นางรีบหยิบกล่องใบเล็กนั้นมา
แต่แสงในดวงตาก็จางหายไปในพริบตา เพราะกล่องได้ถูกเปิดแล้ว
ในขณะนี้ไม่มีอะไรอยู่ภายใน
ลั่วอวิ๋นสี่ขมวดคิ้ว "ข้าติดตามลั่วเยวี่ยอิงตลอดเวลา นางถูกเหยียนผิงเซียวหลอกไปที่บ้านหลังนั้นอีกครั้งแล้ว"
“สตรีที่อาศัยอยู่ข้างในเป็นคนเปิดกล่องนี้ออก”
“ลั่วเยวี่ยอิงแอบฟังอยู่ข้างนอก เมื่อเช้านี้ตอนที่ไม่มีใครอยู่ในบ้าน นางจึงฉวยเข้าไปขโมยสิ่งนี้มา”
“แต่สิ่งที่ข้ามิคาดคิดก็คือ นางกินของในนั้นเข้าไปทันที!”
“ข้าชิงมามิทัน... ได้แต่เก็บกล่องที่นางโยนทิ้งนี้ขึ้นมา”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็กำหมัดแน่น
จากนั้นนางก็ถามด้วยความตกใจ "นางกินของในกล่องนี้ด้วยหรือ มันคืออะไร?"
ลั่วอวิ๋นสี่ตอบ "มันดูเหมือนโอสถบางชนิด มันเล็กมากและมีสีน้ำตาลเข้ม"
ลั่วชิงยวนดมกล่อง และจริง ๆ ก็ได้กลิ่นยาหอมเข้มข้น แต่กลิ่นยาผสมกันมากเกินไปจนมิสามารถบอกได้ว่าเป็นยาอะไร
ลั่วเยวี่ยอิงผู้นี้บ้าไปแล้วจริง ๆ นางมิกลัวถูกพิษหรือไร
"ข้าขอโทษ ข้ามิได้จับตาดูให้ดีเอง” ลั่วอวิ๋นสี่ก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิด
เดิมทีนางสัญญากับลั่วชิงยวนว่าจะหาโอกาสขโมยสิ่งนี้คืนมาให้
ตอนนี้ลั่วเยวี่ยอิงกินของสิ่งนั้นเข้าไปแล้ว
“ช่างเถอะ กินแล้วก็กินไป”
ลั่วชิงยวนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่แล้วนางก็คิดได้ว่า หากมันเป็นเพียงยาเม็ด มันก็คงมิสำคัญอะไร
บางทีอาจเป็นเพียงเหตุบังเอิญที่ทุกอย่างถูกเผาหมด และเหลือเพียงสิ่งนี้
แต่ตอนนี้ ลั่วเยวี่ยอิงอย่าได้คิดเลยว่าจะได้แต่งเข้าตำหนักอ๋องมาได้อย่างราบรื่น!
“สตรีในบ้านหลังนั้นยังอยู่ที่นั่นหรือไม่?” ลั่วชิงยวนถามอย่างสงสัย
ลั่วอวิ๋นสี่ส่ายหัว “มิอยู่แล้ว”
“ที่อยู่ของนางมิเป็นหลักแหล่ง ดูเหมือนนางกำลังซ่อนตัวอยู่ในหลาย ๆ แห่ง นางเพิ่งปรากฏตัวในบ้านอีกครั้งเมื่อคืนนี้ ดูเหมือนนางจะได้รับบาดเจ็บสาหัส”
ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงเล็กน้อย ผลกระทบหนักที่ลั่วฉิงต้องทนทุกข์นั้นทรมานรุนแรง และในตอนนี้นางมิน่าจะทำอะไรได้
“ลั่วเยวี่ยอิงกำลังจะแต่งเข้าตำหนักอ๋อง ดังนั้นเจ้ามิจำเป็นต้องจับตาดูนางทุกวันแล้ว นางไม่มีค่าอีกต่อไป”
“เจ้าคิดวิธีที่จะทำให้เหยียนผิงเซียวสนใจเจ้าแทนแล้วกัน”
“ตอนนี้เขาต้องการคนช่วยพอดี”
ลั่วเยวี่ยอิงแทบจะเป็นเบี้ยที่ทิ้งแล้วของเหยียนผิงเซียว หากเขาหลอกใช้ได้ก็จะหลอกใช้ แต่จะไม่มีทางเชื่อใจลั่วเยวี่ยอิง
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับลั่วอวิ๋นสี่ที่จะติดตามลั่วเยวี่ยอิงเข้าไปในตระกูลเหยียน ดังนั้นจึงต้องเริ่มจากเหยียนผิงเซียวเท่านั้น
"ได้!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...