ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 728

“หมอกู้ติดตามท่านแม่ของข้าแล้วไหนจะข้าอีก ข้าจะมิรู้นิสัยและพฤติกรรมของเขาเชียวหรือ? เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถหลอกลวงข้าด้วยคำโกหกไร้สาระของเจ้าได้หรือไร”

"น่าขันนัก!"

“เจ้าทำให้ข้าหมดสติ แล้วขโมยข้อมูลลับจากห้องตำรา และยังจะใส่ร้ายหมอกู้อีกรึ?”

“หากเจ้ายอมส่งของคืนมาแต่โดยดี ข้าอาจยอมไว้ชีวิตเจ้า!”

“แต่ถ้าไม่…”

น้ำเสียงของฟู่เฉินหวนเต็มไปด้วยอาฆาต

ลั่วชิงยวนตกตะลึง

“ฟู่เฉินหวน ท่านสามารถส่งคนไปดูหลักฐานกับข้าก็ได้! แล้วท่านจะรู้ว่าสิ่งที่ข้าพูดนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ!”

แต่ฟู่เฉินหวนมิเชื่อนางเลยแม้แต่น้อย และเพียงแค่ถามด้วยความโกรธ “ข้าบอกให้เจ้าคืนของของข้ามา!”

ลั่วชิงยวนในใจรู้สึกหนาวสั่นและพูดอย่างเด็ดขาด "ข้าไม่ได้เอาอะไรไปจากท่าน!"

ดวงตาของฟู่เฉินหวนเย็นชา “ดูเหมือนเจ้าจะเอาของไปส่งให้คนอื่นแล้วสินะ”

“ก็ได้”

ฟู่เฉินหวนสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ใครก็ได้ ขังลั่วชิงยวนเข้าไป! หากไม่มีคำสั่งจากข้า ไม่ว่าใครหน้าไหนก็มิได้รับอนุญาตให้เข้าพบนาง! โดยเฉพาะฟู่อวิ๋นโจว!”

หลังจากพูดจบ ฟู่เฉินหวนก็จากไปด้วยความโกรธ

หมอกู้เหลือบมองลั่วชิงยวนแล้วยิ้มอย่างเย็นชา

มีความภูมิใจเล็ก ๆ ซ่อนอยู่ในรอยยิ้มนั้น

ราวกับจะพูดกับนางว่า ตอนนี้ไม่มีใครสามารถช่วยนางได้

ลั่วชิงยวนจ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา

ช่วงเวลาต่อมา ลั่วชิงยวนถูกผลักเข้าไปในห้องขังข้าง ๆ นาง ประตูห้องขังถูกลงกลอน และนางก็ถูกขังไว้

ลั่วชิงยวนตะโกนอย่างกังวล “จือเฉา? จือเฉา? เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

จือเฉาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแอ “พระชายา ข้ามิเป็นไรเจ้าค่ะ”

“แต่พระชายาจะออกไปอย่างไรกันหรือเจ้าคะ?”

ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา "รอแม่นมเติ้งก่อน"

หากนางมิออกไป แม่นมเติ้งจะหาทางเข้ามาแน่นอน

เมื่อถึงเวลานั้น ให้แม่นมเติ้งส่งข้อความถึงอู๋อิ่งและขอให้เขาส่งคนไปขุดโลงศพทั้งสองที่อยู่ในอำเภอชิงฉวีและภูเขาหลีซาน