หลังจากที่ลั่วชิงยวนจัดการสร้างม่านพิษที่ภูเขาด้านหลังเมืองเสร็จแล้ว นางและเซี่ยงจิ้งก็ไปยังชายแดนผิงหนิงเพื่อเสริมทัพทันที
แต่ทว่าเมื่อเข้าใกล้เมืองผิงหนิง นางก็ได้พบกับซือซิง
ซือซิงและคนของเขาประจำการอยู่ที่ทางเข้าหุบเขา โดยมิได้รีบไปยังผิงหนิงแม้แต่น้อย
“แม่ทัพซือ เหตุใดท่านยังอยู่ที่นี่?” ลั่วชิงยวนลงจากหลังม้าและเดินไปข้างหน้าด้วยน้ำเสียงมิพอใจ
ซือซิงเหลือบมองกองทัพที่ติดตามลั่วชิงยวนแล้วหัวเราะเบา ๆ “แม่นางเก่งจริงๆ ที่สามารถสั่งการเซี่ยงจิ้งได้”
“เซี่ยงจิ้งปฏิบัติตามคำสั่งของจักรพรรดิเท่านั้น แม่นางทำได้อย่างไรเล่า?”
ลั่วชิงยวนพูดด้วยน้ำเสียงมิพอใจ "นี่มิใช่เรื่องที่ท่านต้องรู้ สิ่งที่ท่านต้องทำคือการปฏิบัติตามคำสั่งของท่านมหาราชาจารย์ต่างหาก"
เมื่อเห็นว่านางโกรธ ซือซิงก็ยิ้มและดึงนางออกไป เขากล่าวว่า "มิใช่ว่าข้ามิเชื่อฟังคำสั่ง แต่ข้ามิเคยคิดถึงเรื่องนี้เลย หลังศึกครั้งนี้จบลง เซี่ยงจิ้งและข้าจะกลายเป็นศัตรูกันอย่างถาวร"
“เนื่องจากข้าต้องการรับใช้มหาราชาจารย์ ข้าจึงต้องกำจัดสิ่งกีดขวางเสียก่อน”
“มิเช่นนั้น หลังจบศึกนี้ เซี่ยงจิ้งจะต้องหาทางกำจัดข้าเช่นกัน”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนจึงขมวดคิ้ว "จะกำจัดเขาตอนนี้เลยหรือ? เป็นไปมิได้หรอก หากเขาตาย ใครจะนำกองกำลังไปต่อต้านพวกนอกด่านเล่า?"
ซือซิงยิ้มและพูดว่า "ข้ามิได้พูดว่าตอนนี้ เพียงแค่เราสามารถปล่อยให้เขาตายในมือของพวกนอกด่านได้ แบบนี้เราก็มิต้องลงมือเอง มิใช่หรือ?"
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ในที่สุดลั่วชิงยวนก็เข้าใจ
“ท่านอยากให้เซี่ยงจิ้งนำทัพบุกเข้าไปก่อนใช่หรือไม่?”
“นี่คือเหตุผลที่ท่านถ่วงเวลาการไปเมืองผิงหนิงจนถึงตอนนี้หรือ?”
ซือซิงพานางไปที่ทางเข้าหุบเขาแล้วพูดว่า "ดูนั่นสิ ตรงนั้นคือเมืองผิงหนิง การสู้รบนั้นดุเดือดเพียงใด"
“คราวนี้พวกนอกด่านกรูกันมาในคราวเดียว เราสามารถใช้โอกาสนี้บุกโจมตีด้านหลังของพวกมัน ทำให้พวกมันมิทันตั้งตัวได้!”
ลั่วชิงยวนมองไปรอบ ๆ เห็นได้ชัดว่าเมืองที่ตกอยู่ในอันตรายท่ามกลางกองไฟ
ทั้งเมืองกำลังถูกพวกนอกด่านล้อมอยู่
ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วมองไปที่ซือซิง "ดูเหมือนว่าท่านจะสืบเรื่องนี้มาอย่างดีแล้ว"
ซือซิงยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ที่ตั้งของอู่จิ้นพิเศษมาก หากมิสืบหาข้อมูลของศัตรูให้ดี หากพวกมันโจมตีเราโดยมิทันตั้งตัว ทุกอย่างก็จะจบสิ้น”
ดูเหมือนว่าซือซิงจะเข้าใจสถานการณ์ศึกในชายแดนผิงหนิงและกำลังรบของพวกนอกด่านมาอย่างดีเชียว
“ท่านสามารถโจมตีเผ่านอกด่านจากข้างหลังได้ แต่ท่านมิอาจพาคนไปด้วยทั้งหมดได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...