ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 780

รีบก้าวเท้าเบา ๆ วิ่งกลับไปนั่งที่เดิมแล้วแกล้งทำเป็นนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นช้า ๆ

จากไกลมาใกล้

เหมือนเสียงฝีเท้าคนเดินขึ้นบันได

ตอนนี้เสียงกลไกที่ว่าดูเหมือนจะมาจากด้านล่าง ซึ่งน่าจะมีชั้นใต้ดินอีกชั้นหนึ่ง

ในไม่ช้า ฝีเท้าของคนผู้นั้นก็เดินเข้ามาหาพวกเขา

ลั่วชิงยวนรู้สึกถึงสายตาที่กำลังจับจ้องมาที่นาง จากนั้นสมุดบัญชีที่นางถือก็ถูกดึงออกไป ก่อนจะกลับมาวางในมือของนางอีกครั้ง

จากนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินออกไป

หลังจากรอสักพักก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ อีก

ลั่วชิงยวนหรี่ตาอย่างระมัดระวัง

มองไปข้างหน้าก็มิเห็นมีใครอยู่แล้วจริง ๆ

คนผู้นั้นคงจะออกไป

นางกำลังจะลุกขึ้น

เงาบนพื้นที่ขยับเล็กน้อยทำให้ลั่วชิงยวนรู้สึกมิกล้าแม้แต่จะหายใจ

เงาตรงที่นางนอนคว่ำอยู่ มีเงาของศีรษะอีกเงาปรากฏขึ้นและเคลื่อนไหวเช่นกัน

ทันใดนั้น ลั่วชิงยวนรู้สึกขนหัวลุก

คนผู้นั้นอยู่ข้างหลังนาง!

นางหลับตาลงทันที ปล่อยให้ร่างกายที่แข็งทื่อของนางผ่อนคลายให้มากที่สุด หายใจอย่างสม่ำเสมอ และมิกล้าสอดส่ายสายตา

ไม่มีเสียงอะไรเลย ทักษะด้านวรยุทธของชายผู้นี้มิธรรมดา! กอปรกับรัศมีอันเยือกเย็นทั่วร่าง เขาย่อมมิใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

จนถึงตอนนี้นางมิเคยเห็นคนผู้นี้ในสมาคมการค้าเฟิงตูเลย

คนที่อยู่ข้างหลังนางมิขยับเป็นเวลานาน และลั่วชิงยวนก็มิกล้าขยับ

จนกระทั่งนางรู้สึกถึงมือที่ยื่นออกมาและมีกลิ่นหอมจาง ๆ ลอยเข้าจมูก ลั่วชิงยวนก็กลั้นหายใจทันที

ชายคนนั้นหยิบเครื่องหอมมาให้นางดมเพื่อทำให้นางหลับสนิท

แต่ลั่วชิงยวนกลั้นหายใจไว้ได้ก่อน

ในไม่ช้า ชายคนนั้นก็จากไป อย่างไม่ปิดบังเสียงฝีเท้าของเขาอีกต่อไป

ทันทีที่ประตูปิดลง ลั่วชิงยวนรออยู่ครู่หนึ่งกว่าที่นางจะกล้าลืมตา

นางรีบวิ่งไปมองผ่านรอยแยกของประตู