ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 753

ลั่วชิงยวนสัมผัสท้องที่คำรามของตน ทนต่อกลิ่นมิได้อีกต่อไป ดังนั้นนางจึงฉีกเนื้อไก่ออกแล้วกินมัน

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาจากข้างนอก ลั่วชิงยวนก็รีบยัดเนื้อเข้าไปในปากทันใด

ฟู่เฉินหวนหันหลังให้กับประตูห้องขัง บังสายตาผู้คนภายนอกเอาไว้

“ข้าจะบังให้ เจ้ากินช้า ๆ เถอะ”

ความรู้สึกหิวหายไปแล้ว และด้วยเหตุผลบางอย่าง แม้แต่หัวใจก็รู้สึกอบอุ่น

ลั่วชิงยวนกินไปครึ่งหนึ่งและเหลืออีกครึ่งให้ฟู่เฉินหวน

“ท่านก็ควรเสวยอะไรสักหน่อย เผื่อเซียวชูหาเรามิเจอในเร็ววัน หากพวกเจ้าหน้าที่ชั่วพวกนี้มิให้อะไรเรากินอีก เราคงต้องหิ้วท้องไปอีกหลายวัน”

“ข้ามิหิว”

ลั่วชิงยวนลากเขาให้ไปนั่งลงตรงกำแพงแล้ว ก่อนยืนขึ้นเพื่อบังเขาเอาไว้ “ถึงมิหิวก็ต้องเสวยสักหน่อย”

ฟู่เฉินหวนมองดูนาง ทำอะไรมิถูกเล็กน้อย แต่ก็ยังกินเข้าไปบ้าง

......

รุ่งสาง

ใต้เท้าเฉามายังห้องขัง

ยืนมองดูพวกเขาทั้งสองคนจากนอกประตู “หัวแข็งเสียจริง ไฉนต้องทำให้มากความด้วย”

“หากมิจ่ายเงิน ก็ลงนามในสัญญาขายตัวเสีย เจ้าจะได้ออกไปทันที เจ้ายังสามารถไปที่สมาคมการค้าเฟิงตูเพื่อหางานดี ๆ ทำได้ ต่อจากนี้เจ้าจะมิต้องกังวลอะไรไปตลอดชีวิต!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนจึงลุกขึ้นและเดินช้า ๆ ไปที่ประตูห้องขัง “สมาคมการค้าเฟิงตูสามารถติดสินบนใต้เท้าเฉาได้ นับว่ามิธรรมดาเลยจริง ๆ แต่ใต้เท้าเฉารู้หรือไม่ว่าเราเป็นใคร”

ใต้เท้าเฉาตะคอกอย่างไม่แยแส “ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร ในเมืองซีหยางแห่งนี้ เจ้าต้องเชื่อฟังคำสั่งของข้า!”

“หากเจ้ามิอยากตาย ข้าแนะนำให้เจ้าลงนามในสัญญาและไปขอโทษคุณหนูฉางอย่างเหมาะสม นางคงมิทำให้เจ้าต้องขายหน้าหรอก”

ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงเล็กน้อย คุณหนูฉางนั่นต้องการเอาคืนที่ถูกนางตบ จึงบังคับให้พวกนางลงนามในสัญญาขายตัว เพื่อที่จะได้ตกเป็นทาสของนางและยอมให้นางทรมานได้

แม้ว่าร้านจะพัง แต่ก็จ่ายค่าเสียหายคืนได้ ตามกฎหมายต้องถามพวกเขาว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใครและถามเรื่องที่อยู่อาศัย เพื่อดูว่าพวกเขาสามารถจ่ายเงินคืนได้หรือไม่

แต่ใต้เท้าเฉาคนนี้ถูกคุณหนูฉางติดสินบนไปแล้ว และเพียงต้องการแก้แค้นส่วนตัวเท่านั้น!

“ขอโทษงั้นรึ! ข้าเกรงว่าเจ้าจะรับมิไหว! ข้าราชการชั่วบิดเบือนกฎหมายประโยชน์ส่วนตน! ถุย!”

น้ำเสียงของลั่วชิงยวนเย็นชา