ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 833

เว่ยอวิ๋นเซี๋ยถูกองครักษ์ของตำหนักอ๋องจับกุมไปต่อหน้าทุกคน และโยนเข้าไปในตรอกร้างข้าง ๆ

จากนั้น คนอีกกลุ่มก็กระโดดลงมาจากฟ้าพร้อมกระสอบ คลุมหัวเว่ยอวิ๋นเซี๋ยและอุ้มนางออกไป

หลังจากที่ปัญหาของเว่ยอวิ๋นเซี๋ยได้รับการแก้ไขแล้ว ลั่วชิงยวนก็กลับเข้าไปในลานบ้านและปิดประตู

ในระหว่างกระบวนการทั้งหมด นางมิได้เหลือบมองขบวนเจ้าสาวเลยด้วยซ้ำ และนางก็มิได้ตั้งใจที่จะให้ลั่วเยวี่ยอิงเข้ามา

ขบวนยังคงรออยู่นอกประตูใหญ่แบบนั้น

ผู้คนที่มามุงดูเปลี่ยนไปกลุ่มแล้วกลุ่มเล่า

ลั่วเยวี่ยอิงมีความกังวล นางจึงเรียกสาวใช้อย่างร้อนใจ “ซือเยวี่ย”

“คุณหนู”

“นำสิ่งนี้ไปให้ลั่วชิงยวน”

ลั่วเยวี่ยอิงหยิบกล่องเล็ก ๆ ที่นางเตรียมไว้ล่วงหน้าออกมา

เมื่อนางได้รับกล่องเล็กเดิมในวันนั้น นางก็หยิบยาข้างในกินเข้าไปแล้วโยนกล่องนั้นทิ้ง

หลังจากที่กลับบ้าน ก็นึกขึ้นได้ว่ายังต้องมอบมันให้กับลั่วชิงยวน

นางมิกล้ากลับไปหาใหม่ จึงให้คนทำกล่องเล็กอีกอัน ใส่เม็ดหอมไว้ข้างใน

อย่างไรลั่วชิงยวนก็มิเคยเห็นของข้างในถุงหอมอยู่แล้ว

หลังจากนั้นมินาน คนรับใช้ก็นำกล่องเล็กมา “พระชายา สาวใช้ของคุณหนูรองลั่วส่งมาเจ้าค่ะ”

เมื่อลั่วชิงยวนเห็นกล่อง นางก็หัวเราะแล้วเปิดมันดู มียาอยู่ข้างใน แต่มันเป็นเพียงยาหอมธรรมดา ๆ เท่านั้น

นางโยนมันกลับไปอย่างเย็นชา “เอามันออกไปโยนให้นาง”

“หากจะเจรจาต้องมีความจริงใจ มิใช่หลอกลวงข้า”

หากในวันนี้ ลั่วเยวี่ยอิงมอบของให้นางอย่างซื่อสัตย์ นางคงจะไว้ชีวิตลั่วเยวี่ยอิง

น่าเสียดายที่นางมิหวงแหนโอกาสนี้เลย

มิเพียงแต่ลั่วเยวี่ยอิงมิคิดจะให้ของนาง ยังลอบกินของนั้น และเอาของปลอมมาหลอกนางอีกด้วย

นางหลอกง่ายขนาดนั้นหรือไร?

......

เมื่อเว่ยอวิ๋นเซี๋ยตื่นขึ้นมา นางถูกใส่กระสอบและได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

“ทุกวันนี้ให้พวกเราทำงานมากมายแต่เงินมิขึ้นสักนิด แถมยังน้อยกว่าเดือนที่แล้วสิบตำลึงอีกต่างหาก” แม่เล้าเฉินบ่น

เว่ยอวิ๋นเซี๋ยพยายามดิ้นรน และแม่เล้าเฉินก็ยกกระสอบออกจากศีรษะของนาง