สวนหลวงในพระราชวัง
ในวันที่อากาศแจ่มใส งานชมบุปผาในพระราชวังก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว
ไทเฮาเป็นประธานในงานชมบุปผา ผู้ที่นั่งถัดจากนางคือเหยียนซุยซิน ในวันนี้นางแต่งกายอย่างอลังการซึ่งเป็นที่น่าจดจำ
วันนี้มีบุตรหลานจากตระกูลชนชั้นสูงมาร่วมด้วย ในขณะนี้ บุรุษและสตรีรูปงามในสวนกำลังชื่นชมบุปผาและแต่งบทกวีในสวน น่าดูเป็นอย่างยิ่ง
ลั่วชิงยวนเดินไปกับฟู่เฉินหวน ตามมาด้วยฟู่อวิ๋นโจว เพราะฟู่อวิ๋นโจวเองก็ได้รับเชิญในครั้งนี้เช่นกัน
แม้ว่าฟู่เฉินหวนจะมิพอใจที่มีฟู่อวิ๋นโจวติดตามเขามมาด้วย แต่เขามิอาจขังฟู่อวิ๋นโจวให้อยู่แต่ในตำหนักอ๋องได้
ในขณะนี้ฟู่เฉินหวนเดินอยู่ระหว่างลั่วชิงยวนและฟู่อวิ๋นโจว มองดูการแต่งกายของลั่วชิงยวนในวันนี้อย่างพอใจและกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าสายตาของข้าจะมิเลวเลย อาภรณ์เมฆารัตติกาลที่เจ้าสวมอยู่นี้ ดูดีกว่าอีกชุดมาก”
ลั่วชิงยวนเหลือบมองเขาอย่างอดมิได้
อีกชุดเป็นของขวัญจากฟู่อวิ๋นโจว
เนื่องจากเขารู้ว่าลั่วเยวี่ยอิงซื้ออาภรณ์ทั้งหมดจากศาลารุ้งเมฆา ฟู่อวิ๋นโจวจึงใช้ความพยายามอย่างมากในการซื้ออาภรณ์จากศาลารุ้งเมฆาให้นาง
แต่ฟู่อวิ๋นโจวคงคิดมิถึงว่าฟู่เฉินหวนซื้อศาลารุ้งเมฆาไปแล้ว
ดังนั้น ศาลารุ้งเมฆาจึงสามารถทำชุดให้ลั่วชิงยวนได้ตามที่ต้องการ
มีอาภรณ์มากมายให้นางได้เลือก
ฟู่เฉินหวนเลือกอาภรณ์เมฆารัตติกาลนี้ให้กับลั่วชิงยวน
แม้ว่าลั่วชิงยวนจะมิได้ใส่ชุดนี้ แต่นางก็มิอาจใส่ชุดเป็นของขวัญจากฟู่อวิ๋นโจวได้ มิรู้ว่าเหตุใดฟู่เฉินหวนจึงมีความสุขมากเช่นนี้
เมื่อเดินเข้าไปในสวน รูปลักษณ์ของลั่วชิงยวนก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย
หลายคนรู้ว่าใบหน้าของลั่วชิงยวนงดงามขึ้น แต่ยังมิเคยเห็นมาก่อน ดังนั้นจึงมองไปที่นางเป็นตาเดียว
พวกเขากระซิบกันว่า “การเปลี่ยนแปลงของลั่วชิงยวนนี้มิน้อยเลย”
“เมื่อก่อนนางอัปลักษณ์นัก ไฉนจึงดูเหมือนนางยกหัวมาเปลี่ยนมาได้เล่า?”
“ใช่ นางงามมาก มิน่าแปลกใจเลยที่ตอนนี้ท่านอ๋องจะปฏิบัติต่อนางแตกต่างออกไป”
“แน่อยู่แล้ว บุรุษใดมิชอบสาวงามบ้างเล่า?”
ทุกสายตาของในสวนหลวงจับจ้องมา เหยียนซุยซินซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ ไทเฮาในศาลายามนี้สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...