ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 725

กิจการโลงศพสั่งทำพิเศษเช่นนี้มีบันทึกไว้ในหนังสือ

เมื่อเปิดหนังสือที่มีฝุ่นหนาเตอะ ช่างไม้ชราก็พบชื่อของกู้หงเจี่ย และพูดว่า “บนไหล่เขาด้านหลังคูน้ำชิงฉุ่ย!”

“ขอบใจท่านแล้ว!” ลั่วชิงยวนทิ้งเศษเงินไว้และรีบออกไป

ลั่วชิงยวนพบไหล่เขาด้านหลังคูน้ำชิงฉุ่ยทันที มีป่าทึบอยู่ทุกหนทุกแห่ง และโดยพื้นฐานแล้วไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่เลย

ทั้งยังมีวัตถุดิบทางยามากมายซ่อนเร้นอยู่ในป่าทึบ

ลั่วชิงยวนค้นหาในภูเขาลึกไปครึ่งชั่วยาม แต่ก็ยังหาบ้านมิเจอสักหลัง เมื่อนางเห็นว่าใกล้จะค่ำมืดแล้ว นางก็คิดจะยอมแพ้

แต่บังเอิญได้เห็นแผ่นหินท่ามกลางวัชพืช

นางปัดวัชพืชที่ปกคลุมอยู่ออกไป และเมื่อนางเห็นข้อความบนแผ่นหิน สีหน้าของนางก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

มันเขียนไว้ว่า

หลุมฝังศพของกู้หงเจี่ยพี่ชายข้า!

หลุมศพของกู้หงเจี่ย?

เขาตายไปแล้ว?

หนังศีรษะของลั่วชิงยวนชาวาบ นางใช้กริชตัดหญ้าและเถาวัลย์ที่อยู่รอบ ๆ ทันที ก่อนจะเผยให้เห็นหลุมศพที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางวัชพืช

ดูเหมือนว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นมานานแล้ว และมีเพียงร่องรอยของขี้ผึ้งสีแดงเหลืออยู่บนพื้นเพียงเล็กน้อย

หลังจากสงบลงแล้ว ลั่วชิงยวนก็คาดเดาในใจได้ทันที

นางมองหาบ้านไปอีกครึ่งเขาทันที

นี่ดูราวกับการเข้าไปในเขาวงกต นางเดินวกไปวนมา และหลังจากพยายามอย่างหนัก นางก็พบบ้านที่ซ่อนอยู่ลึกเข้าไปในป่าไผ่

ลั่วชิงยวนตกใจเล็กน้อย ขณะที่นางผลักประตูบ้านไม้ไผ่ออก และเห็นรอยที่ชัดเจนบนพื้น

มีคนอยู่ที่นี่

น่าจะเพิ่งไม่นานมานี้ด้วย!

มีโลงศพวางอยู่ที่มุมห้อง โดยมีอักขระสีแดงเลือดอยู่ทั่ว ร่องรอยบนพื้นโดยรอบมีขนาดเท่าโลงศพเช่นกัน แต่ดูเหมือนว่าโลงศพจะถูกย้ายออกไปแล้ว

มีโลงศพสามโลง แต่ตอนนี้เหลือเพียงโลงเดียว

ลั่วชิงยวนเข้าใจในทันที