ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 765

ลั่วชิงยวนมาที่ห้องของลั่วหลางหลางและถามถึงคนคนหนึ่ง “เจ้ารู้จักหลิ่วซิ่งเอ๋อร์จากหออี้ชุนหรือไม่?”

ในวันแรกที่ตนไปบ้านตระกูลฟ่าน ครั้นได้พบกับเฉินซวนอี๋ นางได้กล่าวถึงบุคคลนี้

การแสดงออกของลั่วหลางหลางเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ไฉนเจ้าจึงรู้เกี่ยวกับนางด้วย?”

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว “ฟ่านซานเหอเคยไปหอนางโลมมาหรือไม่?”

ลั่วหลางหลางดูเศร้าและอธิบายช้า ๆ

“หลิ่วซิ่งเอ๋อร์และฟ่านซานเหอพบกันก่อนเฉินซวนอี๋เสียอีก ข้ามิอยากนอนกับเขาก็เพราะเหตุนี้”

ลั่วหลางหลางพูดพร้อมกับจับชายกระโปรงของนางโดยมิรู้ตัว

มันน่าอายเหลือเกินที่ต้องพูดคำเหล่านี้จากปากของนาง

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ความโกรธในใจของลั่วชิงยวนก็ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง “ตอนที่เขามาที่ซีหยางครั้งแรก เขาไปที่หอนางโลมหรือ?”

ลั่วหลางหลางตอบว่า “หออี้ชุนเป็นหอนางโลมที่ใหญ่ที่สุดในซีหยาง นักร้องและนักเต้นล้วนน่าทึ่ง เขาถูกคนตระกูลเสวี่ยพาไปที่นั่น บอกเพียงว่าที่นั่นเป็นเพียงภัตตาคารเท่านั้น”

“หลังจากนั้น เขาก็บอกข้าว่าเขามิได้ทำอะไรเลย”

“ข้าก็เชื่อเขา”

“จนกระทั่งต่อมาหลิ่วซิ่งเอ๋อร์มาที่ประตูบ้าน และขอให้ข้าไถ่ตัวนาง และพานางเข้าจวนเพราะนางตั้งครรภ์”

เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็กำหมัดแน่นแล้ว

“ว่ากระไรนะ? หลิ่วซิ่งเอ๋อร์ก็ตั้งท้องลูกของเขาด้วยหรือ? แล้วเจ้าจัดการอย่างไร?”

ลั่วหลางหลางพยักหน้า “แน่นอนว่าข้ามิเห็นด้วย และด้วยเหตุนี้ ข้ากับเขาจึงห่างเหินกัน ต่อมาเขาได้พบกับเฉินซวนอี๋”

“เฉินซวนอี๋มีความสามารถมากกว่าข้า นางให้ยาขับลูกแก่หลิ่วซิ่งเอ๋อร์และทำให้เด็กในครรภ์ที่มีอายุกี่เดือนก็ไม่รู้ต้องหลุดออกไป”

“นับแต่นั้นมา ฟ่านซานเหอก็มิเคยไปหออี้ชุนอีกเลย”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของลั่วชิงยวนก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา “เขามิได้กลายเป็นคนอื่น เขาแค่เผยความชั่วร้ายในใจออกมาก็เท่านั้น”

“รู้จักคน รู้หน้า แต่หาได้รู้ใจไม่”

ลั่วชิงยวนถอนหายใจ รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ลั่วหลางหลางต้องเผชิญ