ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 762

มันว่างเปล่า!

ไม่มีใครเลยสักคน!

ลั่วชิงยวนรีบหันไปค้นหาภายในห้อง แต่ไม่มีใครอยู่!

ฟู่เฉินหวนก้าวไปข้างหน้ายกภาพวาดขึ้นมา พบว่ามีรูขนาดใหญ่อยู่ที่ผนังด้านหลัง

เมื่อออกไปก็ได้เห็นสวนหลังบ้านใกล้กับกำแพง ต้นไม้เล็ก ๆ ข้างกำแพงถูกเหยียบย่ำจนหักหมดแล้ว

ทั้งสองไล่ตามไป แต่มิพบร่องรอยของคนผู้นั้นเลย

“มีรูอยู่ด้านหลังเตียง ดูเหมือนครั้งก่อนที่เขารอดจากการถูกฆ่าปิดปากก็ใช้ทางนี้หนีออกมาเหมือนกัน!”

ฟู่เฉินหวนก็มองไปรอบ ๆ แต่ก็มิพบที่ใดเลย “บุคคลนี้คงต้องรู้อะไรบางอย่าง และตระหนักว่าเขากำลังจะถูกปิดปาก ดังนั้นเขาจึงหลบหนีออกมา”

“ผู้ที่เสียชีวิตคือพี่น้องของเขา”

“วันนี้เขาวิ่งกลับมาเอาเงิน และอาจจะหนีออกจากซีหยางไปก็เป็นได้”

นี่เป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว จะปล่อยให้เขาหนีออกจากซีหยางมิได้!

ลั่วชิงยวนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เช่นนั้นเรากลับกันก่อนเถิด”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้า และทั้งสองคนก็กลับไปทันที

ฟู่เฉินหวนต้องการกลับไปที่โรงเตี๊ยม เพื่อส่งเซียวชูและคนอื่น ๆ ไปแอบค้นหาบุคคลนั้นและเฝ้าประตูเมือง ขณะที่ลั่วชิงยวนต้องการไปที่บ้านตระกูลฟ่าน เพื่อดูสถานการณ์ของลั่วหลางหลาง พวกเขามีจุดมุ่งหมายที่แตกต่างกัน ดังนั้นพวกเขาจึงแยกกันไปคนละทาง

......

ในลานอันเงียบสงบมีเสียตวาดดังขึ้น

“เจ้าพูดอะไรกับลั่วชิงยวน เจ้ามิพอใจข้ามากงั้นรึ? ข้าเป็นคนไร้ค่างั้นรึ? ข้าเป็นคนไร้ประโยชน์นักใช่หรือไม่?”

“หากเจ้ามิชอบข้า แต่แรกเหตุใดต้องมาแต่งงานกับข้า?”

ฟ่านซานเหอดื่มสุราและเมามาย เขาชี้ไปที่ลั่วหลางหลางด้วยความโกรธ ร่างกายซวนเซ

ลั่วหลางหลางมองเขาด้วยสายตาเย็นชา “เจ้าเมามากเกินไปแล้ว อย่ามาอาละวาดตรงนี้”

ฟ่านซานเหอโกรธทันที

“ใช่สิ! ตระกูลลั่วของเจ้ามีบุญคุณกับข้า! แต่ตาของเจ้ามารับโทษแทนข้าเอง! จริง ๆ แล้วเขาทำเพื่อเจ้า หาใช่เพื่อข้าไม่! เหตุใดต้องยัดเยียดบุญคุณนี้ให้ข้าด้วย?”

“ถามใจเจ้าดูเถิดว่าข้าปฏิบัติต่อเจ้าอย่างไร”

“เหตุใด? เหตุใดเจ้าจึงดูถูกข้าเพียงนี้? ข้าต้องถวายหัวให้ตระกูลลั่วของเจ้าใช่หรือไม่?!”