ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 776

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้วและมองดูเขา “เกิดเรื่องอันใดขึ้น เหตุใดถึงได้รีบร้อนเพียงนี้?”

ใต้เท้าเฉาตอบอย่างกังวล “ในหมู่บ้านปี้หลิ่งมีคนเสียชีวิตถึงหกคนติดต่อกัน ว่ากันว่าพวกเขาถูกสัตว์ป่าฆ่า และกระดูกของพวกเขาก็ถูกกินจนเกลี้ยง! กระหม่อมส่งคนกลุ่มใหญ่ออกไป และมีเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้นที่กลับมาได้!”

“ประเด็นสำคัญคือ พวกเขามิได้เห็นชัดเจนว่าสัตว์ป่าชนิดใดทำร้าย! กระหม่อมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากคิดว่าท่านอ๋องประทับอยู่ในซีหยาง ดังนั้นกระหม่อมจึงมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ!”

เรื่องเช่นนี้ ฟู่เฉินหวนย่อมไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ

ลั่วชิงยวนถามว่า “หมู่บ้านปี้หลิ่งอยู่ที่ใด สัตว์ป่ามิได้โจมตีเมืองซีหยางด้วยหรือ?”

ใต้เท้าเฉาตอบว่า “หมู่บ้านปี้หลิ่งอยู่บนหุบเขา และค่อนข้างไกลจากเมืองซีหยางพ่ะย่ะค่ะ”

ลั่วชิงยวนพยักหน้าอย่างครุ่นคิด

ฟู่เฉินหวนไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ ดังนั้นเขาจึงพูดว่า “พวกเจ้าลงไปรอข้างล่างก่อน ผลัดผ้าแล้วข้าจะตามไป”

“พ่ะย่ะค่ะ”

หลังจากที่ใต้เท้าเฉาจากไปแล้ว ลั่วชิงยวนก็ออกจากห้องไปด้วย

เมื่อมีบางอย่างเกิดขึ้นในหมู่บ้านปี้หลิ่ง ในเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าฟู่เฉินหวนถูกล่อลวงให้ต้องไปที่นั่นอย่างจงใจ

ลั่วชิงยวนกำลังรออยู่ที่ประตู เมื่อเขาเปิดประตูออกมา นางก็เห็นฟู่เฉินหวนสวมชุดสีดำที่สะอาดและเรียบร้อย ท่าทางสง่าผ่าเผยยิ่งกว่าปกติ

ลั่วชิงยวนพูดทันที “หม่อมฉันจะมิไปกับท่าน”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้า “ต่อไปนี้เราคงต้องแยกกันทำงาน เจ้าเองก็ต้องระวังตัวให้ดีด้วย”

ฟู่เฉินหวนพูดพร้อมกับยื่นบางอย่างให้นาง “หากเจ้าพบอันตรายที่มิสามารถแก้ไขได้ ก็จุดสิ่งนี้เสีย”

ลั่วชิงยวนรับมันไป

นี่คือพลุสัญญาณ

ลั่วชิงยวนยังมอบของสองสิ่งให้ฟู่เฉินหวนด้วย “เก็บเครื่องรางนี้ไว้ใกล้ตัวท่าน อย่าเผลอทำหล่นหายเชียวเพคะ”

“และนี่คือยาแก้พิษ มันสามารถล้างสารพิษทั่วไปได้”

หัวใจของฟู่เฉินหวนรู้สึกอบอุ่น ริมฝีปากยกยิ้ม “เจ้ากลัวว่าข้าจะตายในหมู่บ้านปี้หลิ่งงั้นหรือ?”