ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 815

เว่ยอวิ๋นเซี๋ยเร่งเร้า “หยุดพูดเรื่องไร้สาระ! มิซื้อก็ออกไปเสีย!"

เป็นผลให้แขกทุกคนในศาลารุ้งเมฆาถูกขับออกไปอย่างรวดเร็ว

ศาลารุ้งเมฆาทั้งหมดถูกยึดครองโดยลั่วเยวี่ยอิงและพรรคพวกแล้ว

เมื่อลั่วชิงยวนมาที่ศาลารุ้งเมฆาอีกครั้ง เถ้าแก่ก็บอกกับนางอย่างช่วยมิได้ว่า “ขออภัยด้วยจริงๆ พระชายา อาภรณ์ทั้งหมดในร้านตอนนี้ขายหมดแล้ว”

“ชุดที่ข้าชอบล่ะ?”

“ขายไปแล้วเหมือนกัน”

“ขายไปแล้วรึ? ข้าเลือกก่อนแท้ๆ! เจ้าทำการค้าเช่นนี้ได้อย่างไร?!”

“ข้าขออภัยจริง ๆ เจ้าค่ะ พระชายา” เถ้าแก่เอ่ยปากขอโทษ

ลั่วชิงยวนจากไปด้วยความโกรธ

เมื่อลั่วเยวี่ยอิงรู้เรื่องนี้ นางก็ยิ้มอย่างพอใจ มองดูอาภรณ์อันงดงามตรงหน้านาง และยิ้มเยาะ

“ลั่วชิงยวน คนตายอย่างเจ้ามิจำเป็นต้องสวมอาภรณ์ดี ๆ พวกนี้หรอก”

……

ตอนกลางคืน

หลังอาหารเย็น

จือเฉากลับมาอย่างเร่งรีบ “พระชายา คุณหนูลั่วเอ๋อร์ได้จัดการประมูลเล็ก ๆ ที่ภัตตาคารหงเฟิงเพื่อประมูลอาภรณ์ที่ซื้อที่ศาลารุ้งเมฆาไปวันนี้ในราคาสูงเจ้าค่ะ”

ลั่วชิงยวนหัวเราะเบา ๆ “นางช่างรู้วิธีหาเงินจริง ๆ”

จือเฉาพยักหน้า “งานชมบุปผากำลังจะเริ่มแล้ว ต้องมีคนจำนวนมากที่ยอมจ่ายแพงเพื่อซื้อ นี่มันเกินไปแล้ว! พวกเขาจงใจเหมาร้านเพื่อกันมิให้เราซื้อแล้วเอาไปขายให้ผู้อื่นในราคาสูง!”

ลั่วชิงยวนหัวเราะเยาะ “มิต้องห่วง นางจัดการประมูลมิได้หรอก”

“หากการค้านี้ทำได้ง่ายจริงๆ เมืองหลวงคงมีคนทำมานานแล้ว”

"เจ้าคิดว่าศาลารุ้งเมฆาธรรมดาอย่างนั้นรึ?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ จือเฉาก็เกิดสนใจอย่างมาก “เช่นนั้นบ่าวจะไปดูอีกทีเจ้าค่ะ!”

จือเฉาจึงไปอีกครั้ง

หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วยามต่อมา จือเฉาก็รีบกลับมาด้วยความตื่นเต้น

“พระชายา! ท่านพูดถูกจริง ๆ เจ้าค่ะ!”

“คนจากศาลารุ้งเมฆารู้เรื่องนี้แล้วจึงไปแจ้งทางการ! เจ้าหน้าที่ไปยังภัตตาคารหงเฟิง และศาลารุ้งเมฆาแจ้งตรง ๆ ว่าสินค้าที่ลั่วเยวี่ยอิงขายนั้นเป็นของปลอมจากถนนเชียนเมี่ยน!”