ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 754

องครักษ์เงาทั้งหมดคุกเข่าลงพร้อมกัน

ใต้เท้าเฉาตกใจมากจนถอยหลังไปหนึ่งก้าว “พวกเจ้า…”

ใต้เท้าเฉาสงสัยว่าพวกเขาจำคนผิดหรือไม่

แต่แล้วก็มีเสียงที่เย็นชาและทรงอำนาจดังขึ้นมาข้าง ๆ

“ลุกขึ้นเถอะ”

ใต้เท้าเฉาหันหน้าไปเห็นฟู่เฉินหวนปัดแขนเสื้อ

เซียวชูและคนอื่น ๆ จึงลุกขึ้นยืน

ใต้เท้าเฉาตกใจมากจนแข้งขาอ่อนแรงและล้มพับลงกับพื้น “ผู้สำเร็จราชการ? อ๋องผู้สำเร็จราชการงั้นหรือ?”

เสียงของเขาสั่นเครือ

ใต้เท้าเฉาเงยหน้าขึ้นมองชายที่สวมหน้ากากแต่ยังคงสง่างาม ในใจสั่นสะท้าน เหตุใดเขาถึงเป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการไปได้?

ทุกคนในคุกพากันคุกเข่าลง ไม่มีใครกล้าเงยหน้า

“กระหม่อมมีตาหามีแววไม่ จึงมิรู้ว่าท่านอ๋องเสด็จมาเยือน ทำให้ต้องทรงขุ่นเคือง หวังว่าท่านอ๋องจะทรงยกโทษให้พ่ะย่ะค่ะ!” ใต้เท้าเฉาคุกเข่าลงทันทีและเอ่ยปากขอโทษ ร่างกายของเขาสั่นด้วยความกลัว

ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว “ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วรึ? เมื่อครู่ใครกันที่บอกว่ามิว่าเราจะเป็นใคร เมื่ออยู่ในซีหยางก็ต้องเชื่อฟังเจ้าทั้งนั้น?”

“ตัวข้ากับท่านอ๋องจะต้องทรมานอย่างสาหัสมิใช่รึ! รีบพาเราไปที่ห้องทรมานสิ!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของเซียวชูก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาชักดาบออกมาด้วยความโกรธและชี้ไปที่ใต้เท้าเฉา “เจ้ากล้าถึงขนาดจะทรมานท่านอ๋องเชียวรึ?”

คมดาบเย็นเฉียบและแหลมคมจ่อเข้าที่ลำคอของเขา ใต้เท้าเฉาเสียวสันหลังวาบและรีบโขกหัวคำนับเพื่อขอโทษ

“กระหม่อมผิดไปแล้ว! กระหม่อมมีตาแต่ไร้แวว! กระหม่อมมิรู้ว่าพระองค์เป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการ! หากกระหม่อมรู้ ขอให้จะเกิดอีกกี่ชาติกระหม่อมก็มิกล้าทำเช่นนี้แน่พ่ะย่ะค่ะ!”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างเย็นชา “แปลว่าเจ้ามิอาจปฏิบัติเช่นนี้ต่ออ๋องผู้สำเร็จราชการได้ แต่หากเป็นสามัญชน เจ้าก็สามารถบิดเบือนกฎหมายเพื่อประโยชน์ส่วนตนและบังคับให้เขาลงนามในสัญญาขายตัวได้เช่นนั้นรึ?"

“คุณหนูฉางติดสินบนอะไรเจ้า? ถึงทำให้เจ้าหน้าที่ของทางการอย่างเจ้ากล้าบิดเบือนกฎหมายเพื่อปัญหาส่วนตัว เจ้าเพิกเฉยต่อกฎหมายและเห็นชีวิตคนเป็นผักปลา!”

ใต้เท้าเฉาคุกเข่าลงบนพื้นโดยไม่กล้าเงยหน้าขึ้น “กระหม่อมยอมรับความผิดของตัวเองพ่ะย่ะค่ะ!”

“ขอท่านอ๋องโปรดลงโทษด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”

ใต้เท้าเฉาหยิบตั๋วเงินออกมาจากแขนด้วยมือที่สั่นเทา

ลั่วชิงยวนรับมันมาและนับได้สามหมื่นตำลึง