ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 761

ฟู่เฉินหวนครุ่นคิดและพูดว่า “ตอนที่เจ้าอยู่กับลั่วหลางหลางเมื่อกลางวัน ฟ่านซานเหอดูจะกังวลมากทีเดียว”

“ดูเหมือนเขาจะกลัวว่าลั่วหลางหลางจะบอกอะไรเจ้า”

“ตอนที่เจ้าและลั่วหลางหลางไปที่ทะเลสาบ ฟ่านซานเหอหาข้ออ้างออกไปข้างนอก แล้วแอบฟังการสนทนาของเจ้าจากด้านหลังกำแพง”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ การแสดงออกของลั่วชิงยวนก็เปลี่ยนไป “กระไรนะ? เขาได้ยินบทสนทนาทั้งหมดที่หม่อมฉันคุยกับลั่วหลางหลางงั้นหรือ”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้า “อาจจะ”

“ลั่วหลางหลางมิได้บอกอะไรสำคัญแก่เจ้าใช่หรือไม่?” ฟู่เฉินหวนเดาว่าคงไม่มีเรื่องแบบนั้น เพราะในภายหลังฟ่านซานเหอมิได้มีปฏิกิริยาอะไรมาก

“ไม่มีหรอก ข้าแค่พูดถึงเรื่องแย่ ๆ ของฟ่านซานเหอก็เท่านั้น” ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว

“เขาจะมิโกรธและทำให้หลางหลางต้องลำบากใช่หรือไม่?” ลั่วชิงยวนรู้สึกกังวลทันที

ฟู่เฉินหวนครุ่นคิดและพูดว่า “หลังจากดูสถานการณ์ที่บ้านหลังสุดท้ายเสร็จแล้ว ข้าจะพาเจ้าไปดูลั่วหลางหลางที่บ้านของฟ่านแล้วกัน”

“หากเจ้ากังวล เจ้าก็พานางไปที่โรงเตี๊ยมเพื่อพักชั่วคราวได้ บอกว่าเป็นการพบปะกันของพี่น้อง”

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “เพคะ”

แล้วทั้งสองก็รีบไปบ้านหลังสุดท้าย

ในความเป็นจริง พวกเขาทั้งสองรู้อยู่ในใจว่าหลังจากตรวจสอบแปดบ้านก่อนหน้านี้ พวกเขาทั้งหมดได้รับผลลัพธ์ที่เหมือนกัน ดังนั้นบ้านหลังสุดท้ายนี้ก็คงมีผลลัพธ์ไม่ต่างกัน

แต่พวกเขายังคงรอบคอบและต้องไปดูให้แน่ใจ

บ้านหลังนี้ดูเงียบกว่าบ้านหลังก่อน ๆ และไม่มีแสงไฟเปิดอยู่ ดูราวกับเป็นบ้านร้าง

ภายใต้แสงจันทร์สกาว พวกเขาทั้งสองพบร่องรอยของเลือดอยู่บนพื้นหญ้าในลานบ้าน

ดูเหมือนว่าคนก็ตายไปแล้วเช่นกัน

ผลลัพธ์เป็นไปตามคาด

“ไปกันเถอะ” ฟู่เฉินหวนรู้สึกหนักใจเล็กน้อย

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วและมองไปรอบ ๆ “ดูสิ บ้านหลังนี้ใหญ่มาก เหตุใดจึงเงียบสงัด ไม่มีแม้แต่คนรับใช้ด้วยซ้ำ”

ทันทีที่พูดจบก็มีเสียงมาจากกำแพงบ้าน

ทั้งสองตกใจและซ่อนตัวบนหลังคาทันที

จากนั้นพวกเขาจึงเห็นชายคนหนึ่งปีนข้ามกำแพงและลงมาที่ลานบ้าน เขามองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น จึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันที