ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 841

ความรุ่งโรจน์และความหรูหราของจวนอัครเสนาบดีสูญสิ้นไปโดยสิ้นเชิง

ลั่วชิงยวนนอนอยู่บนเตียงอยู่หลายวัน ตอนนี้สามารถลงจากเตียงได้แล้ว แต่ซ่งเชียนฉู่ยังคงกังวลและอยู่กับนางตลอดเวลา

หลังจากนอนอยู่บนเตียงมาหลายวัน ในที่สุดนางก็ได้เดินออกจากห้องมารับแสงแดดยามเช้าอันสดใส ลั่วชิงยวนเหม่อมองไปในระยะไกล “ข้าอยากไปเยี่ยมท่านแม่”

“ข้าจะไปกับท่านด้วย!”

หลังจากนั้นพวกเขาก็ออกจากตำหนัก และขึ้นรถม้าออกจากเมือง

คนที่ซ่งเชียนฉู่จ้างมาแบกลั่วชิงยวนขึ้นเขาไป

แม้ว่านางจะเดินได้ แต่เส้นลมปราณได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง นางยังมิเหมาะกับการเดินทางไกล

บนเนินเขาแห่งนี้มีทะเลดอกไม้ป่าเบ่งบาน หอมหวนชวนหลงใหล

ถัดจากหลุมศพของลิ่นฝูเสวี่ย มีหลุมศพเพิ่มขึ้นมาที่หนึ่งหลุม นี่คืออัฐิของอาจารย์ที่ก่อนหน้านี้ให้ซ่งเชียนฉู่ช่วยฝังไว้

เมื่อมาถึงหลุมศพ ลั่วชิงยวนจะทำพิธีไหว้ แต่ทันใดนั้นกลับพบว่ามีดินที่เพิ่งถูกขุดอยู่ที่มุมหลุมฝังศพ

ศิลาจารึกก็เอนไปเล็กน้อยอีกด้วย

“เชียนฉู่ ดูสิ” ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว และชี้ให้ซ่งเชียนฉู่

ซ่งเชียนฉู่ก็ประหลาดใจเช่นกัน “แปลกจริง ก่อนหน้านี้ข้าก็จัดการไว้อย่างดีแล้วนี่ เหตุใด…”

นางก้าวไปข้างหน้าและจับศิลาจารึกให้ตรง

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว “หลุมศพถูกคนขุดไปแล้ว!”

“ใครก็ได้! ขุดหลุมศพนี้ขึ้นมาที!”

หลุมศพถูกขุดขึ้นมาทีละน้อย เผยให้เห็นโลงศพด้านใน เมื่อเปิดโลงศพขึ้น ภาพที่อยู่ภายในทำให้ลั่วชิงยวนรู้สึกเสียวสันหลังวาบ

มันว่างเปล่า!

ไม่มีอะไรอยู่ในโลงศพเลย!

ซ่งเชียนฉู่ก็ตกใจเช่นกัน “ข้าเป็นคนใส่เถ้ากระดูกลงไปเองกับมือ!”

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วและดวงตาของนางเย็นชา “มีคนมาขุดเอาเถ้ากระดูกข้างในออกไป”

“ผู้ใดรกัน?” ซ่งเชียนฉู่แทบมิอยากจะเชื่อ

มันเป็นเพียงแค่อัฐิคนตาย เหตุใดจึงต้องขุดมันขึ้นจากหลุมด้วย?