ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 879

ลั่วชิงยวนติดตามองค์ชายหล่างมู่และองค์หญิงหล่างชิ่นออกจากวังหลวง ขึ้นรถม้า และมุ่งหน้าไปยังที่พักของพวกเขา

ระหว่างทาง องค์ชายหล่างมู่เยินยอลั่วชิงยวนหลายครั้ง แต่ลั่วชิงยวนเพียงยิ้มเบา ๆ และมิตอบอะไรกลับไป

หล่างชิ่นยังกล่าวอีกว่า “พระชายา เจ้าเป็นสตรีที่สวยที่สุดที่ข้าเคยเห็นในแคว้นเทียนเชวีย! เจ้างดงาม อ๋องผู้สำเร็จราชการมิคู่ควรกับท่าน เหตุใดมิไปกับเราที่เผ่านอกด่านเล่า เจ้าจะกลายเป็นสตรีผู้สูงศักดิ์ที่สุดในเผ่านอกด่านของเราอย่างแน่นอน!”

ลั่วชิงยวนยิ้มเบา ๆ “ขอบพระทัยองค์หญิงหล่างชิ่นสำหรับความมีน้ำพระทัยของท่าน แต่หม่อมฉันเกิดและโตที่นี่ ที่นี่คือบ้านของหม่อมฉัน”

“ก็ได้ เราจะมิบังคับ” หล่างชิ่นมิได้พูดอะไรมาก

เมื่อพวกเขามาถึงสถานที่ที่หล่างชิ่นและคนอื่น ๆ อาศัยอยู่ มันเป็นบ้านธรรมดา ๆ ดูเหมือนว่าเป็นสถานที่ที่พวกเขาเช่าชั่วคราวเมื่อมาถึงเมืองหลวง

ในจวนมีทหารองครักษ์ประมาณสามสิบถึงสี่สิบนาย คงเป็นพวกที่ตามมาด้วย

ในหมู่พวกเขายังมีสตรีสองสามคน ดูเหมือนจะเป็นนางรับใช้

ทุกคนสุภาพต่อลั่วชิงยวนมาก และยังแบ่งปันอาหารอันโอชะของเผ่านอกด่านกับลั่วชิงยวนอีกด้วย

แม้ว่าพวกเขาจะใจดีมากแต่ลั่วชิงยวนก็ยังมิรู้สึกดีต่อพวกเขา

พวกเขามีความโหดเหี้ยมมากเกินไป

ระหว่างคิ้วมีเส้นเลือดสีแดง แม้แววตาดูบริสุทธิ์แต่ก็ซ่อนความกระหายเลือดเอาไว้

ให้ความรู้สึกเหมือนฆ่าคนมาแล้วนับมิถ้วน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งองค์หญิงหล่างชิ่น ลั่วชิงยวนจะรู้สึกเย็นชาอย่างอธิบายมิถูกเมื่อเข้าใกล้นาง

ลั่วชิงยวนกล้าสรุปได้เลยว่า พวกเขามิใช่คนดี และพวกเขามิได้ใจดีเหมือนที่แสดงให้เห็น

แต่ลั่วชิงยวนก็ให้ความร่วมมือกับพวกเขาเป็นอย่างดี ทำให้ในขณะนี้นางจึงยังปลอดภัย

……

ฟู่เฉินหวนกลับไปที่ตำหนักอ๋องและเรียกเซียวชูมาทันที

“เซียวชู ไปยังจวนของคนจากเผ่านอกด่านทั้งสองคนนั้นทันที และปกป้องลั่วชิงยวนด้วย! หากมีเหตุฉุกเฉิน ให้ส่งสัญญาณบอกข้า!”

เซียวชูพยักหน้า “พ่ะย่ะค่ะ!”

หลังจากที่เซียวชูจากไปแล้ว ซูโหยวก็อดมิได้ที่จะถามว่า “ท่านอ๋อง คนจากเผ่านอกด่านสองคนนั้นมีแผนร้ายหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว “การกระทำของพวกเขาในวันนี้แปลกนัก มิเหมือนที่เล่าลือกันมา”

“ในการมาเมืองหลวงของพวกเขาต้องมีจุดมุ่งหมายเป็นแน่”

ตอนนี้เขากังวลแค่เรื่องความปลอดภัยของลั่วชิงยวนเท่านั้น