“หากเจ้าตาย ข้าจะเอาชะตาของลั่วหลางหลางกลับมาได้เยี่ยงไรเล่า!"
ทันทีที่คำพูดดังกล่าวหลุดออกมา เฉินซวนอี๋ก็ตัวสั่น มองดูนางด้วยความตกใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ฟ่านซานเหอสับสนมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “ว่ากระไรนะ เอาชะตากลับคืนมา?”
เฉินซวนอี๋กระชับผ้าห่มแน่นขึ้นอย่างประหม่า
เมื่อเห็นท่าทางหวาดกลัวของนาง ลั่วชิงยวนก็โน้มตัวเข้าไปใกล้เฉินซวนอี๋และกระซิบ “ข้าจะมิทำร้ายเจ้า ตรงกันข้าม ข้ายิ่งอยากให้เจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไป”
“ดังนั้น หากเจ้ามิให้ความร่วมมืออย่างเชื่อฟัง ข้าจะเปิดเผยทุกสิ่งที่เจ้าทำ”
“เมื่อถึงเวลาเจ้าจะต้องตาย แต่เจ้าจะถูกบังคับให้ตายท่ามกลางคำสาปแช่งของคนทั่วหล้า!"
เฉินซวนอี๋กัดฟัน น้ำตาคลอเบ้า แต่ต้องกลั้นเอาไว้
จากนั้นลั่วชิงยวนก็ตรวจชีพจรของนาง เขียนใบเทียบยา และยื่นให้ฟ่านซานเหอ “ไปเอายามาเร็วเข้า”
“ได้ ได้ ได้!” ฟ่านซานเหอรับใบเทียบยาและออกไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่ฟ่านซานเหอจากไป ก็เหลือเพียงคนสามคนเท่านั้นที่อยู่ในห้อง
ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนนั่งดื่มชาที่โต๊ะ
เฉินซวนอี๋กัดฟัน “ท่านต้องการอะไรกันแน่?”
ลั่วชิงยวนรู้เรื่องนี้แล้ว และชะตาของนางก็จะถูกเปลี่ยนกลับ เฉินซวนอี๋รู้ดีว่าชีวิตดี ๆ ของนางสิ้นสุดลงแล้ว
ลั่วชิงยวนมิตอบคำถาม พูดช้า ๆ "ข้าเคยเข้าไปในห้องลับของสมาคมการค้าเฟิงตูแล้ว ทุกอย่างที่ต้องเห็น ข้าก็เห็นหมดแล้ว"
“ข้ารู้ทุกสิ่งที่สมาคมการค้าเฟิงตูทำ”
“ตอนนี้ ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้มีชีวิตอยู่!”
ลั่วชิงยวนเท้าคางมองเฉินซวนอี๋
เฉินซวนอี๋ตกใจ หน้าซีดด้วยความหวาดกลัว
ในขณะนี้ นางรู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง สตรีตรงหน้านางน่ากลัวเกินไป
“บอกทุกสิ่งที่เจ้ารู้มา หากเจ้าทำได้ดี ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”
“แม้ว่าข้าจะสับเปลี่ยนชะตาของลั่วหลางหลางคืนให้นางแล้ว แต่ข้าก็จะให้ฟ่านซานเหอหย่ากับลั่วหลางหลาง ด้วยวิธีนี้ เจ้าจะเป็นฮูหยินเพียงคนเดียวของตระกูลฟ่าน”
“ข้าจะเก็บเรื่องที่เจ้าสลับชะตากับนางไว้เป็นความลับ ดังนั้น ทั้งชื่อเสียงและชีวิตของเจ้าก็จะปลอดภัย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...