“หงเฉิน มือของท่านเขียนหนังสือได้แล้วมิใช่หรือ? เหตุใดถึงไร้เรี่ยวแรงเพียงนี้? แม้แต่จะกำหมัดท่านยังทำมิได้เลย”
ไทเฮากล่าวอย่างเสียใจ
แต่ภายใต้แสงจันทร์ แสงสีเงินวาบบนข้อมือของจักรพรรดิสูงสุด และเห็นได้ชัดว่ามีเข็มปักอยู่ที่มือนั้น!
ฟู่จิงหลี่ก็เห็นเช่นกัน เขาตกใจมาก “พระนาง…”
ลั่วชิงยวนปิดปากของเขาทันที และทำท่าทางให้เขาเงียบ
ตอนนี้ฟู่เฉินหวนถูกขังอยู่ในคุก องค์จักรพรรดิมิอาจปราบปรามไทเฮาเหยียนได้เลย หากไทเฮาเหยียนรู้ว่าพวกเขากำลังดักฟังอยู่ มิว่าอย่างไรนางก็จะฆ่าพวกเขาแน่
ไทเฮาถอนหายใจ “หม่อมฉันรู้ว่าตอนนี้ในใจท่านมิได้คิดถึงหม่อมฉันเลย”
“แต่เป็นบุตรชายท่าน อ๋องผู้สำเร็จราชการ ฟู่เฉินหวนคนนั้น”
“ตอนนั้นท่านมอบตำแหน่งอ๋องผู้สำเร็จราชการให้เขา โดยมิสนคำค้านของหม่อมฉัน เพียงเพื่อจะฝึกฝนเขาให้มาต่อต้านตระกูลเหยียนของเรา”
“ท่านคาดหวังในตัวเขาอย่างมาก หากมิใช่เพราะแม่ของเขาเป็นชายาปีศาจแห่งแคว้นหลี บัลลังก์นี้คงตกมิถึงมือของลูกชายหม่อมฉัน”
“เมื่อเขามิอาจเป็นจักรพรรดิได้ ท่านทำให้เขาเป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการเพื่อกระจายอำนาจ ท่านคำนวณได้กว้างไกลนัก”
“น่าเสียดาย ที่สุดท้ายเขาก็ยังพ่ายแพ้”
“เขาถูกขังในคุกแล้ว และจะถูกทรมานในนั้น ถูกเฉือนเป็นพัน ๆ ครั้งและถูกตีตราเป็นทาส หากอาการป่วยของท่านรักษามิหาย หม่อมฉันจะไว้ชีวิตเขา และเนรเทศเขาไปยังชายแดน”
“หากอาการป่วยของท่านหายดีละก็ หม่อมฉันจะหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ แล้วให้ท่านดื่มเลือดของเขา”
ไทเฮาทรงยิ้มเบา ๆ แต่คำพูดอันอ่อนโยนของนางกลับเต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท
จากมุมนี้ มิสามารถเห็นสีหน้าของจักรพรรดิสูงสุดได้ แต่ก็สามารถเห็นมือของเขาที่สั่นอยู่ตลอดเวลาได้
อารมณ์ของเขาคงจะรุนแรง และเต็มไปด้วยความเกลียดชัง แต่เขาก็มิสามารถทำอะไรได้เลย
“ท่านเจ็บปวดเพราะเขาใช่หรือไม่?”
“เช่นนั้นท่านควรซ่อนสิ่งนี้ไว้ อย่าให้ลั่วชิงยวนค้นพบมัน หากนางพบมันละก็ ลูกชายสุดที่รักของท่านจะมิรอดแน่”
ไทเฮาทรงหยิบขวดยามาวางไว้ใต้หมอนของจักรพรรดิสูงสุด
หากลั่วชิงยวนเดามิผิด มันน่าจะเป็นพิษ บางทีอาจเป็นพิษของปีกพญามัจจุราช เพื่อทำให้อาการป่วยของจักรพรรดิสูงสุดรุนแรงขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...