“ไฉนเจ้าจึงตื่นตระหนกเพียงนี้?” จือเฉาหยุดอีกฝ่ายไว้ที่ประตู
นางรับใช้ยืนอยู่ที่ประตู คุกเข่าให้ลั่วชิงยวนที่อยู่ในห้อง “พระชายา! คุณหนูรองลั่วอาเจียนออกมาเป็นเลือด อาการของนางร้ายแรงมาก นางกำลังจะตาย บ่าวขอร้องพระชายาช่วยไปดูอาการนางทีเถิดเจ้าค่ะ!”
ดวงตาของลั่วชิงยวนเย็นชา เอ่ยปากเสียงเรียบเฉย “เจ้ามาหาผิดคนกระมัง?”
นางรับใช้อ้อนวอนอย่างหนักว่า “หมอกู้มิอยู่ในตำหนัก ส่วนท่านอ๋องก็มิได้ประทับอยู่ด้วย ท่านอ๋องทรงมอบหมายให้บ่าวดูแลคุณหนูรอง หากเกิดอะไรขึ้นกับคุณหนูรอง ท่านอ๋องต้องฆ่าบ่าวเป็นแน่เจ้าค่ะ!”
“ได้โปรดเถิดเจ้าค่ะ พระชายา ได้โปรดช่วยบ่าวด้วยเถิดนะเจ้าคะ!”
นางรับใช้ยังคงคุกเข่าและตื่นตระหนกอย่างยิ่ง
ลั่วชิงยวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วลุกขึ้นยืน “ไป ข้าจะไปดูกับเจ้า”
“ขอบพระคุณเจ้าค่ะพระชายา! ขอบพระคุณเจ้าค่ะ”
นางรับใช้ที่ศีรษะท่วมไปด้วยเลือดรีบลุกขึ้นนำทางไป
เมื่อนางมาถึงห้อง ลั่วเยวี่ยอิงก็กำลังอาเจียนเป็นเลือดอยู่บนเตียงจริง ๆ อาภรณ์และเครื่องนอนของนางเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงฉาน
ลั่วเยวี่ยอิงได้รับบาดเจ็บจากคมมีด บาดแผลไม่ลึกและไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต ทว่าเหตุใดนางจึงมีอาการไอเป็นเลือดรุนแรงเพียงนี้?
ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะสามารถฆ่าลั่วเยวี่ยอิงได้จริง ๆ
นางก้าวไปข้างหน้าและคว้าข้อมือของลั่วเยวี่ยอิงเพื่อสัมผัสชีพจรของนาง
ลั่วเยวี่ยอิงเช็ดเลือดออกจากปากของตน และจ้องมองนาง “หากเจ้าฆ่าข้า เจ้ามิรอดแน่!”
“ท่านพ่อจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป! ท่านอ๋องก็จะมิปล่อยเจ้าไปเช่นกัน!” น้ำเสียงของลั่วเยวี่ยอิงแหบห้าวและเต็มไปด้วยความโกรธ
ลั่วชิงยวนมองนางอย่างเย็นชาและไม่ใส่ใจ
ชีพจรของลั่วเยวี่ยอิงอันตรายถึงชีวิตจริง ๆ ดูเหมือนว่านางจะถูกวางยาพิษ และยานั้นก็ทำมาเพื่อกระตุ้นการบาดเจ็บของนางโดยเฉพาะ ซึ่งนั่นทำให้อาเจียนเป็นเลือดอย่างรุนแรง
หากอาเจียนไปสักพักก็จะตายลงในที่สุด
ถึงแม้นางจะอยากให้ลั่วเยวี่ยอิงตาย แต่หากลั่วเยวี่ยอิงตายในตอนที่ฟู่เฉินหวนและหมอกู้มิได้อยู่ในตำหนักอย่างในวันนี้ ความผิดนี้จะมิถูกโยนให้นางหรือ?
ลั่วชิงยวนหยิบเข็มเงินออกมาแล้วฝังให้ลั่วเยวี่ยอิงก่อนเพื่อควบคุมการแพร่กระจายของพิษ
แต่ทว่าลั่วเยวี่ยอิงกลับขัดขืนอย่างรุนแรงและปฏิเสธมิให้นางแตะต้องตัว
ลั่วชิงยวนจึงบอกให้จือเฉาจับลั่วเยวี่ยอิงไว้
ลั่วชิงยวนคว้าแขนของลั่วเยวี่ยอิงไว้แล้วฝังเข็มลงไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากฝังเข็มไปได้มิเท่าไหร่ ลั่วเยวี่ยอิงก็หยุดอาเจียนเป็นเลือด พิษก็ถูกควบคุมได้แล้ว แต่ลั่วเยวี่ยอิงยิ่งอาการแย่ลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...