ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 807

ลั่วฉิงหมดสติไปทันที

ใบหน้าของนางซีดเซียว

เหยียนผิงเซียวกังวลมากจึงรีบตามหมอมา แต่หมอมิสามารถวินิจฉัยอาการได้ สุดท้ายจึงสั่งจ่ายยาที่ทำให้สงบจิตใจและจากไป

เหยียนผิงเซียวอยู่ข้างเตียงตลอดทั้งคืน

จนกระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้นลั่วเยวี่ยอิงก็มาหา

เหยียนผิงเซียวจำต้องละทิ้งลั่วฉิงไว้ และไปรับมือกับลั่วเยวี่ยอิง

“ข้าควรทำเยี่ยงไรดี? ความสัมพันธ์ระหว่างฟู่เฉินหวนและลั่วชิงยวนดูเหมือนจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ข้าเข้าไปแทรกแซงมิได้เลย ข้าควรทำอย่างไรดี?”

ลั่วเยวี่ยอิงรู้สึกหมดหนทางอย่างยิ่ง

แม้ว่านางจะวางแผนไว้มากมาย แม้ว่าก่อนหน้านี้นางจะมีข้อได้เปรียบอย่างมาก แต่ตอนนี้นางรู้สึกหมดพลัง

เหยียนผิงเซียวกังวลเรื่องความปลอดภัยของลั่วฉิง ตอนนี้จึงมิค่อยมีความอดทนต่อลั่วเยวี่ยอิงมากนัก

เขาพูดอย่างเย็นชา “ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนมิไว้วางใจต่อกันอย่างลึกซึ้ง ฟู่เฉินหวนขี้ระแวงเพียงนั้น เจ้าลองใช้กลอุบายใดก็ได้ ทำให้พวกเขาแตกคอกันสิ”

“ยังมีฟู่อวิ๋นโจวอยู่นี่? นั่นก็เป็นช่องทางให้เจ้าได้เหมือนกัน มีคนมากมายที่เจ้าใช้ประโยชน์ได้ เจ้าก็ใช้พวกเขาสิ”

“ดูชื่อเสียงของลั่วชิงยวนตอนนี้สิ นางช่วยอ๋องผู้สำเร็จราชการคลี่คลายคดีสำคัญ ๆ มาได้หลายครั้งแล้ว! ชื่อเสียงโด่งดังมาก! เจ้ามิได้ยินหรือว่าพวกเขายกย่องนางมากเพียงใด?”

“หากเจ้ายังมิเร่งมืออีก ต่อไปเจ้าก็จะถูกลั่วชิงยวนเหยียบอยู่ใต้เท้าแล้ว!”

ลั่วเยวี่ยอิงกำลังจะร้องไห้ “แต่ข้าก็พยายามทุกวิถีทางแล้ว…”

ตอนนี้ลั่วชิงยวน มิใช่ลั่วชิงยวนคนเดิมอีกต่อไป การจัดการกับนาง ทำให้รู้สึกถึงความกดดันอันมหาศาล

ในขณะนี้ฟู่เฉินหวนและคนของเขาเดินพากันเข้ามาในบ้านหลังดังกล่าวอย่างเงียบ ๆ

เหยียนผิงเซียวกับลั่วเยวี่ยอิงยังคงโต้เถียงกันในลานบ้าน

แต่ลั่วฉิงสังเกตเห็นเมฆทมิฬบนท้องฟ้า นางเลิกคิ้ว แล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป

นางวิ่งไปที่ลานหน้าบ้าน

“เหยียนผิงเซียว! หนีเร็ว! มีคนมาจับข้าแล้ว!” ลั่วฉิงรู้สึกตื่นตัวและมิสบายใจอย่างมาก

การแสดงออกของเหยียนผิงเซียวเปลี่ยนไป

เมื่อลั่วเยวี่ยอิงเห็นสตรีคนหนึ่งวิ่งออกมา นางก็ตกตะลึง

“นางเป็นใคร?” ลั่วเยวี่ยอิงถาม

เหยียนผิงเซียวมิมีเวลามากนัก “ไว้ข้าจะอธิบายทีหลัง!”