เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ ซ่งเชียนฉู่ก็รีบวิ่งมาเช่นกัน หลังจากสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ นางก็ได้ให้คนนำศพออกไปเก็บไว้ก่อน
เมื่อผู้คนในศาลาเห็นว่าลั่วชิงยวนยังไม่ได้ถูกช่วยเหลือมาเป็นเวลานาน พร้อมกันนั้นพวกนางก็เห็นว่าสถานการณ์ไม่สู้ดี พวกนางจึงต้องการหลบหนีออกไป
ทว่า พวกนางกลับถูกซ่งเชียนฉู่หยุดไว้และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “พระชายาตกลงไปในน้ำ ไม่อาจรู้ได้ว่านางเป็นหรือตาย เช่นนั้นพวกเจ้าก็ไม่อาจออกไปจากที่นี่ได้แม้แต่คนเดียว!”
ลั่วชิงยวนไม่ได้หมดสติ นางกลั้นหายใจ แต่การตอบสนองของร่างกายทำให้นางรออย่างเงียบ ๆ เพื่อขอความช่วยเหลือ
การตอบสนองเช่นนี้อาจมาจากการทดลองยาในวันนี้
อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ทางยาของหญ้าเทพวสันต์นั้นรุนแรงเกินไปจึงไม่อาจปรับเข้ากับสมุนไพรชนิดอื่นได้อย่างสมดุล นำไปสู่การตอบสนองของร่างกายทำให้รู้สึกราวกับถูกแช่แข็ง
ในความมืดมิด มือข้างหนึ่งคว้าแขนของนางไว้แล้วดึงนางขึ้นจากใต้น้ำ
ในขณะที่นางถูกดึงขึ้นจากน้ำ ลั่วชิงยวนก็ตัวสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง ผิวของนางซีดขาว และหนาวสั่นจนดูราวกับหายใจไม่ออก
หัวใจของฟู่เฉินหวนคล้ายกับถูกบีบจนขึ้นมาที่ลำคอ เขาเดินจากไปพร้อมลั่วชิงยวนในอ้อมแขน
เมื่อเห็นเช่นนี้ ลั่วเยวี่ยอิงก็รีบก้าวไปข้างหน้าทันที "ท่านอ๋อง พี่หญิงของหม่อมฉันเป็นเช่นไรบ้างเพคะ?"
ฟู่เฉินหวนมองนางอย่างเย็นชา "ไปให้พ้น!"
เขาก้าวไปข้างหน้ายังไม่ลังเลพร้อมกับชนเข้ากับลั่วเยวี่ยอิง
ท่าทางเย็นชานั้นเหมือนกับคมมีดที่ฟาดเข้าใส่ลั่วเยวี่ยอิงโดยตรง ทำให้หัวใจของนางสั่นกลัวมากจนไม่อาจสงบสติอารมณ์ได้เป็นเวลานาน
‘การจ้องมองของท่านอ๋องคล้ายกับสงสัยในตัวนางใช่หรือไม่?’
เหตุใดเขาจึงกังวลเกี่ยวกับลั่วชิงยวนมากถึงเพียงนี้ แม้ว่าลั่วชิงยวนจะช่วยเขาในครั้งนี้ แต่นางก็อัปลักษณ์มากเสียจนท่านอ๋องไม่ชอบนาง
“หมอซ่ง!” ฟู่เฉินหวนวางลั่วชิงยวนลง จากนั้นก็ตะโกนเรียกหาซ่งเชียนฉู่อย่างร้อนใจ
ซ่งเชียนฉู่ตามมาทัน เมื่อนางเห็นอาการของลั่วชิงยวน นางก็เข้าใจทันทีว่านี่เป็นผลจากยาทดลอง
หากนางไม่ตกน้ำ อาการโดยทั่วไปก็คงจะรู้สึกหนาวเป็นส่วนใหญ่ แต่ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันดูไม่สู้ดีนัก
ลั่วชิงยวนถูกวางลงบนเตียงในห้อง จากนั้นซ่งเชียนฉู่ก็ตรวจชีพจรของนาง โชคดีที่ชีวิตของนางไม่ตกอยู่ในอันตราย
หลังจากตรวจชีพจรแล้ว นางก็ยืนขึ้นและพูดกับฟู่เฉินหวนว่า "หม่อมฉันจะเปลี่ยนอาภรณ์ของนางก่อน ท่านอ๋องโปรดจัดการเรื่องภายนอกก่อนเถิดเพคะ ผู้ตายน่าจะตายจากพิษ หาใช่เพราะจมน้ำไม่ พวกนางมาที่นี่ในวันนี้พร้อมกับแผนการที่ไตร่ตรองไว้ล่วงหน้าแล้วเพื่อที่จะได้ใส่ร้ายพระชายา รวมถึงตำหนักของท่านอ๋องด้วยเช่นกัน"
“ในหมู่ของพวกนางมีคนลอบวางยาพิษอยู่ จึงไม่ควรปล่อยพวกนางไปเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นแล้ว พระชายาจะต้องกลายเป็นผู้ที่ต้องรับผิดชอบเรื่องราวทั้งหมดเพคะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...