ลั่วชิงยวนมิสนใจ หลังจากดื่มแล้วก็คีบผักขึ้นมากิน และพูดว่า “ช่วงนี้ดูเหมือนจะไม่มีอะไรทำเลย”
“อากาศก็ค่อนข้างดี ดอกไม้ก็เบ่งบาน”
ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว ดูเหมือนหลังจากดื่มสุราจะไม่มีความรู้สึกแปลก ๆ แต่อย่างใด
เขาพยักหน้าและตอบอย่างเฉยเมยว่า “อืม”
ฟู่เฉินหวนมองไปที่จานกับข้าวบนโต๊ะอีกครั้ง หรือว่ายานั่นจะอยู่ในอาหาร?
เขาจึงคีบผักขึ้นมาและเริ่มกินเข้าไป
เขากินทีละจาน
ลั่วชิงยวนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นฟู่เฉินหวนกินอาหารอย่างรีบร้อน “ท่านหิวมากหรือ?”
ฟู่เฉินหวนตอบเบา ๆ “นิดหน่อย”
นางนำจานอาหารมาวางไว้ข้างหน้าฟู่เฉินหวน “เช่นนั้นก็กินให้เยอะ ๆ เพคะ”
ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว หรือว่ายาอยู่ในจานนี้?
ฟู่เฉินหวนเริ่มคับกับข้างอีกครั้ง
“หม่อมฉันได้ยินมาว่า ในวังมีงานชมบุปผา ท่านจะไปหรือไม่?” ลั่วชิงยวนเข้าประเด็น
อันที่จริงแล้ว นางรู้ว่าฟู่เฉินหวนมิค่อยชอบเข้าร่วมงานเลี้ยงเช่นนี้
แต่นางอยากไป
หากนางมิไป แล้วจะเปิดโอกาสให้ลั่วเยวี่ยอิงทำร้ายนางได้อย่างไรเล่า?
แต่งานนี้ไทเฮาเป็นคนจัดขึ้น นางมิได้รับเชิญก็ไปมิได้
ฟู่เฉินหวนพูดอย่างใจเย็น “ข้ามิสนใจเรื่องพวกนี้”
แน่นอนว่าเขามิอยากไป
ลั่วชิงยวนรินสุราอีกจอกให้ฟู่เฉินหวน “ในเมื่อช่วงนี้ไม่มีอะไรทำ ไปเข้าร่วมสักหน่อย ก็ถือว่าได้ผ่อนคลายหนาเพคะ”
ฟู่เฉินหวนเหลือบมองจอกสุรา ‘หรือว่ายาแอบซ่อนอยู่ใต้เล็บของนาง?’
เขาหยิบจอกสุรา ขึ้นมาดื่มรวดเดียว “ใครบอกว่าไม่มีอะไรทำ ข้ามีอะไรให้ทำตั้งมากมาย”
หลังจากดื่มสุราแล้วก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ
ลั่วชิงยวนเอายาใส่ไว้ที่ไหนกันแน่?
“ไทเฮากำลังจัดงานชมบุปผา อาจจะให้บุตรีตระกูลเหยียนอภิเษกเป็นฮองเฮาก็ได้ เราไปดูกันหน่อยเถอะ เผื่อจะเกิดเรื่องมิคาดฝันขึ้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...