......
แม้ว่าตระกูลฟ่านจะไม่ใหญ่โต แต่ก็ดูหรูหรา ทิวทัศน์ในบ้านก็งดงามมากเช่นกัน
ลั่วชิงยวนและลั่วหลางหลางเดินไปที่ทะเลสาบ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ ลั่วชิงยวนจึงเอ่ยถามขึ้นว่า “หลางหลาง ข้าไปซื้อสีผึ้งที่ขายในร้านเครื่องประทินโฉมตระกูลฟ่านเมื่อสองวันก่อน"
นางหยิบกล่องสีผึ้งออกมาแล้วเปิดให้ลั่วหลางหลางดม
ลั่วหลางหลางตกใจเล็กน้อย
ลั่วชิงยวนถามว่า “กลิ่นนี้เหมือนกับถุงหอมที่เจ้าให้ข้ามาก่อนหน้านี้เลย! เจ้าเป็นคนทำสีขี้ผึ้งนี้ใช่หรือไม่?”
ใบหน้าของลั่วหลางหลางเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเนางก็ยิ้ม “ใช่แล้ว นี่เป็นฝีมือข้าเอง”
“แล้วเหตุใด…”
ก่อนที่ลั่วชิงยวนจะพูดจบ นางก็ถูกลั่วหลางหลางขัดจังหวะ
“ในตอนนั้นตระกูลฟ่านเพิ่งย้ายมาที่ซีหยาง แม้ตระกูลเสวี่ยจะเป็นครอบครัวใหญ่อีกทั้งยังมีกิจการที่ดี แต่ก็เป็นเพียงตระกูลของฮูหยินผู้เฒ่าเท่านั้น บุตรหลานรุ่นหลังกับเรานับว่าห่างเหินกันเป็นอย่างมาก พวกเขาจะช่วยเหลือพวกเราอย่างจริงใจได้อย่างไร"
“เพราะเขาพูดจาดี ช่วยเราเปิดร้านและทำการค้า และช่วยให้เราเข้าร่วมสมาคมการค้าเฟิงตูได้ก็จริง แต่จริง ๆ แล้ว เขาต้องการทำลายการค้าของเรา เพื่อจะรีดไถเงินทองของตระกูลฟ่านและสินสอดของข้าเท่านั้น”
“เพื่อมิให้การค้าของตระกูลฟ่านล่มสลาย ข้าจึงทำสีผึ้งหอมนี้ขึ้น เพื่อดึงให้การค้ากลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง”
“แต่ตระกูลเสวี่ยจะทนให้เกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้นได้เยี่ยงไร พวกเขาจึงได้พยายามทุกวิถีทางเพื่อดึงกลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ มาใช้ ฟ่านซานเหอมิถนัดทำการค้า เขาถูกใส่ร้ายทุกวิถีทาง”
“ข้ามิสามารถดูแลกิจการตระกูลฟ่านทั้งหมดได้ด้วยตัวเองจริง ๆ และข้าต้องเผชิญหน้าคนตระกูลเสวี่ยที่คอยเยาะเย้ยถากถาง และฟ่านซานเหอก็ต้องการทายาท”
“ต่อมา ตอนที่ข้ายุ่งกับการค้า ข้าจึงพบว่าฟ่านซานเหอติดต่อกับเฉินซวนอี๋เป็นการส่วนตัว ข้าจึงรู้สึกเหนื่อยล้าและไม่อยากทุ่มเทเพื่อเขาอีกต่อไป”
“ดังนั้นข้าจึงช่วยให้พวกเขาทั้งสองคนสมหวังและส่งมอบกิจการให้พวกเขาดูแล เฉินซวนอี๋มีฐานะและภูมิหลังทางครอบครัวที่ดี จึงสามารถรักษากิจการของตระกูลฟ่านได้"
“นางบอกว่าสีผึ้งหอมนี้เป็นฝีมือของนางเอง”
“เรื่องนี้ข้ารู้ แต่ข้าหาได้สนใจไม่ ตอนนี้ก็โล่งใจดีแล้ว”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็ตกตะลึง
นางมิเคยคาดหวังว่าลั่วหลางหลางที่ติดตามฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านและฟ่านซานเหอมาถึงซีหยางเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาและต้องการหาความสงบ จะต้องมาเผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้ในซีหยางเสียเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...