ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 660

ดวงตาของฟู่จิ่งหลีเย็นชาเป็นอย่างมาก น้ำเสียงเย็นชาของเขาแสดงให้เห็นถึงอำนาจ “นี่เป็นท่าทางของเจ้าเมื่อพูดคุยกับองค์ชายงั้นรึ?”

“เป็นบ่าวจะอวดเพียงนี้ได้เยี่ยงไร?”

“ผู้ใดเป็นคนมอบความกล้าให้กับเจ้า?”

ในขณะนี้ ท่าทางอันน่าเกรงขามของฟู่จิ่งหลี คือสิ่งที่ลั่วชิงยวนมองเห็นว่าเขาสมฐานะองค์ชาย

บางทีอาจเป็นเพราะเขาอยู่ห่างไกลจากราชสำนักและวังหลวงมาเป็นเวลานาน หลายคนจึงลืมไปว่าแท้จริงแล้วเขาก็เป็นถึงองค์ชาย

แม้ว่าเขาจะไม่มีตำแหน่งอย่างเป็นทางการที่สูงส่งและไม่น่าเกรงขามเท่าฟู่เฉินหวน ทว่า เขาก็ยังคงเป็นเชื้อพระวงศ์!

จิ่นชูเป็นคนสนิทของไทเฮา แม้ว่าองค์จักรพรรดิจะพบนาง เขาก็จะไม่พูดคุยกับนางด้วยท่าทีเช่นนั้น

เมื่อฟู่จิ่งหลีพูดจบแล้ว ดาบในมือของเขาก็ชี้ไปที่มือของจิ่นชูซึ่งอยู่ใต้แขนเสื้อก็กำหมัดแน่น

“องค์ชายเจ็ด นี่เป็นคำสั่งของไทเฮา! ท่านต้องการต่อต้านไทเฮาหรือเพคะ?!” จิ่นชูระงับความโกรธในใจพร้อมกับพยายามสงบสติอารมณ์

แต่มือของฟู่จิ่งหลีกลับจับดาบไว้แน่น โดยไม่ยอมแพ้หรือกลัวแต่อยากใด ดวงตาของเขายังคงเย็นชาอย่างยิ่ง

“ข้าบอกเจ้าแล้ว วันนี้ไม่มีใครสามารถพาลั่วชิงยวนออกไปได้ทั้งนั้น!”

“หากจะพานางไปก็ข้ามศพข้าไปก่อน”

หัวใจของลั่วชิงยวนสั่นไหว

นางมองดูฟู่จิ่งหลีด้วยความตกใจ

จิ่นชูโกรธมาก นางเหลือบมองฟู่จิ่งหลีด้วยความขุ่นเคือง “หากไทเฮาทรงกริ้ว องค์ชายเจ็ดก็ต้องรับผลที่ตามมาเองเพคะ!”

“ไป!”

จิ่นชูพาผู้คนกลับไปที่พระราชวังด้วยความโกรธ

ฟู่จิ่งหลีค่อย ๆ ลดดาบในมือลง

“ท่านจะต่อต้านไทเฮาเช่นนี้น่ะหรือ? ท่านมิกลัวตายงั้นหรือ?” ลั่วชิงยวนถาม

เดิมทีนางคิดว่าฟู่จิ่งหลีจะใช้วิธีที่ชาญฉลาดกว่านี้ในการทำจิ่นชูล่าถอย แต่นางกลับคิดไม่ถึงว่าเขาจะเผชิญหน้ากับจิ่นชูโดยตรงเช่นนั้น

“เป็นการดีกว่าที่จะทำให้ไทเฮาขุ่นเคืองดีกว่าทำให้ท่านพี่สามเกลียดข้า” ฟู่จิ่งหลีพูดล้อเลียนด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลาย

ลั่วชิงยวนสะดุ้งเล็กน้อยและจ้องมองเขาอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นนางจึงพูดว่า “ขอบคุณที่ท่านหัวเราะออกมาได้”

ทันทีที่ทั้งสองหันกลับมา พวกเขาก็เห็นร่างซีดซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตำหนัก

“แค่ก… แค่ก… แค่ก ชิงยวน ดูเหมือนว่าเมื่อครู่จิ่นชูจะโกรธอย่างหนัก หากนางรายงานเรื่องนี้ต่อไทเฮา…” ฟู่อวิ๋นโจวเดินเข้ามาช้า ๆ ด้วยสีหน้ากังวล