“ไฉนเจ้าจึงตื่นตระหนกเพียงนี้?” จือเฉาหยุดอีกฝ่ายไว้ที่ประตู
นางรับใช้ยืนอยู่ที่ประตู คุกเข่าให้ลั่วชิงยวนที่อยู่ในห้อง “พระชายา! คุณหนูรองลั่วอาเจียนออกมาเป็นเลือด อาการของนางร้ายแรงมาก นางกำลังจะตาย บ่าวขอร้องพระชายาช่วยไปดูอาการนางทีเถิดเจ้าค่ะ!”
ดวงตาของลั่วชิงยวนเย็นชา เอ่ยปากเสียงเรียบเฉย “เจ้ามาหาผิดคนกระมัง?”
นางรับใช้อ้อนวอนอย่างหนักว่า “หมอกู้มิอยู่ในตำหนัก ส่วนท่านอ๋องก็มิได้ประทับอยู่ด้วย ท่านอ๋องทรงมอบหมายให้บ่าวดูแลคุณหนูรอง หากเกิดอะไรขึ้นกับคุณหนูรอง ท่านอ๋องต้องฆ่าบ่าวเป็นแน่เจ้าค่ะ!”
“ได้โปรดเถิดเจ้าค่ะ พระชายา ได้โปรดช่วยบ่าวด้วยเถิดนะเจ้าคะ!”
นางรับใช้ยังคงคุกเข่าและตื่นตระหนกอย่างยิ่ง
ลั่วชิงยวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วลุกขึ้นยืน “ไป ข้าจะไปดูกับเจ้า”
“ขอบพระคุณเจ้าค่ะพระชายา! ขอบพระคุณเจ้าค่ะ”
นางรับใช้ที่ศีรษะท่วมไปด้วยเลือดรีบลุกขึ้นนำทางไป
เมื่อนางมาถึงห้อง ลั่วเยวี่ยอิงก็กำลังอาเจียนเป็นเลือดอยู่บนเตียงจริง ๆ อาภรณ์และเครื่องนอนของนางเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงฉาน
ลั่วเยวี่ยอิงได้รับบาดเจ็บจากคมมีด บาดแผลไม่ลึกและไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต ทว่าเหตุใดนางจึงมีอาการไอเป็นเลือดรุนแรงเพียงนี้?
ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะสามารถฆ่าลั่วเยวี่ยอิงได้จริง ๆ
นางก้าวไปข้างหน้าและคว้าข้อมือของลั่วเยวี่ยอิงเพื่อสัมผัสชีพจรของนาง
ลั่วเยวี่ยอิงเช็ดเลือดออกจากปากของตน และจ้องมองนาง “หากเจ้าฆ่าข้า เจ้ามิรอดแน่!”
“ท่านพ่อจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป! ท่านอ๋องก็จะมิปล่อยเจ้าไปเช่นกัน!” น้ำเสียงของลั่วเยวี่ยอิงแหบห้าวและเต็มไปด้วยความโกรธ
ลั่วชิงยวนมองนางอย่างเย็นชาและไม่ใส่ใจ
ชีพจรของลั่วเยวี่ยอิงอันตรายถึงชีวิตจริง ๆ ดูเหมือนว่านางจะถูกวางยาพิษ และยานั้นก็ทำมาเพื่อกระตุ้นการบาดเจ็บของนางโดยเฉพาะ ซึ่งนั่นทำให้อาเจียนเป็นเลือดอย่างรุนแรง
หากอาเจียนไปสักพักก็จะตายลงในที่สุด
ถึงแม้นางจะอยากให้ลั่วเยวี่ยอิงตาย แต่หากลั่วเยวี่ยอิงตายในตอนที่ฟู่เฉินหวนและหมอกู้มิได้อยู่ในตำหนักอย่างในวันนี้ ความผิดนี้จะมิถูกโยนให้นางหรือ?
ลั่วชิงยวนหยิบเข็มเงินออกมาแล้วฝังให้ลั่วเยวี่ยอิงก่อนเพื่อควบคุมการแพร่กระจายของพิษ
แต่ทว่าลั่วเยวี่ยอิงกลับขัดขืนอย่างรุนแรงและปฏิเสธมิให้นางแตะต้องตัว
ลั่วชิงยวนจึงบอกให้จือเฉาจับลั่วเยวี่ยอิงไว้
ลั่วชิงยวนคว้าแขนของลั่วเยวี่ยอิงไว้แล้วฝังเข็มลงไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากฝังเข็มไปได้มิเท่าไหร่ ลั่วเยวี่ยอิงก็หยุดอาเจียนเป็นเลือด พิษก็ถูกควบคุมได้แล้ว แต่ลั่วเยวี่ยอิงยิ่งอาการแย่ลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...