ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 722

“บ่าวพยายามหยุดนางแล้ว แต่บ่าวมิสามารถเอาชนะพระชายาได้”

“หลังจากนั้น คุณหนูลั่วก็เริ่มอาเจียนเป็นเลือด”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของลั่วชิงยวนก็มืดลง

จือเฉาตกใจและคว้าคอเสื้อของซูฉิง “นั่นมิใช่สิ่งที่เจ้าพูดตอนที่เจ้ามาขอให้พระชายาช่วยคุณหนูรองลั่วเมื่อครู่นี่! พระชายามิเคยบาดหมางกับเจ้า ไฉนเจ้าจึงโกหกและใส่ร้ายนาง!”

ซูฉิงส่ายหน้าด้วยความกลัว สะอื้นเบา ๆ และไม่โต้ตอบ

หมอกู้มองไปที่ลั่วชิงยวน “พระชายา ท่านจะว่าอย่างไรอีก?”

ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงเล็กน้อยแล้วมองดูหมอกู้ด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนริมฝีปาก “ท่านนี่รอที่จะฆ่าข้าแทบมิไหวจริง ๆ กระมัง”

“ท่านคิดจะฆ่าข้าด้วยการใส่ร้ายข้าเช่นนี้รึ?”

การแสดงออกของหมอกู้ยังคงมิเปลี่ยนแปลงและเขาพูดอย่างเย็นชา “ข้ามิเข้าใจว่าพระชายากำลังพูดเรื่องอะไร”

“พระชายา โปรดออกจากห้องไปก่อน ข้าต้องการรักษาอาการบาดเจ็บของคุณหนูรองลั่ว”

ฟู่เฉินหวนเหลือบมองไปยังลั่วเยวี่ยอิงบนเตียง ร่างนางเต็มไปด้วยเลือดและดูอาการหนักมาก “นางจะเป็นอะไรหรือไม่?”

หมอกู้ตอบอย่างนอบน้อม “ทรงอย่าได้กังวลพ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง กระหม่อมจะช่วยคุณหนูรองลั่วเอง แม้กระหม่อมจะต้องเอาชีวิตเข้าแลกก็ตาม"

“หากเช่นนั้นข้าจะฝากนางไว้กับท่าน” ฟู่เฉินหวนรู้สึกมั่นใจในตัวหมอกู้มาก

จากนั้นฟู่เฉินหวนจึงมองไปที่ลั่วชิงยวนแล้วดึงนางขึ้นมาแล้วพาออกไป

เขาคว้าข้อมือของลั่วชิงยวนไว้ด้วยแรงมหาศาล ลั่วชิงยวนดิ้นรนสุดชีวิต “ฟู่เฉินหวน ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้”

จือเฉากลัวมากจนไล่ตามนางออกจากประตูไป “พระชายา! พระชายา!”

แต่ฟู่เฉินหวนไม่หยุด ไม่แม้แต่ผ่อนกำลังลง เขาฉุดกระชากลั่วชิงยวนออกไป

คนรับใช้ตามทางหลายคนเห็นเหตุการณ์เข้าจึงเริ่มพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น

“เหตุใดท่านอ๋องจึงเกลียดพระชายามากขนาดนี้ พระชายาเคยอัปลักษณ์ แต่ตอนนี้นางงดงามราวกับหยกสลัก ท่านอ๋องมิรู้จักเห็นใจนางบ้างเลย”

“ถูกต้อง เห็นพระชายาเจ็บปวดเช่นนี้ทำให้ข้ารู้สึกแย่”

ฟู่เฉินหวนบังคับพาลั่วชิงยวนเข้าไปในห้องตำราและปิดประตู