ในขณะนั้นหมอกู้ตกใจมากจนตัวแข็งอยู่กับที่และถูกลั่วชิงยวนเฆี่ยนอยู่อย่างนั้น
จือเฉาพูดขณะที่นางเจียนตาย “พระชายา…”
ทหารที่อยู่ข้าง ๆ หยุด และออกจากประตูห้องขังทันที
หมอกู้ยืนขึ้นและมองที่ลั่วชิงยวนด้วยสายตาอันแยบคาย
นางค้นพบมันแล้วจริง ๆ!
นางพบตัวตนที่แท้จริงของเขาแล้ว!
ลั่วชิงยวนคนนี้มิต่างจากงูพิษจริง ๆ เมื่อกัดเหยื่อแล้วจะมิปล่อยจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง!!
ความลับที่พี่น้องทั้งสามปกปิดมานานกว่าสิบปีถูกลั่วชิงยวนขุดขึ้นมาจนสิ้น!
อย่างที่คาดไว้ สตรีผู้นี้มิอาจปล่อยให้รอดชีวิตไปได้!
สิ่งนี้ทำให้หมอกู้มีเจตนาสังหารอย่างแรงกล้าในดวงตา และเขาต้องการฆ่านาง ก่อนที่ท่านอ๋องจะกลับมา!
ไม่อย่างนั้นทุกอย่างจะถึงคราวอวสาน!
“ตายเสียเถอะ!” จู่ ๆ หมอกู้ก็ดึงกริชจันทร์เสี้ยวออกมาจากเอวของเขา และแทงลั่วชิงยวนอย่างดุเดือด
ลั่วชิงยวนก้าวออกจากห้องขังทันที เพราะกลัวว่าจือเฉาจะถูกลูกหลงเข้า
หมอกู้ไล่นางออกไป ลั่วชิงยวนก็ปิดประตูห้องขังทันทีและโจมตีหมอกู้ด้วยหลังมือ
การต่อสู้กับหมอกู้นั้นดุเดือดมาก ลั่วชิงยวนค้นพบว่า กู้หงปิ่งคนนี้มิแข็งแกร่งเท่ากู้หงอี่คนก่อน
แต่วรยุทธของพวกเขาเหมือนกันทุกประการ
สิ่งนี้ทำให้ลั่วชิงยวนได้เปรียบมากขึ้น อย่างไรเสีย นางจับทางวิถีวรยุทธของคู่ต่อสู้ได้และคุ้นเคยกับการเคลื่อนไหวของเขาหลังจากต่อสู้กับกู้หงอี่แล้ว ทำให้สามารถคาดเดาทิศทางการโจมตีครั้งต่อไปของศัตรูได้ดีขึ้น
หลังจากการเคลื่อนไหวหลายสิบครั้ง กู้หงปิ่งรู้สึกเหนื่อยล้ามาก แต่เขาต้องการฆ่าลั่วชิงยวนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
หลังจากการต่อสู้กัน ลั่วชิงยวนคว้าแขนของกู้หงปิ่งกดเขาเข้ากับกำแพง และคว้ากริชจันทร์เสี้ยวไปจากมือของเขาได้
“พี่รองของเจ้าตายด้วยน้ำมือของข้า ไฉนเจ้าจึงคิดว่าจะฆ่าข้าได้?”
ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา นางแทงกู้หงปิ่งด้วยกริชจันทร์เสี้ยว
กู้หงปิ่งตอบสนองอย่างรวดเร็วและผลักหน้าอกของนางไปด้วยฝ่ามือ การเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันทำให้ลั่วชิงยวนหลบไปด้านข้าง แต่กู้หงปิ่งพบโอกาสและโจมตีอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...