ลั่วชิงยวนขึ้นไปชั้นบนแล้วเห็นว่าฟู่เฉินหวนมิได้พูดอะไร
เขากำลังชงชานั่งอยู่ตรงข้ามนาง ท่าทางของเขาสงบและสง่างาม
ลั่วชิงยวนใช้มือช้อนคางแล้วมองเขา “หม่อมฉันใช้เงินท่านไปมากมายขนาดนั้น ท่านมิเสียดายหรือ?”
ฟู่เฉินหวนจิบชาช้า ๆ และมิตอบคำถาม
ลั่วชิงยวนกล่าวเสริม “วันนี้หม่อมฉันได้คุยกับลั่วหลางหลางและพบว่าตระกูลเสวี่ยอาจเป็นคนกุข่าวลือ และกิจการของตระกูลฟ่านก็ถูกตระกูลเสวี่ยวางหมาก จุดประสงค์ของตระกูลเสวี่ยคือเพื่อรีดไถทรัพย์สินของตระกูลฟ่านและยังหมายปองสินเดิมของลั่วหลางหลางด้วย!”
“วันนี้หม่อมฉันจึงใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย มิเพียงแต่เพื่อสนับสนุนลั่วหลางหลางเท่านั้น แต่ยังเพื่อให้ตระกูลเสวี่ยที่ซ่อนอยู่ในเงามืด เห็นว่าหม่อมฉันสุรุ่ยสุร่ายและโง่เขลา”
“ตระกูลเสวี่ยก็มาจากสมาคมการค้าเฟิงตูเช่นกัน หากพวกเขาติดกับเรา เช่นนั้นเราจะได้หาโอกาสสืบสวน”
ลั่วชิงยวนอธิบายเหตุผล
แน่นอนว่ายังเหตุผลเล็ก ๆ เพราะอยากแก้แค้นฟู่เฉินหวนด้วย
นางมิอาจเป็นฝ่ายเสียเปรียบได้ทุกครั้ง
ยิ่งไปกว่านั้น การสืบสวนคดีใหญ่ขนาดนี้ จะมีการเสียสละทางการเงินบ้างก็หาใช่เรื่องใหญ่อันใดไม่
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ฟู่เฉินหวนก็ตกใจและประหลาดใจเล็กน้อย
เขาคิดว่านางจงใจเอาคืน ซึ่งหมายความว่าเรื่องในอดีตถือว่าหายกันไป
แต่ทว่านางมิได้ทำเพียงเพื่อระบายอารมณ์ แต่ทำไปเพื่อประโยชน์ของคดี
นั่นหมายความว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตยังมิจบสิ้น
“หากเจ้าตั้งใจเอาคืนข้า แล้วจะเป็นอะไรไป”
“ตำหนักอ๋องใหญ่โตเพียงนี้ เจ้าจะทำอะไรก็ได้”
น้ำเสียงของฟู่เฉินหวนสงบ แต่แฝงไปด้วยความเอ็นดู
ลั่วชิงยวนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เหตุใดเขาจึงแสดงท่าทางแปลก ๆ เช่นนี้?
แต่แล้วนางก็คิดได้ว่า เงินจำนวนเล็กน้อยนี้มิถือเป็นอะไรสำหรับเขาผู้มีฐานะเป็นถึงอ๋องผู้สำเร็จราชการ และแน่นอนว่าเขามิสนใจ
หากรู้ก่อนหน้านี้นางคงมิเสียเวลาอธิบายตัวเอง
หลังอาหารเย็น นางขอให้องครักษ์อยู่ในห้องกับจือเฉา นั่งอ่านหนังสือและดื่มชา แกล้งปลอมเป็นลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวน
ทั้งสองคนเปลี่ยนมาสวมเป็นชุดดำและออกจากโรงเตี๊ยมไปอย่างเงียบ ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...