ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 984

"ทายาเสีย"

ฟู่เฉินหวนหยิบกล่องยาออกมา จุ่มปลายนิ้วลงในยาแล้วทาที่ลำคอของนาง

เช่นนั้นลั่วชิงยวนจึงรู้สึกเจ็บที่คอ

แต่ด้วยยานั้นความเจ็บปวดก็บรรเทาลงอย่างรวดเร็ว รู้สึกเย็นสบายมาก

ลั่วชิงยวนลดสายตาลงพลางมองไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม และหัวใจของนางก็พลันสั่นไหวเล็กน้อย

“อาการบาดเจ็บของท่านเล่า เป็นเช่นไรบ้าง?” ลั่วชิงยวนคว้าข้อมือของเขามากุมไว้โดยมิรู้ตัว

ฟู่เฉินหวนหลบเลี่ยงตามสัญชาตญาณ และยังคงทายาให้นางต่อไป "ข้ามิเป็นไร เจ้าห่วงตัวเองก่อนเถอะ"

ลั่วชิงยวนมิสงสัยเลยสักนิด

“อาการบาดเจ็บของหม่อมฉันมิได้ร้ายแรง มันเป็นแค่รอยถลอกเท่านั้น”

ฟู่เฉินหวนหยุดและมองนางด้วยสายตาจริงจัง "แค่รอยถลอกหรือ แล้วเหตุใดหน้าเจ้าถึงซีดเซียวเช่นนี้"

“หม่อมฉัน... หม่อมฉันมิได้รับบาดเจ็บอะไรจริง ๆ เช่นนั้นท่านหาอย่าได้กังวลไปเลยเพคะ” ลั่วชิงยวนมิรู้จะอธิบายอย่างไร

นางรีบลุกขึ้นยืน และดูแผนที่ต่อไป

ฟู่เฉินหวนไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเก็บยาลงไป

ก่อนจะถามว่า "เจ้ารู้หรือไม่ว่าซือซิงเป็นคนของตระกูลเหยียน"

ลั่วชิงยวนตอบว่า "รู้สิ"

“แล้วเหตุใดเจ้าถึงยังไว้ชีวิตเขา? แล้วเจ้าดึงเขามาจากอู่จิ้นได้อย่างไร?”

ลั่วชิงยวนหยิบของสิ่งหนึ่งออกมาจากใต้แจนเสื้อของนางแล้วยื่นมันไปให้ฟู่เฉินหวน

นั่นคือป้ายคำสั่งของมหาราชาจารย์เหยียน

“เหยียนหน่ายซินมอบสิ่งนี้ให้กับหม่อมฉัน”

ฟู่เฉินหวนหยิบป้ายคำสั่งขึ้นมาแล้วดูมัน เขาตกใจเป็นอย่างมาก ป้ายคำสั่งนี้มิใช่ของปลอม

“เหยียนหน่ายซินหรือ?”

เขาเกือบลืมไปแล้วว่ามีคนผู้นี้อยู่

“นางทำได้อย่างไร...”

ลั่วชิงยวนยิ้ม "หม่อมฉันก็แปลกใจเหมือนกัน สตรีนางนี้มิธรรมดาเลย นางมีความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่"

“นางต้องการที่จะปีนขึ้นไปสูงกว่าเดิม มิยอมเป็นหมากของตระกูลเหยียน ดังนั้นนางจึงขัดขวางแผนของตระกูลเหยียน เพื่อให้มีโอกาสหลุดพ้นจากการควบคุมของพวกเขาเพคะ”

“ดูเหมือนว่า นางจะเข้ากันได้ดีกับฟู่จิ่งหานทีเดียว”