ลั่วชิงยวนสั่งเบา ๆ “ส่งใต้เท้าเฉาเข้าคุกไปด้วย”
ครู่ต่อมา ใต้เท้าเฉาก็ถูกลากออกไป เขาตะโกนด้วยความโกรธว่า “พระชายา ท่านมีสิทธิ์อะไรมาจับกุมข้า?! ข้ามีตำแหน่งเป็นขุนนาง ท่านเป็นเพียงสตรี!"
ลั่วชิงยวนหยิบป้ายอาญาสิทธิ์ออกมาโดยตรง "สิทธิ์ที่ได้รับจากอ๋องผู้สำเร็จราชการ พอหรือไม่?"
“อย่าว่าแต่จับเจ้าเลย สิทธิ์ที่จะตัดหัวเจ้า ข้าก็มี!”
ใต้เท้าเฉาตกใจเป็นอย่างมาก นี่คือป้ายอหิมังกรจากอ๋องผู้สำเร็จราชการ
องค์จักรพรรดิมอบให้แก่อ๋องผู้สำเร็จราชการ นี่มิเพียงแต่เป็นสัญลักษณ์ของอำนาจในฐานะอ๋องผู้สำเร็จราชการเท่านั้น แต่ยังมีอำนาจในการสั่งทหารและตัดสินโทษขุนนางที่ต่ำกว่าขุนนางขั้นหนึ่งขุนนางขั้นหนึ่งอีกด้วย
สิ่งที่สำคัญเช่นนี้ อ๋องผู้สำเร็จราชการกลับมอบให้กับสตรีนางหนึ่ง!
นี่มันยุคสมัยอะไรกัน!
ในวันเดียวกันนั้น ลั่วชิงยวนได้จับกุมทุกคนที่เกี่ยวข้องกับสมาคมการค้าเฟิงตู นำพวกเขาเข้าคุกไปจนหมด
ทรัพย์สินทั้งหมดถูกยึด พร้อมย้ายบัญชีทั้งหมดไปยังสมาคมการค้าเฟิงตู
ปลาตัวเดียวที่หลุดลอดอวนนี้ไปได้ เห็นจะมีเพียงลั่วฉิง
แต่ลั่วชิงยวนมิพบนางในเมืองซีหยาง
หลังจากเสร็จงานแล้ว ลั่วชิงยวนก็พาลั่วหลางหลางกลับไปยังบ้านตระกูลฟ่าน
มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในเมืองซีหยางเช่นนี้ ฟ่านซานเหอย่อมได้ยินข่าวคราวเป็นธรรมดา เมื่อเห็นลั่วชิงยวนมาเขาก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย
เขามองไปที่ลั่วหลางหลางอย่างรวดเร็ว พลางพูดว่า “หลางหลาง เจ้าคงมิใจร้ายเช่นนั้นใช่หรือไม่?!”
ลั่วชิงยวนเหลือบมองเขาด้วยความประหลาดใจและเย้ยหยัน “เจ้ามิสนว่านางจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร แต่กลับกลัวว่านางจะใจร้ายกับตระกูลฟ่านของเจ้าอย่างนั้นหรือ?”
ลั่วหลางหลางจ้องมองฟ่านซานเหอด้วยความผิดหวังและเอ่ยอย่างสงบ “ข้าเป็นเพียงคนธรรมดา ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจได้ว่าตระกูลฟ่านจะได้รับผลกระทบไปด้วยหรือไม่”
เมื่อพวกเขามาถึงห้องโถง ฟ่านซานเหอสั่งให้คนเตรียมชาอย่างรวดเร็ว
ลั่วชิงยวนพูดเสียงเย็นชา “มิต้องเตรียมชา ข้ามาที่นี่เพียงเพื่อเรื่องเดียวเท่านั้น”
“เขียนหนังสือหย่าเสีย หลางหลางจะมิเกี่ยวข้องกับตระกูลฟ่านของเจ้าอีกนับจากนี้เป็นต้นไป”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฟ่านซานเหอก็เปลี่ยนสีหน้าไปทันที
เขามองไปยังลั่วหลางหลางอย่างมิเชื่อ “หลางหลาง เจ้าต้องการให้ข้าหย่ากับเจ้าหรือ?”
“หลางหลาง เจ้ากับข้าเป็นสามีภรรยากัน...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...