ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 746

“มีสตรีมากมายที่อยากเป็นอนุในตระกูลฟ่าน หากมิใช่เพราะเฉินซวนอี๋ยืนการมิให้เขามีอนุและจะมิ ยอมให้ฟ่านซานเหอหลุดมือไป ป่านนี้ตระกูลฟ่านคงจะมีอนุเป็นโขยงไปแล้ว! "

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนจึงแอบกำหมัดแน่น

ฟ่านซานเหอจะเสริมดวงให้ฮูหยินของตัวเอง?

ไร้สาระ

เฉินซวนอี๋กลับได้รู้จักกันว่าเป็นฮูหยินของฟ่านซานเหอ

แล้วลั่วหลางหลางถูกวางไว้ในตำแหน่งไหน?

นางเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฟ่านซานเหอที่แต่งงานบนเกี้ยว!

“เฉินซวนอี๋? แต่ข้าได้ยินว่าฟ่านซานเหอตบแต่งกับบุตรีตระกูลลั่วมิใช่หรือ?”

นางหวังรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนี้ "ท่านรู้เยอะทีเดียว!"

“ฟ่านซานเหอแต่งงานกับบุตรสาวตระกูลมหาราชครูลั่วจริง ๆ ตอนที่ครอบครัวของพวกเขาย้ายมาที่นี่ พวกเขาก็พาสตรีผู้นั้นมาด้วย”

“แต่ต่อมา ตระกูลฟ่านมิยอมรับลูกสะใภ้จากตระกูลมหาราชครูลั่วว่าเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลฟ่านอีกต่อไป”

“แถมยังใช้เงินมากมายปิดปากผู้คนมิให้เอ่ยปากถึงลูกสะใภ้จากตระกูลมหาราชครูลั่วอีกด้วย”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็ยิ่งโกรธกว่าเดิม

“ไฉนเป็นเช่นนั้นเล่า!”

นางหวังลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นขยับเข้ามาใกล้และกระซิบออกไปว่า “เพราะลูกสะใภ้จากตระกูลมหาราชครูลั่วแอบมีใจให้ชายอื่นน่ะสิ!”

แอบมีใจให้ชายอื่นงั้นหรือ?

คำนี้เหมือนกับเสียงฟ้าร้องอู้อี้ที่ระเบิดอยู่ในใจของลั่วชิงยวน

“และคนที่นางมีใจให้ก็มิใช่คนนอก แต่เป็นน้องสามีของนางนั้นแล!”

“หากมีเรื่องอื้อฉาวเกิดขึ้น ตระกูลฟ่านก็มิสามารถใช้เงินเพื่อปิดปากผู้คนได้”

ลั่วชิงยวนรู้สึกเหลือเชื่อและพูดว่า “ไม่มีทาง นางเป็นบุตรีจวนมหาราชครูลั่ว ภูมิหลังครอบครัวใหญ่โตเช่นนั้นนางจะทำเรื่องเช่นนั้นได้เยี่ยงไร เรื่องที่เกิดขึ้นมีหลักฐานยืนยันหรือไม่”

มาดามหวางพูดอย่างเงียบ ๆ “ข้าได้ยินมาว่า ทีแรกบุตรีจวนมหาราชครูลั่วทำรองเท้าให้น้องสามีโดยเฉพาะ เมื่อฟ่านซานเหอสวมรองเท้าพวกนั้น ถึงได้รู้ว่าขนาดของรองเท้ามิใช่ของเขาเลย แต่เป็นขนาดเท้ารองเท้าน้องชายสามีตัวเอง”

“ยิ่งกว่านั้น บุตรีจวนมหาราชครูลั่วยังดูถูกฟ่านซานเหอ นางทั้งเย่อหยิ่งและเย็นชาอยู่ทุกวัน แถมยังมิยอมให้ฟ่านซานเหอร่วมเรียงเคียงหมอนหรือสัมผัสตัวนางอีกด้วย”