แต่ในเวลานี้ หล่างชิ่นซึ่งเป็นผู้นำในการบุก สายตาจับจ้องไปที่ลั่วชิงยวน
ท่ามกลางเสียงบุกโจมตีของพวกนอกด่าน จู่ ๆ เชือกเส้นหนึ่งถูกเหวี่ยงออกมาอย่างรวดเร็ว
เชือกนั้นพันรอบคอของลั่วชิงยวนทันที
ในชั่วพริบตานั้น คอของลั่วชิงยวนก็ตึงแน่นขึ้น สึกหายใจมิออก และพลังอันแข็งแกร่งก็กระชากนางออกไปอย่างรุนแรง
นางพยายามดึงเชือกที่พันรอบคอออกแต่ก็มิสามารถแก้ได้
ความเร็วของอีกฝ่ายเร็วเกินกว่านางจะทันได้สู้กลับ
“ชิงยวน!” ลั่วอวิ๋นสี่อุทานเมื่อเห็นเหตุการณ์นั้น และรีบไปช่วยนางทันที
ลั่วชิงยวนตะโกนอย่างร้อนรนว่า "ปิดประตูเมือง! ปิดประตูเร็วเข้า!"
ลั่วอวิ๋นสี่กัดฟัน รีบลงจากหอประตูเมืองทันที และพาผู้คนไปปิดประตูเมืองไว้
ในขณะนั้นเอง พวกนอกด่านก็บุกมาถึงหน้าประตูเมืองแล้ว
ด้วยแรงมหาศาลเหล่านั้น เกือบจะพังประตูเมืองลงได้แล้ว
ลั่วอวิ๋นสี่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อกั้นประตูเมืองเอาไว้ ขณะที่เตี่ยฉุยก็ใช้กำลังเต็มที่เพื่อต้านทานแรงผลักดันอันทรงพลังดังกล่าว
ถึงกระนั้น ก็ยังยากลำบากมาก
นางกัดฟันแน่น ต้านอย่างสุดกำลัง
หากประตูเมืองถูกพังออกได้ นั่นก็หมายความว่าทั้งเมืองถูกตีแตก
ไม่มีอะไรจะสามารถหยุดพวกนอกด่านได้อีก
"อ๊า!!" ลั่วอวิ๋นสี่ร้องลั่นจนเสียงแหบ เส้นเลือดที่หน้าผากปูดโปน
ไอทมิฬอันรุนแรงปะทุรอบตัวนาง บัดนี้ นางปล่อยกำลังภายในทั้งหมดออกมาอย่างมิหยุดยั้ง
ลั่วชิงยวนที่ถูกเชือกรัดคอ ลอยผ่านอากาศไป
หล่างชิ่นบนหลังม้า จ้องด้วยสายตาดุดันและสั่งการ "ลั่วชิงยวนเป็นของข้า ห้ามใครแตะต้องนาง!"
ผู้คนที่อยู่รอบตัวนางรีบหลีกทางให้ จนเกิดพื้นที่เปิดโล่งขนาดใหญ่
ลั่วชิงยวนกระแทกลงบนพื้นอย่างแรง เลือดไหลซึมออกมาจากมุมปากของนาง
หล่างชิ่นกระโดดลงจากหลังม้าก่อนจะร่อนลงสู่พื้นดิน
นางมองลั่วชิงยวนด้วยสายตาอาฆาต “สุดท้ายเจ้าก็หนีมิพ้นเงื้อมมือข้า”
“ผ่านมาตั้งหลายวันยังฆ่าเจ้ามิตาย ข้าอยากจะเห็นนักว่า เจ้าจะฆ่ามิตายจริง ๆ หรือไม่!”
หล่างชิ่นพันเชือกไว้ที่ข้อมือ ออกแรงกระชากอย่างหนัก ร่างกายของลั่วชิงยวนก็ถูกดึงไปข้างหน้าหลายก้าว
ลั่วชิงยวนพยายามดิ้นสุดแรงเพื่อหลุดจากพันธนาการ แต่มันมิขาดเพราะเชือกนี้ทำจากเอ็นวัว
ดวงตาของหล่างชิ่นเปลี่ยนเป็นเย็นชา หมุนมือพันเชือกเพิ่มอีกทบสองทบ ก่อนจะกระชากขึ้นอย่างแรง
แรงนั้นมหาศาลถึงขั้นดึงตัวลั่วชิงยวนขึ้นมาได้ทั้งตัว และลอยออกไปกระแทกพื้นอย่างแรง
ลั่วชิงยวนพยายามมองหาของมีคม แต่ก็หามิได้
พวกนอกด่านที่ได้รับคำสั่งจากหล่างชิ่นต่างถอยห่างออกไป และบุกโจมตีเมืองอย่างสุดกำลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...