ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 794

“ท่านอ๋อง! ข้างล่างนี่มีอาวุธเต็มไปหมดเลยพ่ะย่ะค่ะ!”

ทันใดนั้นลั่วชิงยวน และฟู่เฉินหวนก็กระโดดตามลงไป ข้างใต้มีห้องใต้ดินขนาดใหญ่มากซ่อนตัวอยู่ หีบไม้มากมายเต็มไปด้วยดาบและธนู ลั่วชิงยวนหยิบอาวุธออกมาทดลองใช้หนึ่งชิ้น ช่างคมกริบ

เซียวชูเหลือบมองอาวุธในห้องใต้ดินนี้และตกตะลึง "คุณภาพและปริมาณดังกล่าวต้องใช้เงินมากมายทีเดียว!”

ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงเล็กน้อย “เกรงว่าในห้องเก็บฟืนของทุกบ้านคงมีห้องใต้ดินที่เต็มไปด้วยอาวุธพวกนี้ด้วยเหมือนกัน”

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้วและสั่งเซียวชูทันที “เจ้ากลับไปนำกำลังพลจากเมืองหลวงมาที่นี่เดี๋ยวนี้ ต้องยึดอาวุธของที่นี่ไว้ให้ได้! ห้ามให้สูญหายแม้แต่ชิ้นเดียว!”

เซียวชูตอบทันที “พ่ะย่ะค่ะ!”

จากนั้น เซียวชูก็พาคนออกไป

ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนกลับมาจัดการห้องเก็บฟืนให้อยู่ในสภาพเดิม แสร้งทำเป็นมิรู้ว่ามีสิ่งใดอยู่ใต้โรงฟื้นเหล่านี้

มีแต่ต้องใช้วิธีเช่นนี้ พวกเขาจะได้มิไหวตัวทันจนขนย้ายอาวุธหนีไปเสียก่อน

แต่ที่นี่มีอาวุธซ่อนอยู่มากมาย ไม่มีทางขนย้ายทั้งหมดได้ในเวลาอันสั้น

ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนลงจากภูเขาทันที

เซียวชูเหลือม้าไว้ให้พวกเขาเพียงตัวเดียว ดังนั้นทั้งสองจึงทำได้เพียงขี่ม้าตัวเดียวนั้นกลับเมืองซีหยางไปด้วยกัน

ระหว่างทาง จู่ ๆ ฟู่เฉินหวนก็ถามขึ้น “หากข้าถูกพิษกู่เข้าจริง ๆ เจ้าจะทำเช่นไร? เจ้าจะฆ่าข้าจริง ๆ หรือ?”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างเย็นชา “มิอย่างนั้นจะทำอย่างไรได้? รอให้ท่านฆ่าหม่อมฉันเช่นนั้นหรือ?”

ฟู่เฉินหวนมิสามารถห้ามรอยยิ้มมุมปากได้ เอ่ยเสียงเรียบ “แล้วเจ้ามิคิดบ้างหรือว่าข้าอาจจะทนพิษกู่ผูกจิตได้?”

“จะเป็นไปได้อย่างไร?! พิษกู่นี้ร้ายแรงยิ่ง!” ลั่วชิงยวนตอบโดยมิต้องคิด

ฟู่เฉินหวนเลิกคิ้ว “แต่หากจิตใจของคนคนหนึ่งกล้าแกร่งพอ ก็จะทรงพลังมากเช่นกัน”

ลั่วชิงยวนมิได้คิดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป เพราะนางเองก็มิรู้ว่า หากเขาถูกพิษกู่เข้าจริง ๆ นางจะฆ่าฟู่เฉินหวนหรือไม่

......

เมืองซีหยาง

ที่สมาคมการค้าเฟิงตู