ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 779

นอกจากนี้นางยังได้รู้ถึงการใช้พื้นที่ของแต่ละห้องในอาคารนี้ แต่ไม่มีอะไรผิดปกติกับสิ่งที่นางเห็น ดังนั้นลั่วชิงยวนจึงมิตรวจสอบเพิ่มเติม

เมื่อเข้าใจสถานการณ์ของกิจการที่เพิ่งซื้อใหม่ ลั่วชิงยวนจึงมาที่สมาคมการค้าเฟิงตูในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น

ให้ความสนใจกับการค้าของตัวเองมาก

แต่วันนี้ฉางจิ่นเหวิน เฉินซวนอี๋และคนอื่น ๆ ก็กลับมาอีกครั้ง

หรือพวกเขาจะมีเรื่องสำคัญให้หารือกันอีกหรือ?

คราวนี้ลั่วชิงยวนไปเข้าร่วมอย่างเปิดเผย

แต่เมื่อนางนั่งที่โต๊ะ สีหน้าของทุกคนก็ดูแปลกไปเล็กน้อย

เสวี่ยชวนเฟิงไอและพูดว่า “แม่นางฝูเสวี่ย วันนี้ไม่มีเรื่องอะไรที่สำคัญนัก และมันไม่เกี่ยวอะไรกับท่าน เหตุใดท่านมิออกไปรอข้างนอกเล่า?"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็ตกใจเล็กน้อยและยังไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ

ฉางจิ่นเหวินหัวเราะเยาะ “ท่านมาถึงนี่ ก็นั่งลงเถอะ”

“ถึงนางจะนั่งอยู่ตรงนี้ เราก็มิจ่ายเงินปันผลให้นางหรอก”

เงินปันผล?

จากนั้นพวกเขาก็เริ่ม

หีบใหญ่สองหีบวางอยู่บนโต๊ะ คนหนึ่งถือสมุดบัญชี เริ่มแจกจ่ายเงิน

“เสวี่ยเหวินโจว สองแสนตำลึง”

“เสวี่ยชวนเฟิง หนึ่งแสนสามหมื่นตำลึง”

“ของพวกท่านนับรวมกันเลยแล้วกัน”

ดังนั้นเขาจึงหยิบตั๋วเงินกองใหญ่ออกมา หนักจนเกือบถือมิไหว และยื่นให้เสวี่ยเหวินโจว

ลั่วชิงยวนตกตะลึง พวกเขากำลังทำกิจการอะไรอยู่ ถึงมีรายรับมากมายขนาดนี้?

แม้แต่ฉางจิ่นเหวินและเฉินซวนอี๋ก็ได้รับเงินมากถึงคนละหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นตำลึง

นี่เป็นเพียงสำหรับพวกเขาเท่านั้น ส่วนพ่อของพวกเขาได้รับมากกว่านี้อีก

โดยรวมแล้วแต่ละตระกูลจะได้รับเงินอย่างน้อยสามแสนตำลึง

ลั่วชิงยวนเบิกตากว้างอย่างปฏิเสธมิได้

ฉางจิ่นเหวินหยิบตั๋วเงินมาใส่ในกล่องเงินสดขนาดเล็ก นางเหลือบมองลั่วชิงยวนอย่างหยิ่งยโส ส่งเสียง ‘หึ’ เบา ๆ แล้วเดินออกไปพร้อมกับกล่องเงินสดในอ้อมแขนของนาง

ทุกคนรับเงินแล้วจากไปทีละคน

มีเพียงเสวี่ยชวนเฟิงเท่านั้นที่อธิบายกับลั่วชิงยวนว่า “ปีหน้าท่านก็จะได้ส่วนแบ่งเช่นนี้เหมือนกัน”

“จริงหรือ?” ลั่วชิงยวนสับสน