ในระหว่างการสู้รบ หูข้างหนึ่งของหล่างชิ่นถูกตัดออกไปข้างหนึ่ง
ทันใดนั้นเลือดก็พุ่งออกมาปกคลุมใบหน้าของหล่างชิ่น
นางมองชายคนนั้นด้วยสายตาหวาดกลัว เขามีแผลเต็มร่าง แต่ยังทรงพลังเพียงนี้
สายตาที่แสดงถึงความรุนแรงราวกับจะฉีกนางออกเป็นชิ้น ๆ ทำให้คนมองรู้สึกน่าหลงใหล แต่ก็น่ากลัวในเวลาเดียวกัน
"องค์หญิง!"
ผู้คนนับมิถ้วนล้อมรอบหล่างชิ่นเอาไว้ พลางยกอาวุธขึ้นและแทงเข้าที่ฉินเชียนหลี่
“ช้าก่อน จับเป็นเขาไว้ แล้วส่งเขากลับมาให้ข้า!”
นางอดทนกับความเจ็บปวดสาหัส หล่างชิ่นสั่งการอย่างเร่งด่วน
แต่ยังมีผู้ที่มิสามารถหยุดได้ทัน ดาบคมแทงเข้าไปที่หลังของฉินเชียนหลี่เสียแล้ว
เลือดพุ่งทะลักออกมา
ในการมองเห็นอันพร่ามัวของลั่วชิงยวน นางเห็นร่างของฉินเชียนหลี่ล้มลง
จมหายไปในฝูงชน
หัวใจของนางสั่นไหว ในใจรู้สึกเศร้าโศกทันที
นางยังมิสามารถช่วยชีวิตของฉินเชียนหลี่ไว้ได้
หล่างชิ่นได้รับบาดเจ็บสาหัส และพวกนอกด่านก็ถอนกำลังทหารออกไปทันที
ทุกคนที่หอประตูเมืองตกอยู่ภายใต้ความสะบักสะบอมอย่างมาก ร่างกายชโลมไปด้วยเลือดและบาดแผล เมื่อมองไปยังทิศทางที่พวกนอกด่านล่าถอยออกไป พวกเขาต่างก็รู้สึกเศร้าใจอย่างยิ่ง
แม่ทัพฉินของพวกเขาหายไปแล้ว
ลั่วอวิ๋นสี่กลับไปที่เมืองและขึ้นไปยังหอประตูเมือง เสียงแหบแห้งแฝงไปด้วยความสะอื้นไห้
“ข้าขอโทษ ข้าทำงานมิสำเร็จอีกแล้ว”
ลั่วชิงยวนยกมือขึ้นและตบไหล่นางเบา ๆ
“บางทีการตายบนสนามรบ อาจเป็นชะตากรรมของเขา”
ลั่วอวิ๋นสี่ถามด้วยความสับสน "หล่างชิ่นควบคุมเขาอย่างนั้นหรือ"
ลั่วชิงยวนตอบว่า "น่าจะเป็นแมลงกู่"
ขลุ่ยกระดูกนั่นใช้ควบคุมแมลงกู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
สนุกมาก...
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...