ลั่วเยวี่ยอิงผลักเขาออกไปอย่างเย็นชา “ท่านยังต้องการอะไรจากข้าอีก?”
“อันที่จริง ข้าก็ไม่มีทางเลือก ไทเฮามิต้องการให้เจ้าแต่งเข้าตระกูลเหยียน เพราะ…”
เหยียนผิงเซียวเข้ามาใกล้ลั่วเยวี่ยอิงและกระซิบข้างหูของลั่วเยวี่ยอิง “ข้ามียอดฝีมือจากแคว้นหลีอยู่ข้างกายข้า ไทเฮาสัญญากับนางจะให้นางเป็นฮูหยินของข้าในภายหน้า ดังนั้นข้าจึงมิสามารถแต่งงานกับเจ้าก่อนที่จะแต่งงานกับนางได้"
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ลั่วเยวี่ยอิงก็ตกใจมาก “ยอดฝีมือจากแคว้นหลี? นั่นคือสตรีที่ข้าเห็นคราวก่อนหรือ?”
เหยียนผิงเซียวพยักหน้า
“แต่นี่คือการเตรียมการของไทเฮา เจ้าก็รู้ว่าข้ามิสามารถต่อต้านไทเฮาได้ ดังนั้น... ข้าจึงปิดบังเรื่องนี้ไว้จากเจ้า ข้าหวังว่าเจ้าจะให้อภัย”
“เจ้าวางใจเถอะ เมื่อข้าควบคุมอำนาจทั้งหมดได้ และมิต้องรับคำสั่งจากไทเฮาอีกต่อไป ข้าก็จะแต่งงานกับเจ้าได้”
“อีกอย่าง ตราบใดที่หัวใจของเราทั้งสองอยู่ด้วยกัน ก็ไม่มีสิ่งใดในใต้หล้านี้ที่จะขัดขวางเราได้”
เหยียนผิงเซียวเกลี้ยกล่อมอย่างจริงจัง
ลั่วเยวี่ยอิงมองเขาด้วยความสงสัย “แล้วสตรีนางนั้นเล่า?”
“ตอนนี้นางยังมีประโยชน์มาก ดังนั้น...” เหยียนผิงเซียวกล่าวอย่างเสียใจ
ลั่วเยวี่ยอิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ได้ ข้ายกโทษให้ท่าน”
“เรื่องพวกนี้ท่านก็ควรจะบอกข้าตั้งนานแล้ว”
“มาทำให้ข้าเศร้าอยู่ตั้งนาน”
เมื่อเหยียนผิงเซียวได้ยินดังนั้น เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรีบโผเข้ากอดนาง “จะไม่มีครั้งหน้าอีก!”
ลั่วเยวี่ยอิงถามอีกครั้ง “ตอนนี้นางอยู่ที่นี่หรือไม่?”
“ข้ามีของสิ่งหนึ่ง สามารถให้นางช่วยดูให้ข้าได้หรือไม่? ข้าเห็นว่ามันเหมือนของจากแคว้นหลี”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เหยียนผิงเซียวก็พยักหน้า “ข้าจะพาเจ้าไปพบนาง”
จากนั้น เหยียนผิงเซียวก็พาลั่วเยวี่ยอิงไปที่ลานด้านใน และลั่วเยวี่ยอิงก็เห็นสตรีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสนอนอยู่บนเตียง
สตรีสองคนมองหน้ากันด้วยอารมณ์แปลก ๆ ในดวงตาระหว่างพวกนาง
หลังจากที่เหยียนผิงเซียวแนะนำทั้งสองให้รู้จักกัน
ลั่วเยวี่ยอิงหยิบกล่องเล็ก ๆ ที่มิสามารถเปิดออกได้ออกมาแล้วพูดว่า “เจ้ามาจากแคว้นหลี เจ้าช่วยเปิดมันได้หรือไม่”
ดวงตาของลั่วฉิงเป็นประกายเมื่อนางเห็นสิ่งนั้น
นางรีบรับมา นี่คือสัญลักษณ์สุริยันจันทราของแคว้นหลี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...