ฟู่เฉินหวนหันกลับไปมองดูพื้นดิน และจมลงไปในความคิดอันลึกซึ้ง
ลั่วชิงยวนพูดอย่างช้า ๆ "ร่างของเมิ่งฮว๋ายฉายน่าจะละลายไปเพราะของเหลวที่ละลายศพได้”
“ด้วยเหตุนี้จึงมิพบเขาหลังจากค้นหามานาน มิพบเขาทั้งเป็นหรือตาย และมิพบศพของเขาด้วย”
ฟู่เฉินหวนตกใจ "ของเหลวที่ละลายศพได้..."
“ในเมืองเล็ก ๆ อย่างซีหยาง แปลกนักที่มีเรื่องเช่นนี้ด้วย”
ลั่วชิงยวนมิได้เฉลยออกไปว่าศพดังกล่าวน่าจะใช้ของเหลวที่ละลายศพได้ที่ถูกทำขึ้นจากสูตรลับของแคว้นหลี
มันมีพลังทำลายล้างมากจนสามารถละลายทุกสิ่งได้โดยไม่มีสิ่งใดเหลือทิ้งไว้
นี่เป็นสูตรลับการใส่ปุ๋ยดอกไม้จริง ๆ
ใช้เพียงเล็กน้อยก็สามารถละลายซากสัตว์ให้เป็นปุ๋ยได้
ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว “ต้องไปตามสืบดูว่าคนที่หายไปคนอื่น ๆ หายไปแบบนี้หรือไม่”
ลั่วชิงยวนรั้งเขาไว้ “หากในหนึ่งวันท่านไปเยี่ยมคนมากเกินไป มันจะทำให้ผู้คนสงสัยอย่างแน่นอน”
“เราค่อยเคลื่อนไหวกันเงียบ ๆ ในตอนกลางคืนกันเถอะ”
ฟู่เฉินหวนพยักหน้า “ก็ได้”
อันที่จริงลั่วชิงยวนสงสัยแล้วว่า เรื่องนี้อาจเกี่ยวข้องกับตระกูลเหยียน ชายลึกลับจากแคว้นหลีลงมืออีกครั้งแล้ว
ดังนั้นจึงต้องระมัดระวังมากขึ้นและไม่เผลอแหวกหญ้าให้งูตื่น
จากนั้นทั้งสองก็ไปบอกลานางหวังแล้วจากไป
พวกเขากลับเข้าที่พักและเปลี่ยนอาภรณ์
ลั่วชิงยวนไม่มีอะไรทำและต้องการสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับตระกูลฟ่าน
นางยังคงกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่นางหวังบอกแกนางเมื่อครู่
ฟู่เฉินหวนติดตามนางไป
ในระหว่างวัน เมืองซีหยางมีชีวิตชีวาและเจริญรุ่งเรืองมาก ทั้งสองคนกำลังกินและดื่มโดยแกล้งทำเป็นเดินจับจ่ายใช้สอย
ลั่วชิงยวนเดินไปรอบ ๆ แผงขายของและมาถึงแผงขายหน้ากาก
เขาหยิบหน้ากากผีเสื้อมาสวม จากนั้นหันไปมองฟู่เฉินหวน “ดูดีหรือไม่?”
ฟู่เฉินหวนหยิบอันหนึ่งขึ้นมาอย่างไม่เป็นทางการและพูดเบา ๆ “ดูไม่ดี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...
หายยาววววววววววววว😒😒😒...
อัพต่อหน่อยค่ะแอด พลีสสสสสสสสสสสส...