หลิ่วซิ่งเอ๋อร์ดูตื่นตระหนกและก้มหน้าลง
เมื่อเห็นสายตาหลบเลี่ยงในดวงตาของนาง ก็รู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
“ข้า… ข้ามิรู้ บางทีข้าอาจฟังผิด...”
หลิ่วซิ่งเอ๋อร์พูดติดอ่างและปกปิดเรื่องราวมิเก่งสักนิด
ปฏิกิริยาของนางเปิดเผยทุกสิ่ง
อย่างไรก็ตาม ลั่วชิงยวนมิรีบร้อน เพราะนางรู้ว่าอวี๋ซวี่หลินจะมาหาหลิ่วซิ่งเอ๋อร์แน่ ดังนั้นนางจึงเพียงรอให้อวี๋ซวี่หลินมาหานางถึงที่เอง
หลังท้องฟ้งมืดมิด เสียงกรีดร้องในสวนหลังบ้านยังคงดำเนินต่อไป จือเฉากรีดร้องขณะดื่มยาเพื่อบรรเทาอาการเจ็บคอของตัวเอง
ในบางครั้ง เซียวชูจะเฆี่ยนหุ่นไล่กาด้วยแส้สองสามครั้งด้วย
สิ่งเหล่านี้มีเพื่อสร้างภาพลวงตาว่าหลิ่วซิ่งเอ๋อร์ถูกลงโทษอย่างรุนแรง
แน่นอนว่าอวี๋ซวี่หลินซึ่งซ่อนตัวอยู่ในตรอกด้านนอกโรงเตี๊ยมก็แทบทนฟังมิได้
อวี๋ซวี่หลินใช้โอกาสตอนที่เซียวชูไปทานอาหารเย็น แอบเข้าไปในโรงเตี๊ยม
หวังจะช่วยเหลือหลิ่วซิ่งเอ๋อร์
แต่สิ่งที่เขาเห็นเมื่อเปิดประตู มิใช่หลิ่วซิ่งเอ๋อร์ที่ร่างกายชุ่มไปด้วยเลือด แต่กลับเป็นภาพของจือเฉาที่กำลังดื่มน้ำอยู่
เมื่อตระหนักว่าเขาติดกับดัก อวี๋ซวี่หลินจึงหันหลังกลับและวิ่งหนีไป
แต่เขาจะหนีไปได้เยี่ยงไร?
ที่ลาน ลั่วชิงยวน ฟู่เฉินหวน เซียวชูและองครักษ์อีกหลายคนกำลังรอเขาอยู่
ลั่วชิงยวนยกมุมริมฝีปากของเขาขึ้น “ข้าหลอกเจ้าจริง ๆ แปลว่าเจ้าคงจะมีความรักต่อหลิ่วซิ่งเอ๋อร์อย่างลึกซึ้ง"
องครักษ์ก้าวไปข้างหน้าและจับอวี๋ซวี่หลินเอาไว้
อวี๋ซวี่หลินจ้องมองนางด้วยความโกรธ “หลิ่วซิ่งเอ๋อร์อยู่ที่ใด?! เจ้าทำอะไรกับนาง?! นางถูกเจ้าทรมานจนตายไปแล้วงั้นหรือ?!”
“ข้าจะมิปล่อยพวกเจ้าไป!”
อวี๋ซวี่หลินพยายามอย่างยิ่งที่จะดิ้นรนออกจากการจัมกุมและเริ่มลงมือกับองครักษ์
แต่ด้วยกังฟูแมวสามขา(1)ของเขา เขาจึงถูกเซียวชูจัดการได้อย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...
หายยาววววววววววววว😒😒😒...
อัพต่อหน่อยค่ะแอด พลีสสสสสสสสสสสส...