ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 621

ทุกคนมองหน้ากัน ด้วยความไม่แน่ใจว่าอ๋องผู้สำเร็จราชการจะทำอะไรกับพวกนาง

ในเวลานี้ แม่บ้านเติ้งก็มาถึงพร้อมกับกลุ่มนางรับใช้พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณหนูทั้งหลายรบกวนช่วยยืนข้างกันด้วยเจ้าค่ะ ต่อจากนี้พวกท่านจะถูกตรวจค้นร่างกาย เช่นนั้นแล้วพวกท่านอย่าได้เอะอะไป”

“อย่าพูดหากไม่มีใครถาม! ไม่ต้องส่งสายตาให้ใคร”

“ไม่อนุญาตให้สบตากัน มิฉะนั้นหากพบว่าพวกท่านสบตากัน พวกท่านทั้งหมดจะถูกปฏิบัติไม่ต่างจากผู้ต้องสงสัยและผู้ต้องโทษ!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้เอื้อนเอ่ยออกมาบรรยากาศก็ตึงเครียดอย่างมาก ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองไปทางซ้ายและขวารอให้ใครสักคนแสดงความไม่พอใจออกมาเสียก่อน ตัวตนของพวกนางล้วนไม่ธรรมดาจะถูกตรวจค้นร่างกายเช่นนี้ได้อย่างไร?

“ไม่ต้องสอดส่ายสายตา ก้มหน้าลง!” แม่บ้านเติ้งดุ

ทุกคนถอนสายตาและก้มหน้าด้วยความตกใจ

นางรับใช้ก้าวไปข้างหน้า ดึงคนเหล่านั้นทั้งหมดออกให้ห่างกัน ก่อนที่จะเริ่มค้นร่างกายพวกนางทีละคน

ลั่วเยวี่ยอิงก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เช่นกัน

นางยังถูกนางรับใช้ตรวจค้นร่างกายอีกด้วย

ลั่วเยวี่ยอิงรู้สึกอับอายอย่างยิ่ง นางไม่เพียงแต่เป็นคุณหนูรองจวนอัครเสนาบดีเท่านั้น แต่นางเกือบจะได้เป็นพระชายาในตำหนักอ๋องอีกด้วย!

ทุกคนในเมืองหลวงต่างรู้ดีว่าอ๋องผู้สำเร็จราชการรักนาง!

นางแตกต่างจากสาวชาวบ้านเหล่านี้! ฟู่เฉินหวนควรเชื่อนางและเห็นใจนางสิถึงจะถูก!

แต่นางกลับกำลังถูกนางรับใช้ค้นร่างกาย! ถูกตรวจค้นราวกับเป็นผู้ต้องสงสัย!

ในภายภาคหน้านางจะเชิดหน้าชูคอต่อหน้าคนเหล่านี้ได้เยี่ยงไรกัน

เครื่องประดับและของใช้ส่วนตัวของทุกคนที่ค้นพบ ถูกวางลงบนพื้นต่อหน้าพวกเขา

มีนางรับใช้คนอื่นคอยตรวจสอบอยู่ข้าง ๆ

ในไม่ช้า นางรับใช้ก็วิ่งไปหาฟู่เฉินหวนและพูดว่า “ท่านอ๋อง พบกริชแล้วเพคะ”

ดวงตาของฟู่เฉินหวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา ในขณะที่เขาหยิบกริชแล้วดึงมันออกมา เขามองดูกริชนั้น ก่อนที่จะพบว่ากริชเล่มนั้นคมมาก “กริชสำหรับฆ่าคน”

“กริชนี่ของผู้ใด?”