ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 641

เสียงทุ้มลึกของฟู่เฉินหวนดังขึ้นอย่างช้า ๆ “ข้ามิได้โง่”

“ไทเฮาขอให้ข้าออกไปข้างนอก แต่ที่นอกตำหนักกลับไม่มีใครอยู่เลย เท่านี้ก็เท่ากับเปิดโอกาสให้ข้าแอบฟังได้แล้ว เจ้าคิดว่าข้าจะไม่ได้ยินอย่างนั้นหรือ?”

“คำพูดเหล่านั้นจงใจให้ข้าได้ยินทั้งหมด”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้ว ลั่วชิงยวนก็รู้สึกโล่งใจ นางอดไม่ได้ที่จะยิ้ม เขาเชิดคางขึ้นและมองดูท้องฟ้าอย่างผ่อนคลาย “ในที่สุดท่านก็เชื่อหม่อมฉันได้อีกครั้งสักที”

เมื่อฟู่เฉินหวนได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของเขาก็มืดมนขึ้นทันที

ทันใดนั้น ฟู่เฉินหวนก็ลุกขึ้นยืนแล้วจากไป

ลั่วชิงยวนผงะเล็กน้อย ก่อนที่จะรีบลุกขึ้นยืนเพื่อไล่ตามเขาไปในทันที “หากท่านต้องการไป เหตุใดถึงไม่พูดอะไรเลยเล่า? รอหม่อมฉันด้วยสิเพคะ”

ลั่วชิงยวนติดตามฟู่เฉินหวนไป เดิมทีพวกเขากำลังจะออกจากวังหลวง

ขณะนี้ท้องฟ้าใกล้จะค่ำแล้ว

แต่ขณะที่พวกเขากำลังก้าวผ่านประตูพระราชวัง กลับมีเสียงตะโกนดังมาจากด้านหลัง

“ท่านอ๋อง! พระชายา!”

พวกเขาทั้งสองหยุดเดินแล้วหันกลับไปเห็นป้าถานสี่วิ่งมาหาพวกเขาด้วยความตื่นตระหนก

“ป้าถ่านสี่”

ป้าถานสี่พูดอย่างเร่งรีบว่า “พระชายา โปรดช่วยหลิวไท่เฟยด้วยเจ้าค่ะ”

ลั่วชิงยวนถามด้วยความสับสน “เกิดอะไรขึ้นกับหลิวไท่เฟย?”

ป้าถานสี่กังวลมาก แต่นางไม่รู้ว่าจะพูดเช่นไรดี “ท่านมากับบ่าวก่อนเถิดเจ้าค่ะ บ่าวก็ไม่รู้ว่าพระนางเป็นอะไรเช่นกัน!”

ลั่วชิงยวนหันหน้าไปมองฟู่เฉินหวนแล้วพูดว่า “เมื่อวานนี้ องค์ชายเจ็ดขอให้หม่อมฉันจับตาดูหลิวไท่เฟย รีบไปที่นั่นกันเถอะ”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินไปที่ตำหนักของหลิวไท่เฟยกับป้าถานสี่

พวกเขาทั้งสามเดินไปอย่างรวดเร็ว แต่วังหลวงนั้นก็ใหญ่โตมากรวมทั้งพระตำหนักของหลิวไท่เฟยอยู่ห่างไกลเล็กน้อย เช่นนั้นจึงต้องใช้เวลาพอสมควรจึงจะไปถึงที่นั่นได้

พวกเขารีบเดินเข้าไปในพระตำหนัก สิ่งที่พวกเขาเห็นก็คือร่างคนผู้หนึ่งกำลังรดน้ำดอกไม้ในสวน

ฝีเท้าของป้าถานสี่หยุดลง ความหวาดกลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนาง แต่นางก็ยังคงเดินเข้าไปอย่างกล้าหาญ

พวกเขาทั้งสามเดินมาถึงที่ด้านหลังหลิวไท่เฟยซึ่งยังคงรดน้ำดอกไม้ราวกับว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ

นางยังคงสวดพระสูตรอยู่ตลอดเวลา

“หลิวไท่เฟยเพคะ” ลั่วชิงยวนตะโกน

ทันใดนั้นหลิวไท่เฟยก็หันหน้ามาด้วยความตกใจ ใบหน้าของนางสับสน และลูกประคำในมือที่ประหม่าของนางก็ร่วงหล่นกับพื้น ลูกประคำเหล่านั้นกระจัดกระจายไปทั่วพื้น