ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 509

“หากเช่นนั้น ข้าจักไปหาลี่เซียงแล้วถามให้ชัดเจน!”

ดวงตาของลั่วชิงยวนเย็นชาเล็กน้อย นางเอ่ยอย่างแผ่วเบา “หาอย่าได้กังวลไป หากนางอับจนหนทางจริง แค่รอให้นางมาหาข้าก็เท่านั้น”

วันรุ่งขึ้นก็มีคนส่งจดหมายลับมา

ไม่รู้ว่าผู้ใดส่งมา แต่มันถูกเขียนไว้ว่า ‘แม่นางฝูเสวี่ย’

ลั่วชิงยวนเปิดจดหมาย

ข้อความบอกว่า: เจ้าอยากรู้หรือไม่ว่าในตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นที่หอสมุทรมรกต คืนนี้ เจอกันที่หอร่ำเมลัย เวลาสามทุ่มครึ่ง

ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว คืนนี้อย่างนั้นหรือ?

นางไม่ได้พาลิ่นฝูเสวี่ยไปด้วย เพราะกลัวว่านางจะควบคุมอารมณ์ของตนเองไม่ได้

และแผนการของนางจะทลายลง

เช่นนั้นนางจึงไปที่หอร่ำเมลัย เพียงลำพัง

นางรับใช้พานางเข้าไปในห้อง ท่านอาฉินกำลังนั่งรออยู่ก่อนแล้ว

“หลังจากรอคอยมานาน ในที่สุดเจ้าก็มาถึงเสียที” ท่านอาฉินพูดพร้อมกับรินสุราสองจอก นางยกสุราจอกหนึ่งดื่มทันที

ลั่วชิงยวนก้าวไปข้างหน้า นางนั่งลงแล้วพูดอย่างเย็นชา “อย่ามาเล่นลิ้น บอกความจริงกับข้ามา”

ท่านอาฉินเหลือบมองจองสุราตรงหน้านาง “เจ้ามิอยากดื่มรึ?”

“ท้ายที่สุดแล้ว วันนี้ข้ามิได้มาที่นี่เพื่อทะเลาะหรือต่อสู้กับเจ้า”

ลั่วชิงยวนเหลือบมองจองสุราเบา ๆ และยิ้มอย่างเย็นชา “ข้ามิได้มาที่นี่เพื่อร่ำสุรา”

“บอกข้ามาว่า เงื่อนไขในการเปิดเผยทุกอย่างที่เจ้ารู้เกี่ยวกับหอสมุทรมรกตแก่ข้าคือสิ่งใด?”

เนื่องจากท่านอาฉินเข้าหานางเพราะเรื่องนี้ เช่นนั้นลั่วชิงยวนจึงต้องเจรจาเงื่อนไขกับนาง

ท่านอาฉินรินสุราแล้วดื่มอีกจอก ก่อนจะยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “แม่นางฝูเสวี่ยฉลาดจริง ๆ”

“เงื่อนไขก็มิยากเลย เอาคนของข้าคืนมา! แล้วข้าจะบอกความลับทั้งหมดให้ฟัง จากนี้ไปเราทั้งสองน้ำบ่อไม่ยุ่งน้ำคลอง รวมทั้งเรื่องของหอเจาเซียงและหอฝูเสวี่ยด้วย”

ลั่วชิงยวนเหลือบมองนางด้วยความประหลาดใจ “แค่นั้นรึ?”

“ดูเหมือนว่าการตายของผู้คนมากมายในหอสมุทรมรกตมิเกี่ยวข้องกับเจ้า มิเช่นนั้น เจ้าจักกล้าบอกข้าให้ต่างคนต่างอยู่ได้อย่างไร”

ทันใดนั้นท่านอาฉินก็กำมือของนางไว้ และจ้องมองนางแววตาเฉียบคม ราวกับว่านางต้องการเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงภายใต้หน้ากากของลั่วชิงยวน

นางขมวดคิ้ว “เจ้าต้องการแก้แค้นให้หอสมุทรมรกตหรือไม่ เจ้าเกี่ยวข้องกับลิ่นฝูเสวี่ยจริง ๆ รึ?”