ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 726

จือเฉาถูกจับตัวไป และแม่นมเติ้งก็มิกล้าปริปาก

นางรีบไปหาท่านอ๋องแต่กลับพบว่าท่านอ๋องมิอยู่ในตำหนัก

แม่นมเติ้งทำได้เพียงออกจากตำหนักไปอย่างเงียบ ๆ และหาทางไปหาพระชายา

……

ลั่วชิงยวนเดินทางกลับมาถึงเมืองหลวง

ในหอร่ำเมลัย เมื่อมาถึง อู๋อิ่งที่รีบกลับมาจากภูเขาหลีซานก็โผล่มา

“เจ้านาย! ข้าเจอแล้วจริง ๆ ด้วย!” อู๋อิ่งที่ร่างกายเต็มไปด้วยฝุ่น มิได้แม้แต่หยุดพักเลย และน้ำเสียงของเขาก็ฟังดูเร่งด่วนมาก

ลั่วชิงยวนลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว “พบศพแล้วหรือยัง?”

อู๋อิ่งพยักหน้า “มิใช่แค่เศษแขนขา แต่เป็นร่างทั้งร่างถูกฝังไว้! ป้ายอนุสรณ์ก็ถูกสร้างขึ้นเช่นกัน!"

“ชื่อบนแผ่นศิลาคือกู้หงอี่!”

“ข้าค้นหาทั่วทั้งภูเขา และนั่นคือหลุมศพเพียงแห่งเดียว แถมยังดูใหม่ เพราะข้าไม่มีเวลาเพียงพอข้าจึงมิได้ขุดมันออกมา แต่ควรเป็นคนที่เจ้านายกำลังมองหา!”

ลั่วชิงยวนตกตะลึง นางหรี่ตาลงเล็กน้อย และรอยยิ้มเย็นชาปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของนาง "เขาคือคนที่ข้ากำลังมองหาจริง ๆ แล”

“กู้หงเจี่ย กู้หงอี่ ฮ่า ทีนี้อีกคนก็คงเป็น กู้หงปิ่ง(1) ครบสามคนพี่น้อง”

นางรู้อยู่แล้วว่า ใต้หล้านี้ไม่มีทางที่จะมีเรื่องลี้ลับขนาดนั้นหรอก

พี่น้องสามคนที่หน้าตาเหมือนกันทุกประการ มีอัตลักษณ์เหมือนกัน มีทักษะทางการแพทย์ มีนิสัยการใช้ชีวิตเหมือนกันทุกประการ และต่างรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขาบ้าง

นางรู้อยู่แล้วว่า คนทั้งสามนี้ถูกใครบางคนชักใยมาตั้งแต่แรกเริ่ม

มิฉะนั้น หมอกู้ผู้นี้จะบังเอิญกลายเป็นบุคคลที่น่าเชื่อถือข้างกายพระชายาหลีได้เยี่ยงไร

ตอนนี้ลั่วชิงยวนยังสงสัยว่า หมอกู้มีส่วนทำให้เกิดความวุ่นวายในตำหนักหรือไม่

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนจึงรีบกลับไปที่ตำหนักทันที

แต่มิไกลจากนอกตำหนักมากนัก นางก็เห็นแม่นมเติ้งรีบขึ้นรถม้า

นางก้าวไปข้างหน้าทันทีและหยุดรถม้า

เมื่อแม่นมเติ้งเห็นนาง นางรู้สึกตื่นเต้นมากจนคว้าแขนของนางเอาไว้แล้วพูดว่า “พระชายา มีบางอย่างเกิดขึ้นเจ้าค่ะ! หลังจากที่ท่านจากไป สิ่งของลับในห้องตำราก็หายไปด้วย ท่านอ๋องทรงส่งคนไปจับท่านทั่วทุกหัวระแหงแล้วเจ้าค่ะ!”