ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 528

ลั่วชิงยวนถอยหลังอย่างไม่รีบร้อน และเผยยิ้มเย็นๆ “ขอบคุณเจ้าที่ให้ความร่วมมือมากเช่นนี้”

“ข้าสามารถไปรายงานให้แก่ท่านเหอแล้ว”

“จวนตายอยู่แล้ว ก่อนตายมีสิ่งใดอยากพูดหรือไม่? เช่นทรัพย์สินส่วนตัว ก็ส่งออกมาให้หมดเสีย”

อาฉินเป็นบ้า หน้าตาบิดเบี้ยวเพราะความโกรธเคือง พร้อมตะโกนด้วยอาการคลุ้มคลั่ง “ฝันไปเถอะ!”

“เจ้าหลอกข้า! เจ้าล่อลวง มินับ! นับมิได้!”

ลั่วชิงยวนมองนางนิ่ง ๆ ทีหนึ่ง “หากเจ้ายอมสารภาพดี ๆ จักลดหย่อนโทษเจ้าได้”

“บัดนี้ เจ้าได้หมดคุณค่าแล้ว หลักฐานอยู่ครบ เจ้ารอตายอย่างสบายใจเถิด”

ลั่วชิงยวนพูดจบ ก็หันร่างจากไป

ฉินเฟิงเหล่มองท่านอาฉินในห้องคุกทีหนึ่ง คิดจะเอ่ยปากพูดบางอย่าง จากนั้นกัดฟันอย่างโกรธเคือง และหันร่างเดินตามลั่วชิงยวนก้าวไว

“เมื่อครู่นาง มองเจ้าเป็นผู้ใดกัน?”

ลั่วชิงยวนเอ่ยตอบอ่อน ๆ “ลิ่นฝูเสวี่ย”

ฉินเฟิงตะลึง “เพราะงั้น ผู้ที่ช่วยข้าจริง ๆ คือลิ่นฝูเสวี่ยหรือ?”

ลั่วชิงยวนชะงักฝีเท้าและมองเขาทีหนึ่ง “เจ้านี่มิฉลาดเสียจริง ถูกนางหลอกไปหลายสิบปี กระทั่งอยากไปตายแทนนาง เพื่อให้นางหลุดพ้นโทษ”

“แต่เจ้าหารู้ไม่ นางคือผู้ทำให้ลิ่นฝูเสวี่ยต้องตาย”

ได้ยินดังนี้ ฉินเฟิงราวกับถูกฟ้าผ่า มองนางด้วยดวงตาแดงก่ำที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง และเซถอยหลังไปครึ่งก้าว

“ในเมื่อเจ้ามีฝีมือเช่นนั้น เหตุใดจึงมิใช้กับข้า”

ฉินเฟิงปวดใจเป็นอย่างมาก บัดนี้ในหัวของเขามีแต่ร่างของลิ่นฝูเสวี่ย แต่เขาพบว่า ร่างในความทรงจำของเขา ได้มัวหมองเป็นอย่างมากแล้ว

เขาเข้าใจผิดเป็นสิบปี เมื่ออยากเจอนางอีกครั้ง แต่กลับมิสามารถแล้ว

“เพราะเครื่องหอมนั้นหายาก ข้าเตรียมไว้ให้ท่านอาฉินนานแล้ว ข้ารู้จุดอ่อนของนาง ส่วนเจ้ายังมิคู่ควร”

ฉินเฟิงตามนาง มาถึงห้องทัณฑ์เมื่อเริ่มแรกสุด และหยุดฝีเท้าลง