ลั่วชิงยวนตัวแข็ง เหลือบมองดอกหอมหมื่นลี้อันหอมหวานในถ้วยชา จากนั้นจึงมองไปที่ฟู่เฉินหวน ซึ่งขณะนี้ดวงตาเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร
“ดื่มสิ”
“รสหวานแปลกใหม่มากมิใช่หรือ?”
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของฟู่เฉินหวนยิ้มเยือกเย็น ทำให้คนที่เห็นหนาวสั่นไปถึงกระดูก
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว “นี่ท่านสะกดรอยตามหม่อมฉันหรือ?”
ฟู่เฉินหวนพูดอย่างมั่นใจ “เจ้าอยู่กับเสวี่ยชวนเฟิงที่โรงน้ำชากันอย่างเปิดเผยเช่นนั้น ต้องให้ข้าสะกดรอยตามด้วยรึ?”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงของฟู่เฉินหวน ลั่วชิงยวนก็วางถ้วยชาลงบนโต๊ะด้วยความโกรธ จนน้ำชากระเด็นออกมา
“ท่านคิดว่าหม่อมฉันเต็มใจหรือ? เสวี่ยชวนเฟิงผู้นั้นน่ารังเกียจปานใด หากมิใช่เพราะท่าน หม่อมฉันจะทักทายเขาด้วยรอยยิ้มเช่นนั้นหรือ? หม่อมฉันยิ้มจนปากจะค้างอยู่แล้ว!”
“หม่อมฉันทุ่มเทถึงเพียงนั้น ท่านยังทำเป็นประชดประชันใส่! หาไม่ท่านไปจัดการเสวี่ยชวนเฟิงเองสิ ไฉนหม่อมฉันต้องทำสิ่งที่ท่านมิเห็นค่าเช่นนี้ด้วย!”
น้ำเสียงของลั่วชิงยวนฟังดูมิพอใจ
แต่หลังจากที่ได้ยินสิ่งนี้ ฟู่เฉินหวนก็ขมวดคิ้ว แต่ในที่สุดก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น
ปรากฏว่าเป็นเช่นนี้เอง
เขาคิดว่าลั่วชิงยวนชอบคนที่มีหน้าตาเหมือนเสวี่ยชวนเฟิงไปแล้วจริง ๆ
แค่คิดถึงฉากที่ได้เห็นกับตาตัวเองวันนี้ก็อดมิได้ที่จะรู้สึกหึงหวงอย่างมากในใจ
เมื่อเห็นท่าทางโกรธเกรี้ยวของลั่วชิงยวน ฟู่เฉินหวนก็รินชาให้นางอีกถ้วยแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ข้าก็คิดว่าชาดอกหมื่นลี้นี้รสชาติดี แต่นี่มิใช่ฤดูของดอกหมื่นลี้ ดังนั้นควรใช้ดอกหมื่นลี้สดจะได้กลิ่นหอมที่แรงกว่า”
“รอจนกว่าดอกหมื่นลี้จะออกดอก ข้าจะเก็บมาชงชาให้เจ้า”
ลั่วชิงยวนมองไปที่ฟู่เฉินหวนด้วยความสับสน การเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเขาทำให้นางประหลาดใจ
นางหยิบถ้วยชาขึ้นมาแล้วจิบ นางอดมิได้ที่จะตกใจเล็กน้อย
“แค่ชาถ้วยเดียวหรือ?” ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว
ฟู่เฉินหวนพูดช้า ๆ “สมาคมการค้าเฟิงตูนั้นใหญ่โตกว่าที่เจ้าคิด ซีหยางเป็นเพียงสถานที่ที่พวกเขาสร้างเนื้อสร้างตัว สมาคมการค้าเฟิงตูในลี่หยางและฉางสุ่ยมีสถานะสูงมาก”
“นอกจากนี้ ยังมีหน่วยคุ้มกันทั้งเล็กและใหญ่กระจายอยู่ทั่วแคว้นเทียนเชวีย”
ลั่วชิงยวนวางแขนบนโต๊ะและขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น นางจ้องมองไปยังฟู่เฉินหวน เลิกคิ้วแล้วถามว่า “แล้วอย่างไร? ทั้งหมดนี้จะเป็นของหม่อมฉันหรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...
หายยาววววววววววววว😒😒😒...
อัพต่อหน่อยค่ะแอด พลีสสสสสสสสสสสส...