ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 756

เมื่อดูจากปฏิกิริยาของใต้เท้าเฉา ลั่วชิงยวนก็รู้ว่าเขาต้องรู้อะไรเกี่ยวกับลั่วหลางหลางเป็นแน่

เรื่องของตระกูลฟ่านคงเป็นที่รู้กันทั่วในซีหยาง

ส่วนลั่วหลางหลางก็ถูกใส่ร้ายและทำให้เสียชื่อเสียง นางต้องทนทุกข์ทรมานเพียงใดกัน!

ลั่วชิงยวนยิ่งรู้สึกโกรธเมื่อคิดถึงเรื่องนี้

นางเอ่ยปากเตือน “แม้ว่ามหาราชครูลั่วจะมิอยู่แล้ว แต่จวนมหาราชครูยังอยู่ และข้าลั่วชิงยวนเองก็ยังอยู่! หากใครกล้าใส่ร้ายลั่วหลางหลางอีกครั้ง ได้ยินเมื่อไหร่ข้าจะลงมือเดี๋ยวนั้น!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใต้เท้าเฉาละล่ำละลักพูดออกมา ”พระชายา หาอย่าได้กังวล!“

ฉางจิ่นเหวินก็ก้มหน้าลงและรับปากว่าจะมิใส่ร้ายลั่วหลางหลางอีก

ฉางจิ่นเหวินแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก แปลว่านางมาที่นี่เพื่อลั่วหลางหลาง โชคดีที่อีกฝ่ายมิได้มาที่นี่เพราะสมาคมการค้าเฟิงตู

ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนออกจากที่ว่าการ ก่อนออกเดินทางฟู่เฉินหวนบอกใต้เท้าเฉาว่า "ข้ามิต้องการให้ใครล่วงรู้ถึงการมาที่ซีหยางของข้าเท่าไหร่นัก"

“จงทำเหมือนมิเคยพบเห็นข้าก็แล้วกัน”

ใต้เท้าเฉาพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก “พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง โปรดวางพระทัย กระหม่อมเข้าใจความพ่ะย่ะค่ะ!”

จากนั้นทั้งกลุ่มก็ออกจากที่ว่าการและกลับเข้าโรงเตี๊ยม

พวกเขาอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัว และรับประทานอาหาร

ในห้องพักตอนกลางคืน มีแสงเทียนสว่างไสว ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนนั่งตรงข้ามกันและดื่มสุราคนละจอก

“แม้ว่าท่านจะขอให้ใต้เท้าเฉามิเปิดเผยการมาของท่านในวันนี้ แต่หม่อมฉันเกรงว่า ทั่วทั้งสมาคมการค้าเฟิงตูคงจะล่วงรู้ถึงการมาถึงของท่านแล้วในตอนนี้”

ฟู่เฉินหวนจิบสุราแล้วพูดอย่างใจเย็น “ช่างปะไร ข้อมูลลับที่ข้ามียังมิรั่วไหล พวกเขาย่อมมิรู้ว่าข้ามาทำสิ่งใดในซีหยาง”

“มีเรื่องของลั่วหลางหลางเป็นฉากบังหน้า คนอื่นคงไม่มีทางสงสัยเราได้”

ลั่วชิงยวนพยักหน้า คิดพลางกล่าวว่า “วันพรุ่งหม่อมฉันต้องไปพบหลางหลางที่บ้านตระกูลฟ่านอีก"

“คืนนี้เราเพิ่งกลับมา หม่อมฉันเกรงว่าจะมีคนจากสมาคมการค้าเฟิงตูกำลังดูอยู่ คืนวันพรุ่งเราค่อยไปตรวจสอบบ้านของพ่อค้าคนอื่นที่หายไปกันเถิด”

ฟู่เฉินหวนไม่คัดค้านและตอบว่า “ได้สิ”