ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 699

“พระชายา!” จู่ ๆ เซียวชูก็ปรากฏตัวขึ้นและก้าวไปประคองนางไว้ “พระชายา ท่านเป็นอย่างไรบ้าง ท่านได้รับบาดเจ็บ เช่นนั้นก็ควรกลับไปพักฟื้นเสียก่อน!”

เมื่อเห็นเซียวชู ลั่วชิงยวนก็สะดุ้งและคว้าแขนของเขาไว้ “ร่างของหมอกู้อยู่ที่ใด?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เซียวชูก็ประหลาดใจ ดวงตาของเขาว่างเปล่าและสับสน “ศพ? หมอกู้?”

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว "ใช่ มีร่างของหมอกู้อยู่ในห้องนั้น!”

เซียวชูขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“ไม่มีร่างของหมอกู้เลยขอรับ”

“หลังจากเหตุการณ์ระหว่างท่านกับองค์ชายห้าในคืนนั้น เราก็ไปที่นั่นเพื่อตรวจสอบทันที ดูจากร่องรอยในที่เกิดเหตุ ไม่มีบุคคลที่สามอยู่ด้วย!”

“ข้าก็มิเห็นศพของหมอกู้เหมือนกันขอรับ”

ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดออกมาเช่นนี้ ลั่วชิงยวนก็รู้สึกขนหัวลุก

ไม่มีศพหรือ?

เหตุใดจึงไม่มีศพ?

นางฆ่าหมอกู้ด้วยมือของนางเอง!

หรือว่าหมอกู้จะยังมิตาย? เขาหนีไปได้งั้นหรือ?

เป็นไปมิได้!

ในเวลานั้นกริชจันทร์เสี้ยวเกือบจะตัดศีรษะของหมอเทวดากู้ออกไป เขาจะตายอย่างแน่นอน!

นางมิอยากจะเชื่อ จึงกลับไปที่ห้องที่เกิดอุบัติเหตุเพื่อตรวจสอบ

ดังที่เซียวชูกล่าว ตำแหน่งของศพในห้องนั้นสะอาด ไม่มีเลือดหรือร่องรอยของศพจำนวนมาก

เมื่อครู่นางกระวนกระวายใจที่จะหายาแก้พิษ แต่นางมิได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในห้อง

นางมองไปรอบ ๆ ภาพการต่อสู้ในคืนนั้นแวบขึ้นมาในจิตใจของนาง

ร่องรอยการต่อสู้ยังคงอยู่ แต่…

ฟู่อวิ๋นโจวถูกแทงหลายครั้งและหมดสติไป อีกทั้งยังไม่มีเลือดอยู่บนพื้นที่ที่เขาล้มพับลงไปเลย

ในห้องมีเพียงร่องรอยของคนสองคนเท่านั้น

ไม่มีบุคคลที่สาม

ลั่วชิงยวนรู้สึกเสียวสันหลังว่า ในตอนนั้นนางได้แต่สงสัยว่าสิ่งที่นางประสบในคืนนั้นเป็นความจริงหรือความฝันกันแน่?

อาการบาดเจ็บสาหัสและความเหนื่อยล้าทำให้ลั่วชิงยวนเวียนศีรษะ