิได้รับอนุญาตให้เข้ามาในนี้ ท่านควรรอข้างนอกเพคะ” นางกล่าวพร้อมเชิญชวนบุคคลนั้นออกไปอย่างสุภาพ

ฟู่เฉินหวนระงับความโกรธของตน และเดินจากไป

ทันทีที่ฟู่เฉินหวนจากไป ลั่วชิงยวนก็ทุบโต๊ะทันที

ทันใดนั้น ในลำคอของนางก็เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด

ดวงตาของนางเปลี่ยนเป็นสีแดง นางพยายามระงับอาการเหล่านั้นลง

ลิ่นฝูเสวี่ยพูดอย่างลำบากใจ “เจ้าเด็กน้อย ถูกเขาเข้าใจผิดอีกแล้ว”

“ท่านมิได้อธิบายให้เขาฟังอย่างชัดเจนเช่นนั้นหรือ?”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างเย็นชา “มีอะไรต้องอธิบายอีก? เขาเคยอธิบายด้วยหรือตอนที่เขาส่งข้าไปที่ตระกูลหลิว?”

ลิ่นฝูเสวี่ยพูดอย่างเร่งรีบ “แล้วเหตุไฉนท่านจึงโกรธเพียงนี้เล่า? ท่านกังวลด้วยเหตุใด?”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างเย็นชา “มิใช่เพราะเขา!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ลิ่นฝูเสวี่ยก็ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ “สิ่งที่ท่านพูดมิใช่สิ่งที่ข้าหมายถึง”

ฟู่เฉินหวนก็ออกจากหอฝูเสวี่ยด้วยความโกรธเช่นกัน

เมื่อฟู่จิ่งหลีไล่ตามเขาไป ฟู่เฉินหวนก็หายตัวไปนานแล้ว

หลังจากออกมาจากหอฝูเสวี่ยแล้ว ฟู่เฉินหวนก็ไม่รีบร้อนที่จะกลับไปตำหนักอ๋อง แต่เขากลับอยากไปตรอกฉางเล่อแทน

ฟู่เฉินหวนมิได้เจอเขามานานแล้ว และอดไม่ได้ที่จะอยากไปเยี่ยมเขาที่ตรอกฉางเล่อ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามาถึงในครั้งนี้ ลั่วชิงยวนยังมิกลับมา ซ่งเชียนฉู่เองก็กลัวแทบสิ้นสติเมื่อนางเห็นเขา

“ฉู่ลั่วอยู่ไหน?” ฟู่เฉินหวนมองไปข้างหลังซ่งเชียนฉู่

โดยปกติแล้วฉู่ลัวมักเป็นคนเปิดประตูเสมอ

ซ่งเชียนฉู่อธิบายอย่างรวดเร็วว่า “เขาไปประกอบพิธีกรรม”