ลั่วเยวี่ยอิงผลักเขาออกไปอย่างเย็นชา “ท่านยังต้องการอะไรจากข้าอีก?”
“อันที่จริง ข้าก็ไม่มีทางเลือก ไทเฮามิต้องการให้เจ้าแต่งเข้าตระกูลเหยียน เพราะ…”
เหยียนผิงเซียวเข้ามาใกล้ลั่วเยวี่ยอิงและกระซิบข้างหูของลั่วเยวี่ยอิง “ข้ามียอดฝีมือจากแคว้นหลีอยู่ข้างกายข้า ไทเฮาสัญญากับนางจะให้นางเป็นฮูหยินของข้าในภายหน้า ดังนั้นข้าจึงมิสามารถแต่งงานกับเจ้าก่อนที่จะแต่งงานกับนางได้"
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ลั่วเยวี่ยอิงก็ตกใจมาก “ยอดฝีมือจากแคว้นหลี? นั่นคือสตรีที่ข้าเห็นคราวก่อนหรือ?”
เหยียนผิงเซียวพยักหน้า
“แต่นี่คือการเตรียมการของไทเฮา เจ้าก็รู้ว่าข้ามิสามารถต่อต้านไทเฮาได้ ดังนั้น... ข้าจึงปิดบังเรื่องนี้ไว้จากเจ้า ข้าหวังว่าเจ้าจะให้อภัย”
“เจ้าวางใจเถอะ เมื่อข้าควบคุมอำนาจทั้งหมดได้ และมิต้องรับคำสั่งจากไทเฮาอีกต่อไป ข้าก็จะแต่งงานกับเจ้าได้”
“อีกอย่าง ตราบใดที่หัวใจของเราทั้งสองอยู่ด้วยกัน ก็ไม่มีสิ่งใดในใต้หล้านี้ที่จะขัดขวางเราได้”
เหยียนผิงเซียวเกลี้ยกล่อมอย่างจริงจัง
ลั่วเยวี่ยอิงมองเขาด้วยความสงสัย “แล้วสตรีนางนั้นเล่า?”
“ตอนนี้นางยังมีประโยชน์มาก ดังนั้น...” เหยียนผิงเซียวกล่าวอย่างเสียใจ
ลั่วเยวี่ยอิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ได้ ข้ายกโทษให้ท่าน”
“เรื่องพวกนี้ท่านก็ควรจะบอกข้าตั้งนานแล้ว”
“มาทำให้ข้าเศร้าอยู่ตั้งนาน”
เมื่อเหยียนผิงเซียวได้ยินดังนั้น เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรีบโผเข้ากอดนาง “จะไม่มีครั้งหน้าอีก!”
ลั่วเยวี่ยอิงถามอีกครั้ง “ตอนนี้นางอยู่ที่นี่หรือไม่?”
“ข้ามีของสิ่งหนึ่ง สามารถให้นางช่วยดูให้ข้าได้หรือไม่? ข้าเห็นว่ามันเหมือนของจากแคว้นหลี”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เหยียนผิงเซียวก็พยักหน้า “ข้าจะพาเจ้าไปพบนาง”
จากนั้น เหยียนผิงเซียวก็พาลั่วเยวี่ยอิงไปที่ลานด้านใน และลั่วเยวี่ยอิงก็เห็นสตรีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสนอนอยู่บนเตียง
สตรีสองคนมองหน้ากันด้วยอารมณ์แปลก ๆ ในดวงตาระหว่างพวกนาง
หลังจากที่เหยียนผิงเซียวแนะนำทั้งสองให้รู้จักกัน
ลั่วเยวี่ยอิงหยิบกล่องเล็ก ๆ ที่มิสามารถเปิดออกได้ออกมาแล้วพูดว่า “เจ้ามาจากแคว้นหลี เจ้าช่วยเปิดมันได้หรือไม่”
ดวงตาของลั่วฉิงเป็นประกายเมื่อนางเห็นสิ่งนั้น
นางรีบรับมา นี่คือสัญลักษณ์สุริยันจันทราของแคว้นหลี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...